________________
एगारसमो उद्देसओ
१३९ य तीए-अणंगो इव रईए, अणंगनासो इव उमाए, महुमहणो इव लच्छीए, सव्वंगसुंदरावयवो । तओ विवरीययाए मयणस्स, अनिरूवियकारित्तणओ महिलासहावस्स, अथिरत्तणओ य पयईए, विलयासरूवं(व)विलसियस्स । तओ सवियारदिट्ठीए अवलोइओ साहिलासं तीए सो । तओ नाऊण साहिलासत्तणं तेण जुवाणेण नियभावसमप्पणत्थं च पढिया इमा गाहुल्लिया । अवि य- सुण्हायं ते पुच्छसु, एस नई मत्तवारणकरोरु ! ।
एए य नईवच्छा, अहं च पाएसु ते पडिओ ॥१६॥ तओ बहुमायाभंगकुडिलसहावहिययाए दिन्नं उत्तरं तीए
सुहया हुतु नईओ, होउ य रुक्खाण दीहरं आउं ।
पायपणयाण खिप्पं, पूरेमि मणोरहे सव्वे ॥१७॥ एवं च भणिए गहियभावत्थेण तेण चिंतियं-इच्छइ एसा ममं । जणाउलो इमो पएसो। ता केण पुण उवाएण इमीए नामं थामं च नायव्वं । इमं च एवं परिचिंतेमाणेण दिटुं तेण एक्कं डिंभरूवं तरुसिहरफलावलोयणपरं तीए सह समागयं नईतीरासन्ने । चिंतियं च तेण-किर अन्न-पाणेहिं हीरंति बालया । तओ तरुवराओ घेत्तूण पिक्कसाउफलाइं विदिन्नाइं तेसिं । पुच्छिया य तीए उत्थाणपउत्ती । साहिया य तेहिं निरवसेसा । पविट्ठाणि य उचियसमएण पट्टणं । तप्पभिइं च अच्छंति परोप्परं संगमोवायपराइं । न य से संपज्जइ तहाविहो अवसरो जत्थ परिमिलणं हवइ । तओ समोलग्गिया तेण जुवाणएण एक्का परिव्वाइया । दाणसंमाणेण य उवयरिया बहुप्पयारं । अन्नया दाणमहामंतवसीकयाए तीए भणिओ सो-'पुत्त ! अत्थि किं पि ते पओयणं, ता कहसु जेण तं संपाडेमि ।' तेण भणियं-'न किं पि तहाविहं किंतु सव्वहा पूयणीयाओ जोगिणीओ अम्हाणं ।' तीए भणियं-'अस्थि एवमेयं, तहावि अत्थि किं पि ते पओयणं । गहिया य अहं सव्वप्पयारेण ते । ता पुत्त ! सव्वहा कहेसु इमं जं तुह पओयणं' । कहियं च तेण जहा-'तीए सह संबंधं कुणसु' त्ति । पडिवन्नं च तीए परिव्वाइयाए । गया य नियवेसालंकारविरइयसरीरनेवच्छा तीए विलासवईए गेहं । दिट्ठा य सा कुलालाई धोयमाणी भणिया य-'पुत्त ! कुसलं इमस्स सुंदरविसओवभोगसुहलालणासहस्स सयलसुंदरकामिणीयणकामियजुवाणजणकामियस्स । तीए भणियं-'कुसलं तुम्ह पभावेणं' ति । 'अज्जे ! पाएसु ते
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org