Page Text
________________
॥२६॥ मावश्यक-हारिभद्रीयवृत्तिा अतुरिओ णीईगाही थके थके संमं उवचरइ, ससरक्खा य तं खरंटेइ, तेण सा कालेणावजिया अझोववन्ना भणइपलायऽम्ह, तेण भणियं-अजुत्तमेयं, किंतु तुम उम्मत्तिगा होहि, वेजावि अकोसेजाहि, तहा कयं, वेज्जेहिं पडिसिद्धा, पिया से अद्धितिं गओ, चट्टेण भणियं-परंपरागया मे अत्थि विजा, दुकरो य से उवयारो, तेण भणियं-अहं करेमि, चट्टेण भणियं-पउंजामो, किंतु बंभयारीहिं कजं, तेण भणियं-अत्थि भगवंतो ससरक्खा ते आणेमी, चट्टेण भणियंजइ कहवि अबंभयारिणो होंति तो कजं न सिज्झइ, ते य परियाविति, तेण भणियं-जे सुंदरा ते आणेमि, कतिहिं कजं?, चउहि, आणीया सहवेहिणो य दिसावाला, कयं मंडलं, दिसापाला भणिया-जओ सिवासहो तं मणागं विंधेजह, स सरक्खा य भणिया हुंफुटत्तिकए सिवाख्यं करेजह, दिकरिगा भणिया-तुर्म तह चेव अच्छेजह, तहा कयं, विद्धा ससरक्खाण, पउणा चेडी, विपरीणओ धण्णो, चट्टेण वुसं-भणियं मए-जह कहवि अभयारिणो होति कज्जन
नीतिमाही अवसरेऽवसरे सम्यगुपचरति, सरजस्काश्च तं निर्भसंयति, तेन सा कालेनावर्जिता अध्युपपचा भणति-पलाय्यतेऽस्माभिः, तेन भणितम्अयुक्तमेतत् , किन्तु त्वमुन्मत्ता भव, वैचानपि आक्रोशेः, तथा कृतं, वैयैः प्रतिषिद्धा, पिता तथा मतिं गतः, विप्रेण भणितं-परम्परागताऽस्ति मे विद्या, दुष्करश्च तथा उपचारः, तेन भगितम्-अहं करोमि, विप्रेण भणितं-प्रयुअमः, किन्तु ब्रह्मचारिभिः कार्य, तेन भणितम्-सन्ति भगवन्तः सरजस्कास्तानानयामि, चट्टेन भणितं-यदि कथञ्चिदपि अब्रह्मचारिणो भविष्यन्ति तदा कार्य न सेत्स्यति, ते च पर्यापद्यन्ते, तेन भणितं-ये सुन्दरास्तान् बानयामि, कतिमिः कार्य, चतुर्भिः, भानीताः शब्दवेधिनश्र दिक्पालाः, कृतं मण्डकं, दिक्पाला भणिताः-पतः शिवाशब्द भायाति तं शीनं विध्येत, सरजस्काच भणिता:-हुंफुडितिकृते शिवारुतं कुर्यात, दुहिता भणिता-त्वं तथैव तिष्ठेः, तथा कृतं, विद्धाः सरजस्काः, प्रगुणीभूता पुत्री, विपरिणतो धन्यः, पट्टेमोक्तं-भणितं मया-यदि कथमप्यब्रह्मचारिणो भवेयुः कार्य न सिंझईत्यादि, धणेण भणियं-को उवाओ !, चट्टेण भणियं-एरिसा बंभयारिणो हवंति, गुत्तीओ कहेइ, दगसोकराइसु गवेसिओ नत्थि, साहूण दुको- तेहिं सिठाओ 'वसहिकहणिसिजिदियकुटुंतरपुषकीलियपणीए । अइमायाहारविभूसणा य नव बंभगुत्तीओ ॥१॥ एयासु वट्टमाणो सुद्धमणो जो य बंभयारी सो । जम्हा उ बंभचेरं मणोणिरोहो जिणाभिहियं ॥२॥' उवगए भणिया-बंभयारीहिं मे कजं, साहू भणइ-न कप्पा निग्गंथाणमेयं, चस्स कहियं-सद्धा बंभयारी ण पुण इच्छंति, तेण भणियं-एरिसा चेव परिचत्तलोगवावारा मुणओ भवंति, किंतु पूजिएहिंवि तेहिं कजसिद्धी होइ, तंनामाणि लिक्खंति, न ताणि खुरवंतरी अक्कमइ, पूइया, मंडलं कयं, साहुणामाणि लिहियाणि, दिसावाला उषिया, न कृषियं सिवाए, पउणा बेडी, धणो साहूणमल्लियंतो सहो जाओ, धम्मोवगारित्ति चेडी मुत्ताफलमाला य तस्सेव दिना, एवं अतुरंतण सा तेणं पावियत्ति सिलोगत्थो।सो एवं सुणिऊण परिणामेह-अहंपि सदेसं गंतुमतुरंतो तत्थेव किंचि उवायं चिंतिस्सामित्ति
भा, किन्तु ब्रह्मचापिन्त, तेन भणित-वियेत, सरजस्का
सेत्स्यति, धनेन भणितं-क उपायः !, विप्रेण भणितं-शो प्रमचारिणः स्युः, गुतीः कथयति, परिव्राजकेषु गवेषितो नास्ति, साधूनां पार्थे भागतः, तैः शिष्टा:-वसतिः कथा निश्चेम्ब्रियाणि कुख्यान्तरं पूर्वक्रीडितं प्रणीतम् । अतिमात्राहारो विभूषणं च नव ब्रह्मचर्यगुप्तयः ॥1॥ एतासु बर्तमानः शुबमना सब ब्रह्मचारी सः । षसाच ब्रह्मचर्य मनोनिरोधो जिनाभिहितम् ॥ २॥ उपगते भणिता:-ब्रह्मचारिभिर्म कार्य, साधवो भणन्ति-न कल्पते निर्ग्रन्थानामेतत् , बहाय कथितं, लब्धा बक्षचारिणो न पुनरिच्छन्ति, तेन भणितं-ईशा एव परित्यक्तलोकव्यापारा मुनयो भवन्ति, किंतु पूजितैरपि तैः कार्यसिद्धिर्भवति, ता. मानि लिख्यन्ते, न तानि क्षुद्रग्यन्तर्य आक्रमन्ते, पूजिताः, मण्डलं कृतं, साधुनामानि लिखितानि, दिक्पालाः स्थापिताः, न कूजितं शिवया, प्रगुणा (जाता) दुहिता, धनः साधूनाश्रयन् श्राद्धो जातः, धर्मोपकारीति चेटी मुक्ताफलमाला च तमायेव दत्ता, एवमस्वरमाणेन सा तेन प्रावि कोकाः । स एतत् श्रुत्वा परिणमयति-अहमपि स्वदेशं गत्वाऽस्वरमाणस्तत्रैव कश्चिदुपार्य चिन्तयिष्यामीति गओ सदेसं, तत्थ य विज्जासिद्धा पाणा दडरक्खा, तेण ते ओलग्गिया, भणंति-किं ते अम्हेहिं कर्ज , सिटुं-देविं घडेह, तेहिं चिंतियं-उच्छोभ देमो जेण राणा परिचयइ, तेहिं मारी विउबिया, लोगो मरिउमारद्धो, रना पाणा समाइट्ठा-लभेह मारिं, तेहिं भणियं-गवेसामो विजाए, देवीवासघरे माणुसा हस्थपाया विउषिया, मुहं च से रुहिरलितं कर्य, रण्णो निवेइयं-वत्थवा चेव मारी, नियघरे गवेसाहि, रण्णा गविट्ठा दिवा य, पाणा समाइहा-सविहीए विवादेह तो खाई मंडले मज्झरत्तंमि अप्पसागारिए वावाएयवा, तहत्ति पडिसुए णीया सगिहं रत्तिं मंडलं, सो य तत्थ पुषालोइयकवडो गओ, सखलियारं मारेउमारजा, तेण भणियं-किं एयाए कयंति, ते भणंति-मारी एसत्ति मारिजइ, तेण भणियं-कहमेयाए आगिईए मारी हवइतिी, केणति अवसद्दो ते दिण्णो, मा मारेह, मुयह एयं, ते नेच्छंति, गाढतरं लग्गो, अहं भे कोडिमोल्लं अलंकारं देमि मुयह एयं, मा मारेहिति, बलामोडीए अलंकारो उवणीओ, तीए चिंतिय-निकारणवच्छल्लोत्ति तमि
गतः स्वदेशं, तर विद्यासिद्धाश्रण्डाला दण्डरक्षाः, तेन तेऽवलगिताः, भणन्ति- ितवास्माभिः कार्यम् ।, शिटं, देवी मीलयत, तैचिन्तितम्भालं दो बेन राजा परित्यजति, तैमोरिविकुर्विता, लोको मर्तुमारब्धः, राज्ञा चाण्डालाः समादिष्टाः लभध्वं मारी, तैर्मणितावेषयामो विधषा, देवीवासगृहे मानुष्या हस्तपादा बिकुर्विताः, मुखं च तस्या रुधिरलिप्तं कृतं, राज्ञः निवेदितं-वास्तव्यैव मारी, निजगृहे गवेषय, राज्ञा गवेषितारा च, चाण्डालाः समादिष्टाःस्वविधिना व्यापादयत तदाऽवश्वं मण्डले मध्यरात्रेऽपसागारिके व्यापादयितम्या, तथेति प्रतिश्रुसे नीता स्वगृहं रात्री मण्डकं, सच तत्र पूर्वायोचितकपटो गतः, सोपचारं मारवितुमारग्धा, तेन भणितं-किमेतया कृतमिति, ते भमन्ति-मार्येवेति मार्यते, तेन भजित-कथमेतयाऽऽकृत्या मारिर्भवतीति, केनचिदपसम्दो दत्त युष्माकं, मा मारयत, मुखतैना, ते नेच्छन्ति, गाढतरं लग्नः, अहं युष्मभ्यं कोटिमूल्यमलकारं ददामि मुवेतैना, मा मारवतेति बहात् भकार उपनीतः, तया चिन्तितं-निष्कारणवत्सल इति तस्मिन्
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002521 |
| Book Title | Agam 40 Mool 01 Aavashyam Sutra Niryukti Part 01 |
| Original Sutra Author | Haribhadrasuri, Bhadrabahuswami |
| Author | |
| Publisher | Bherulal Kanhiyalal Kothari Religious Trust |
| Publication Year | |
| Total Pages | 340 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_aavashyak |
| File Size | 14 MB |