________________
१५०
जंबुचरियम् इमं च भणमाणो गओ तुरियपयनिक्खेवं ताव जाव असणं पत्तो । तओ केरिसा पुण दिट्ठा देवेण सा । अवि य- ववगयवत्थाहरणा, बीभच्छा डाइणि व्व पच्चक्खा ।
किं किं पि निययहियए, कलुणं विमणा वि झायंती ॥५०॥ सा पयडभमिरसावयसंदसणजायगरुयसंतावा । तरलनिवाइयलोयणदसदिसिभयवेविरसरीरा ॥५१॥ भीसणमुहकुहरविणिग्गयग्गिविसनायजायउक्कंपा । घोरभुयंगमफणभोयदंसणुप्पिच्छनियचित्ता ॥५२॥ इय सा भीसणरन्ने, भीया हरिणच्छिजूहपब्भट्ठा ।
वुन्नमुहतरलनयणा, रुयमाणी कलुणसद्देण ॥५३॥ तओ एवंविहं दट्टण तं देवि जाया अणुकंपा देवस्स । चिंतियं च णेण पेच्छ पेच्छ केरिसं अवत्थंतरं पत्ता वराई ? अह वा भणियं च
"जं जेण जत्थ जइया, सुहं व दुक्खं व जीवलोयंमि (जेण पावियव्वं)।
तं सोऽवस्सं पावइ, जइ वि सयं देवराओ त्ति" ॥५४॥ [ ] ता संबोहेमि जिणवयणे[ण] इमं वराई । मा संसारकंतारं भममाणी इमाओ वि अहिययरं दुक्खं पाविही एसा । ततो इमं च चिंतिऊण विउव्विओ एगो तेण जंबूओ, गहियमंसपेसिवयणो । दिट्ठो नईतीरासन्ने एक्को मच्छो तेण । तओ मंसपेसि चइऊणं धाविओ तयाहुत्तं । सो वि उप्पईऊणं जले निवडिओ । सा वि मंसपेसी गस(य)णाओ अवयरिऊणं सउणेण अवहरिया । तओ इमं च दद्रुण पहसिरीए भणियं महादेवीए । अवि य- मंसं चइऊण धुवं, अधुवं पत्थेसि कोल्हुया मीणं ।
धुवमधुवाणं चुक्को, अप्पमई एत्थ तं मुद्ध ! ॥५५॥ तओ जंबुएण भणियं
मिठकए नरनाहं, तं पि य वावाइऊण चोरत्थे । पइ-मिठ-चोरमुक्का, अप्पाणं नोवलंभेसि ॥५६॥
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org