________________
११०] सयम्भुकिउ पउमचरिउ
[ क० ११, १७ - २४
१२
www
" कला - भारी - हीणं पि मेरूहि धीरं ॥ १७ "विणिग्गन्ध-मम पि गन्धावयासं ॥ १८ अ-भूभङ्गुरत्थं पि हरि-सत्थं ॥ १९
"महापर्व - भीरुं पि एक्केल-वीरं " विमुत्तं पि मुत्तावली - सण्णिकासं महा - वीयरायं पिसीहासणत्थं "समाणङ्गधम्मं पि देवाहिदेवं जिईसा - विहीणं पि सर्व्वे सेवं ॥ २० " अणयिष्यमाणं पि सव्व - प्पसिद्धं " अणन्तं पि सन्तं अणेयत्तं विद्धं ॥ २१ मलुलित्त-गत्तं पि णिच्चाहिसेयं "अजड्डुं पि लोए गिराणेय - णेयं ॥ २२ सुरा - णाम-णासं पि णाणा-सुरेसं "जडा- जूड धारं पि दूरत्थ- केसं ॥ २३ "अमाया- विरूवं पि विक्खिण्ण-सीसं "सया आगमिलं पि णिच्चं अदीसं ॥ २४
१८.
( भुजंगप्रयातं )
१५
14 A°भाव 15 s A एकल 16 A 'याराय° 17s मेरावधीरं, A मेरूहि धीरं. 18 A सन्बूह 19s अणेय, A अणाभ° 20 A भणेयं तसिद्धं 21 A सुराणंम
११ ॥ अतीव यः पापभीरुर्भवति स कथं एकलवीरो भवतीति । एकलवीरस्य भीरुशब्देनात्र विरोधोऽन्यत्र महापापभीरुमेकलबीरं च देवं. १२ ॥ कला स्तोकं मातृकलास्वरूपभागतो यो हीनः स कथं मेरुभ्योऽपि धीरोन्यत्र कलाभागः शरीरभागस्तेन रहितं मेरुधीरं च १३ " यो मुक्ताफलरहितो भवति स कथं मुक्तावली हारावली सदृशो भवति । अथवा मुक्तावलीनां सम्यक् निष्कासो निर्गमो यस्मादिति विरोधोऽन्यत्र विमुक्त शरीरादिपरिग्रहरहितं मुक्तावली सिद्धावली तया सदृशम् १४ यो विशेषेण ग्रन्थमार्गान्निष्कान्तो दरिद्रेति स कथं ग्रन्थस्य द्रव्यस्यावकाशं स्थानमिति विरोधोऽन्यत्रातीत-निर्गन्थ[ मार्ग ] मोक्षमार्गम् । ग्रन्थावकाशं आगमस्थानम् । सुगमं द्वयम्. १५ कर्मसमूहः १६ ॥ समानं सदृशो लोष्टकारोऽङ्गधर्मः शरीर संस्थानं यस्य स कथं देवाधिदेवोऽन्यत्र समानाधर्मः चक्षुषा तुल्यचक्षुः कर्णेन तुल्यकर्णः भ्रुवा भ्रूः नासिकापुटेन नासिके - त्यादिः, १७ यो जिगीषारहितस्तेन कथं सर्वलोकेषु कृता सेवाऽन्यत्र जिगीषारहितं सर्वलोकैरूढा कृता सेवा यस्य तम्. १८ " न ज्ञातं प्रमाणं यस्य स कथं सर्वप्रसिद्धम ( ? ) थवा न्यायो नीतिः प्रमीयते ज्ञायते येनेतीत्यु ( ? ) - पमानं ज्ञानं, न विद्यते न्यायप्रमाणो यस्य स कथं सर्वे प्रसिद्धमस्येति सर्वप्रसिद्धोऽन्यत्र [न]ज्ञातं लोकैः प्रमाणं ज्ञानं यस्य तमज्ञातप्रमाणं, सर्वं प्रसिद्धं यस्य सर्वेषु वा प्रसिद्धः १९ ॥ योऽनन्तः सर्वव्यापी भवति स कथमज्ञेयत्वविद्धः किं तर्हि सर्वैरपि ज्ञातो भवत्यन्यत्रानन्तरं (?) मरणहीनं सन्तं ज्ञानिनमनेकान्तालिङ्गि, तं च. २० r यो नित्यस्नानः स कथं मलों [4]लितशरीरोऽन्यत्र मलो मलनकं सुगन्धचूर्णमिति यावत्, तेनो[प] लिप्तं गात्रं निरन्तरं यस्य तत्तथाभूतं कृतस्त्रपनं च २१ T आनीयते परिछिद्यते येन तदानेयं ज्ञानं, नीयते परिछिद्यं ( द्य) ते यत्तन्नेयं वस्तु । आनेयनेयाभ्यां निष्क्रान्तो निराणेयनेय इति । यो अजाड्योऽपि विद्वान् स कथं निराणेयनेयो ज्ञानज्ञेयाभ्यां निष्क्रान्तो भवत्यन्यत्राजाब्यमतीव कर्मलघुत्वं यस्य तत्तथा निश्चिते ज्ञानज्ञेये यस्य तं निरायनेयम्. २२ ॥ यो मद्यस्य नामापि नाशयति स कथं नानामद्यानामिशोऽन्यत्र मद्यविनाशकं दूषकं नानादेवानामीशं च तं २३ " यो जटाजूटधारी स कथं दूरस्पकेशोऽन्यत्र जटाजूटधारिणं कथं तीर्थकराणामेक एव वालोत्पाटो भवति । ततः स्वयं जटा भवति । क = ब्रह्मा, अ = विष्णुः, ईश = शङ्करो, दूरस्थो ( ? स्थाः ) केशो ( ? केशा ) यस्य तं देवम् २४ T यः किल मायया विरूपो भवति नानारूपः स इतस्ततो विक्षिप्तमस्तको [ कथं ] भवति । अन्यत्र माया वञ्चना विरूपं नष्टरूपं न विद्यते येषां (?) मायाविरूपे यस्य तममायाविरूपम् । सर्वत्र विक्षिप्ता गणधरादयः शिष्या येन तम्. २५ T सर्वकालमागमनं समीपागमं विद्यते यस्य स कथं नित्यमदृश्योऽन्यत्र शोभनमागमं सिद्धान्तं विद्यते यस्य । नित्यं विनाशहीनं, जीवखरूपेण चादृश्यम्.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org