SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 298
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ आवश्यक - हारिभद्रीयवृत्तिः ગા भणइ-सुते अम्ह परिसं विहं, पुणोऽवि देवलोए दरिसेइ, तेऽवि से अभियापुत्तेहिं कहिया, पवइया, देवस्स पारिणामिया बुद्धी ॥ उदिओदप-पुरिमयाले जयरे ओदिओदओ राया सिरिकंता देवी, सावगाणि दोण्णिवि, परिवाइया पराजिया दासीहिं मुहमकडियाहिं वेलविया निछूढा, पओसमावण्णा, वाणारसीए धम्मरुई राया, तत्थ गया, फलयपट्टियाए सिरिकंताए रूवं लिहिऊण दाइ धम्मरुइस्स रण्णो, सो अञ्झोववनो, दूर्य विसज्जे, पडिहओ अवमाणिओ निच्छूढो, ताहे सबब लेणागओ, णयरं रोहेइ, उदिओदओ चिंतेइ किं एवज्रेण जणक्खपण करण १, उववास करेइ, वेसमणेण देवेण सणयरं साहरिओ । उदिओदयस्स पारिणामिया बुद्धी ॥ साहू य नंदिसेणोति, सेणियपुतो नंदिसेणो, सीस्सो तस्स ओहाणुप्पेही तस्स चिंता (जाया) - भगवं जइ रायगिहं जाए तो देवीओ अन्ने य पिच्छिऊण साइसए अइ थिरो होज्जन्ति, भट्टारओ य गओ, सेणीओ उण णीति संतेपुरो, अने य कुमारा सअंतेउरा, दिसेणस्स अंतेउरं सेतंबरवसणं पउमिणिमज्झे हंसीओ वा १ भणति सूत्रेऽसाकमीदृशं दृएं, पुनरपि देवलोकान् दर्शयति तेऽप्यर्णिकापुत्रैः तस्यै कथिताः, प्रब्रजिता, देवस्य पारिणामिकी बुद्धिः । दितोय:पुरिमताले नगरे उदितोदयो राजा श्रीकान्ता देवी, द्वे अपि साबको, परिवाजिका पराजिता दासीभिर्मुखमेक टिकानिर्विडम्बिता निष्काशिता, प्रद्वेषमापद्मा, वाराणस्यां धर्मरुची राजा, तत्र गता, फलकपट्टिकायां श्रीकान्ताया रूपं लिखित्वा दर्शयति धर्मरुचे राज्ञः सोऽप्युपपन्नः, दूतं विसर्जयति, प्रतिहृतोऽपमानितो निष्काशितः, तदा सर्वबलेनागतः, नगरं रोधयति, उदितोदयश्चिन्तयति - किमेतावता जनक्षयेण कृतेन ?, उपवासं करोति, वैश्रवणेन देवेन सनगरः संहृतः । उदितोदयस्य पारिणामिकी बुद्धिः ॥ साधुम्र नन्दिषेण इति, श्रेणिकपुत्रो नन्दिषेणः शिष्यस्तस्यावधावनोत्प्रेक्षी, तस्य चिन्ता ( जाता ) भगवान् पद राजगृहं बाबात् तर्हि देवीरम्यांश्च सातिशयान् प्रेक्ष्य यदि स्थिरो भवेदिति, भट्टारकश्च गतः, श्रेणिकः पुनर्निर्गच्छति सान्तः पुरः, अन्ये च कुमाराः सान्तःपुराः, मन्दिषेणत्व अन्तःपुरं चेताम्बर बसनं पश्चिमीमध्ये हंस्य इव * सेतं परवरणं काभरणाओ सवासिं छायं हरति, सो ताओ हूण चिंतेइ जइ भट्टारएण मम आयरिएण एरिसियाओ मुक्काओ किमंग पुण मज्झ मंदपुन्नस्स असंताण परिचय ? तेबियाणइ, णिबेयमावण्णो आलोइयपडिकंतो थिरो जाओ । दोहवि परिणामिगी बुद्धी ॥ धणदत्तो सुसुमाए पिया परिणामेइ-जइ एयं न खामो तो अंतरा मरामोत्ति, तस्स पारिणामिगी बुद्धी ॥ सावओ मुच्छिओ अज्झोववण्णो सावियाए वयंसियाए, तीसे परिणामो मा मरिहिति अट्टवसट्टो नररसु तिरिएस वा (मा) उववज्जिहति तीसे आभरणेहिं विणीओ, संवेगो, कहणं च, तीए पारिणामिया बुद्धी ॥ अमचो - वरधणुपिया जउभरे कए चिंतेइ मा मारिओ होड़ एस कुमारो, कहिंपी रक्खिज्जइ, सुरंगाए नीणिओ, पलाओ, एयस्सवि पारिणामिया बुद्धी । अने भांति - एगो राया देवी से अइप्पिया कालगया, सो य मुद्धो, सो तीए वियोगदुक्खिओ न सरीरठिई करेइ, मंतीहिं भणिओ-देव ! एरिसी संसारद्विहन्ति किं कीरइ ?, सो भणइ-नाहं देवीए सरीरठ्ठिदं अकरेंतीए करेमि, मंतीहि परिचिंतियं १ मुक्ताभरणाः सर्वासां छायां हरति स ता दृष्ट्वा चिन्तयति-यदि भट्टारकेण ममाचार्येनेदृश्यो मुक्काः किमङ्ग पुनर्मम मन्दपुण्यम्य असतीनां प्रार्थनया (मन्दपुण्येनासतीनां परित्यक्तं तद्विजानाति, निर्वेदमापन्नः भालोचितप्रतिक्रान्तः स्थिरे जातः । द्वयोरपि पारिणामिकी बुद्धिः ॥ धनदत्तः सुसुमायाः पिता परिणमयति-यद्येनां न खादेम तदाऽन्तरा त्रियेमहि इति, तस्य पारिणामिकी बुद्धिः ॥ श्रावको मूर्च्छितः मध्युपपन्नः भाषिकाया वयस्यायां तस्याः परिणामःमा मृतेत्यार्त्तवशात मरकेषु तिर्यक्षु वा (मा) उत्पादीति तस्या भ्राभरणैर्विनीतः (अभिलाषः ), संवेगः, कथनं च तस्याः पारिणामिकी बुद्धिः ॥ भ्रमात्यःवरधनुपिता जतुगृहे कृते चिन्तयति-मा मारितो भविष्यति एष कुमारः, कथमपि रक्ष्यते, सुरङ्गया निष्काशितः, पछायितः, एतस्यापि पारिणामिकी बुद्धिः । बे भणन्ति-पुको राजा देवी तस्यातिप्रिया काळगता, स च मुग्धः, स तस्या वियोगेन दुःखितो न शरीरस्थितिं करोति, मन्त्रिभिर्भणित:-देव ! एतारशी संसारस्थितिरिति किं क्रियते ?, स भणति-नाहं देव्यां शरीरस्थितिमकुर्वत्यां करोमि, मन्त्रिभिः परिचिन्तितं * परिचय + सहियाणंति ने अनो उवाओति, पच्छा भणियं देव ! देवी सग्र्ग गया तं तत्थडिइयाए चैव से सबं पेसिज्जउ, लद्धकयदेवीडिईपडेती पच्छा करेज्जसुत्ति, रन्ना पडिस्सुयं, माइठाणेण एगो पेसिओ, रण्णो आगंतूण साहइ-कया सरीरद्विई देवीए, पच्छा राया करेइ, एवं पइदिणं करेंवाण कालो वच्चर, देवीपेसणववएसेण बहुं कडिसुतगाइ खज्जइ राया, एगेण चिंतियंअहंपि खन्तिं करोमि, पच्छा राया दिट्ठो, तेण भणिओ-कुतो तुमं ?, भणइ-देव ? सग्गाओ, रण्णा भणियं देवी दिति, सो भइ - ती वेव पेसिओ कडिसुप्तगाइनिमित्तंति, दवावियं से जहिच्छियं, किंपि ण संपडइ, रण्णा भणियं कथा गमिससि १, तेण भणियं-कलं, रण्णा भणियं-कलं ते संपाडेस्सं, मंती आदिट्ठा-सिग्धं संपाडेह, तेहिं चिंतियं-विनई कर्ज, को एत्थ उवाओति विसंण्णा, एगेण भणियं-धीरा होह अहं भलिस्सामि, तेण तं संपाडिऊण राया भणिओ-देव ! एस कहं जाहित्ति ?, रण्णा भणियं - अन्ने कहं जंतगा ?, तेण भणियं-अम्हे जं पडवेंता तं जलणप्पवेसेणं, न अण्णा स १ नाम्य उपाय इति पञ्चाजणितं देव ! देवी स्वर्गं गता तत्तत्र स्थितायायेव तस्यै सर्वे प्रेष्यत, लब्धायां देवीकृतस्थितिप्रवृत्तौ पश्चाक्रियतामिति, राक्षा प्रतिश्रुतं, मातृस्थानेनैकः प्रेषितः, राशे आगत्य कथयति-कृता शरीरस्थितिर्देव्या, पश्चात् राजा करोति, एवं प्रतिदिनं कुर्वतां काको प्रजति, देवीप्रेषण मपदेशेन बहु कटीसूत्रादि खाद्यते राज्ञः, एकेन चिन्तितं अहमपि खादितिं करोमि, पश्चाद्राजा दृष्टः तेन भणितः कुतस्त्वं १, भणति देव ! स्वर्गात्, राशा भणितं देवी रहेति, स भणति तयैव प्रेषितः कटीसूत्रादिनिमित्तमिति, दापितं तस्मै यथेएं, किमपि न संपद्यते, राज्ञा भणितं कदा गमिष्यसि १, तेन भणितंकल्ये, राशा भणितं कल्ये ते संपादयिष्यामि मन्त्रिण आदिष्टाः शीघ्रं संपादयत, तैबिन्तितं-दिन कार्य, कोडशोपाय इति विषण्णाः, एकेन भणितं - धीरा भवत अहं मेलयिष्यामि तेन तत् संपाद्य राजा भणित:-देव ! एष कथं गमिष्यतीति ?, राज्ञा भणितं अभ्ये कथं याताः ?, तेन भणितं वयं यं प्रास्थापयिष्यंसं वनप्रवेशेन, नान्यथा स्वर्ग Jain Education International For Private Personal Use Only www.jainelibrary.org
SR No.002521
Book TitleAgam 40 Mool 01 Aavashyam Sutra Niryukti Part 01
Original Sutra AuthorHaribhadrasuri, Bhadrabahuswami
Author
PublisherBherulal Kanhiyalal Kothari Religious Trust
Publication Year
Total Pages340
LanguageSanskrit
ClassificationBook_Devnagari, Agam, Canon, & agam_aavashyak
File Size14 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy