SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 299
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ ॥२८॥ मावश्यक-हारिभद्रीयवृत्ति गमिस्सइ, रण्णा भणियं-तहेव पेसेह, तहा आढत्ता, सो विसण्णो, अण्णो य धुत्तो वायालो रण्णो समक्खं बहुं उवहसइ जहा-देवि भणिज्जसि-सिणेहवंतो ते राया, पुणोविजं कजं तं संदिसेज्जासि, अण्णं च इमं च इमं च बहुविहं भणेलासि, तेण भणियं-देव ! णाहमेत्तिगं अविगलं भणि जाणामि, एसो घेव लठो सिजउ, रण्णा पडिसुयं, सो तहेव णिजिउमाढत्तो, इयरो मुक्को, अवरस्स माणुसाणि, से विसण्णाणि पलवंति-हा ! देव ! अम्हेहिं किं करेजामो?, तेण भणियंनियतुंडं रक्खेजह, पच्छा मंतीहिं खरंडिय मुक्को, मडगं दई, मंतिस्स पारिणामिया ॥ खमएत्ति, खमओ चेलएण समं भिक्खं हिंडइ, तेण मंडुकलिया मारिया, आलोयणवेलाए णालोएइ, खुडुएणं भणिय-आलोएहित्ति, रुहो आहणामित्ति थंभे अब्भडिओ मओ, एगस्थ विराहियसामण्णाणं कुले दिट्टीविसो सप्पो जाओ, जाणंति परोप्पर, रतिं चरति मा जीवे मारेहामित्ति, फासुगं आहारेमित्ति । अण्णया रणो पुत्तो अहिणा खइओ मओ य, राया पउसमावण्णो, जो सप्पं मारेइ गमिध्यति, राज्ञा भणितं-तथैव प्रेषयत, तथा भारब्धवन्तः (प्रेषयितुं), स विषण्णः, भन्या धूतों वाचालो राशः समक्षं बहुपहसति यथा-देवी भणे:-बेहवान् त्वयि राजा, पुनरपि येन कार्य तत् संदिशेः, अन्यच इदं चेदं च बहुविध भणेः, तेन भणितं-देव! माहमेतावदविकलं भणितुं जाने, एष एवं लष्टः प्रेग्यता, राज्ञा प्रतिश्रुतं, स तथैव नेतुमारब्धः, इतरो मुक्तः, अपरस्य मनुष्याः, ते विषण्णाः प्रलपम्ति-हा देव! असामिः किं कार्य, सेम भणितंनिजतुण्डं रक्षत, पश्चान्मप्रिभिः संतज्य (निर्भप) मुक्तः, मृतकं दग्ध, मन्त्रिणः पारिणामिकी ।।क्षपक इति, क्षपकः शैक्षेण समं भिक्षा हिण्डते, तेन मण्डकिका मारिता, भालोचनावेलाय नालोचयति, क्षुल्लकेन भणितं-आलोचयेति, रुष्ट भाहम्मीति स्तम्भे पाहतो मृतः, एकत्र विरावभामण्यानो कुले रष्टिविष: सो जातः, जानन्ति परस्परं, रात्री चरन्ति, मा जीवान् मीमरामेति, प्रासुकमाहारयाम इति । अग्यदा राज्ञः पुत्रोऽहिना वष्टः मृता, राजा प्रवेषमापसः, यः सर्प मारयति तस्स दीणारं देइ, अण्णया आहिँडिएणं ताणं रेक्काओ दिहाओ, तं बिलं ओसहीहिं धमति, सीसाणि णिताणि छिंदइ, सो अभिमुहो न णीइ, मा मारेहामि किंचित्ति जाइस्सरणत्तंणेण, तं निग्गयं निग्गय छिदइ, तेण पच्छा रायाए उवणीयाणि, सो राया णागदेवयाए बोहिजइ, वरो दिण्णो-कुमारो होहित्ति, सो खमगसप्पो मओ समाणो तत्थ राणियाए णागदत्तो पुत्तो जाओ, उम्मुक्कबालभावो साहुं द९ जाई संभरित्ता पवइओ। सो य छुहालुगो अभिग्गहं गेण्हइ-मए ण रूसियवंति, दोसीणस्स हिंडइ, तस्स य आयरियस्स गच्छे चत्तारि खमगा-मासिओ दोमासिओ तिमासिओ चउमासिओ, रतिं देवया आगया, ते सधे खमए अइक्कमित्ता खुड्डयं वंदइ, खमएण निग्गच्छंती हत्थे गहिया, भणिया यकडगपूयणे! एयं तिकालभोइयं वंदसि, इमे महातवस्सी न वंदसित्ति, सा भणइ-भावखमगं वंदामि न दवखमएत्ति, गया, पभाए दोसीणगस्स गओ, निमंतेति, एगेण गहाय पाए खेलो छूढो, भणइ-मिच्छामि दुक्कडं खेलमल्लो तुभं १तमै दीनारं ददाति, अन्यदाऽऽहिण्डकेन तेषां रेखा दृष्टाः, तबिलमोषधीभिर्धमति, शीर्षाणि निर्गच्छन्ति छिनत्ति, सोऽभिमुखो न निर्याति, मा मीमर किजिदपि जातिस्मरत्वेन, तं निर्गत निर्गतं छिनत्ति, तेन पश्चाद्राज्ञ उपनीतानि, स राजा नागदेवतया बोध्यते, वरो दत्तः-कुमारो भविष्यतीति, स क्षपकसो मृतः सन् तत्र राश्या नागदत्तः पुत्रो जातः, उन्मुक्तबालभावः साधुं दृष्ट्वा जाति संस्मृत्य प्रवजितः । स च क्षुधालुरभिग्रहं गृहाति-मया न रुषितव्यमिति, पर्युषिताय हिण्डते, तस्य चाचार्यस्य गच्छे चत्वारःक्षपका:-मासिको द्विमासिकनिमासिकः चतुर्मासिका, रात्री देवता मागता, तान् सर्वान् अतिक्रम्य क्षुल्लकं वन्दते, क्षपकेण निर्गच्छन्ती हस्ते गृहीता, भणिता च-कटपूतने ! एनं त्रिकालभोजिनं वन्दसे !, इमान् महातपस्विनो न बन्दस इति, सा भणतिभावक्षपकं वन्दे न द्रव्यक्षपकान इति, गता, प्रभाते पर्युषिताय गतः, निमत्रयति, एकेन गृहीत्वा श्लेष्म क्षिप्तं, भणति-मिथ्या मे दुष्कृतं श्लेष्ममलकं युष्मभ्यं जोवणीओ, एवं सेसेहिवि, जेमेडमारद्धो, तेहिं वारिओ, निवेगमावण्णो, पंचवि सिद्धा, विभासा, सधेसि पारिणामिया बुद्धी ॥ अमच्चपुत्तो वरधणू, तस्स तेसु तेसु पओयणेसु पारिणामिया, जहा माया मोयाविया, सो पलाइओ, एवमाइ सर्व विभासियवं । अण्णे भणंति-एगो मंतिपुत्तो कप्पडियरायकुमारेण समं हिंडइ, अण्णया निमित्तिओ घडिओ, रत्तिं देवकुंडिसंठियाणं सिवा रडइ, कुमारेण नेमित्तिओ पुच्छिओ-किं एसा भणइत्ति, तेण भणियं-इमं भणइ-इमंसि नदितित्थंमि पुराणियं कलेवरं चिठ्ठइ, एयस्स कडीए सतं पायंकाणं, कुमार ! तुमं गिण्हाहि, तुझ पायंका मम य कडेवरंति, मुद्दियं पुण न सकुणोमित्ति, कुमारस्स कोडु जायं, ते वंचिय एगागी गओ, तहेव जायं, पायंके घेत्तूण पञ्चागओ, पुणो रडइ, पुणो पुच्छिओ, सो भणइ-चप्फलिगाइयं कहेइ, एसा भणइ-कुमार ! तुज्झवि पायंकसयं जायं मन्झवि कलेवरंति, कुमारो तुसिणीओ जाओ, अमच्चपुत्तण चिंतियं, पेच्छामि से सत्तं किं किवणत्तणेण गहियं आउ सोंडीरयाए ?, नार्पितं, एवं शेषैरपि, जिमितुमारब्धः, तैर्वारितः, निर्वेदमापनः, पञ्चापि सिद्धाः, विभाषा, सर्वेषां पारिणामिकी बुद्धिः ॥ अमात्य पुत्रो वरधनुः, तस्य तेषु तेषु प्रयोजनेषु पारिणामिकी, यया माता मोचिता, स पलायितः, एवमादि सर्व विभाषितव्यं । अन्ये भणन्ति-एको मनिपुत्रः कार्पटिकराजकुमारेण समं हिण्डते, मन्यदा नैमित्तिको घटितः (मीलितः), रात्री देवकुलिकासंस्थितेषु शिवा रटति, कुमारेण नैमित्तिकः पृष्टः-किमेषा भणतीति, तेन भणितंइ भणति-असिचदीतीर्थे पौराणिकं कलेवरं तिति, एतस्य कव्या शतं पादाकाना (मुद्राविशेषाणां), कुमार !वं गृहाण, तव पादाका मम च कलेवरमिति मुद्रितं पुनर्न शलोमीति, कुमारस्य कौतुकं जातं, तान् वयित्वा एकाकी गतः, तथैव जातं, पादाकान् गृहीत्वा प्रत्यागतः, पुना रटति, पुनः पृष्टः, स भणतिचफलिकादिकं (कौतूहलिकं) कथयति, एषा भणति-कुमार! तवापि पादाकशतं जातं ममापि कलेवरमिति, कुमारस्सूष्णीको जातः, अमात्यपुत्रेण चिन्तितं पश्याम्यस्य सत्वं किं कृपणत्वेन गृहीतमातः शौण्डीग', . Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org
SR No.002521
Book TitleAgam 40 Mool 01 Aavashyam Sutra Niryukti Part 01
Original Sutra AuthorHaribhadrasuri, Bhadrabahuswami
Author
PublisherBherulal Kanhiyalal Kothari Religious Trust
Publication Year
Total Pages340
LanguageSanskrit
ClassificationBook_Devnagari, Agam, Canon, & agam_aavashyak
File Size14 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy