Agam 40 Mool 01 Aavashyam Sutra Niryukti Part 01

SR No.: 002521
Original Sutra Author: Haribhadrasuri, Bhadrabahuswami
Publisher: Bherulal Kanhiyalal Kothari Religious Trust
Total Pages: 340
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_aavashyak
File Size: 14 MB

Page 157

॥१४६॥
मावश्यक हारिभद्रीयवृत्तिः
भिकूखं पहिडिओ, तत्थावरेतुं भगवतो रूवं काणच्छि अविरइयाओ णडेइ, जाओ तत्थ तरुणीओ ताओ हम्मति, ताह निग्गतो । भगवं सुभोमं ववइ, तत्थवि अतियओ भिक्खायरियार, तत्थवि आवरेता महिलाणं अंजलिं करेइ, पच्छा तेहिं पिट्टिज्जति, ताहे भगवं णीति, पच्छा सुच्छेत्ता नाम गामो तहिं वश्चइ, जाहे अतिगतो सामी भिक्खाए ताहे इमो आवरेत्ता fasci fares, तत्थ इसइ य गायइ य अट्टट्टहासे य मुंचति, काणच्छियाओ य जहा विडो तहा करेह, असिट्ठाणि य भाइ, तत्थवि हम्मद, ताहे ततोवि णीति
मलए पिसायरूयं सिवरूवं हत्थिसीसए वेव । ओहसणं पडिमाए मसाण सको जवण पुच्छा ।। ५०८ ॥ ततो मलयं गतो गामं, तत्थ पिसायरूवं विउबति, उम्मत्तयं भगवतो रूवं करेइ, तत्थ अविरइयाओ अवतासेइ गेव्हइ, तन्थ चेडरूवेहि छारकयारेहि भरिज्जइ लेडु (हु) एहिं च हम्मर, ताणि य बिहावेइ, ततो ताणि छोडियपडियाणि नासंति, तत्थ कहते हम्मति, ततो सामी निग्गतो, हत्थिसीसं गामं गतो, तत्थ भिक्खाए अतिगयस्स भगवओ सिवरुवं विउबाई
१ मिक्षां प्रहिण्डितः, तत्रावृत्य भगवतो रूपं काणाक्षोऽविरतिका बाधते, यास्तत्र तरुण्यस्ता शन्ति, तदा निर्गतः । भगवान् सुभीमं ब्रजति, तत्रापि भतितो भिक्षाचार्यायै तत्राप्यावृत्य महिकाम्योऽअद्धिं करोति, पचान्तैः पिहृयते, तदा भगवान् निर्गच्छति, पश्चात् सुक्षेत्रनामा ग्रामस्तत्र व्रजति, यदाऽतिगतः स्वामी भिक्षायै तदाऽयमावृत्य विटरूपं विकुर्वति, तत्र इसति च गायति च अट्टाट्टहासांब मुखति, काणाक्षिणी च यथा विटलथा करोति, अशिष्टानि च भणति, तत्रापि इम्यते, ततोऽपि नियति । ततो मलयं गतो प्रामं, तत्र पिशाचरूपं विकुर्वति, जन्मतं भगवतो रूपं करोति, सत्राविरतिका अपत्रासयति गृह्णाति तत्र चेटरूपैर्भमकच वरैर्भियते लेटुकैश्च हन्यते तानि च भापयते, ततस्तानि छोटिसंपतितानि नश्यन्ति तत्र कथिते इन्यते, ततः स्वामी निर्गतो, हस्तिशीर्ष ग्रामं गतः, तत्र भिक्षामै अतिगतस्य भगवतः शिव ( भव्य ) रूपं विकुर्वति. * एत्थवि प्र०.
सागारियं च से कसाइययं करेइ, जाहे पेच्छइ अविरइयं ताहे उट्ठवेइ, पच्छा हम्मति, भगवं चिंतेति - एस अतीव गाढं उड्डाहं करेइ असणं च, तम्हा गामं चैव न पविसामि बाहिं अच्छामि, अण्णे भणति - पंचालदेवरूवं जहा तहा विजयति, तदा किर उप्पण्णी पंचालो, ततो बाहिं निग्गओ गामस्स, जओ महिलाजूहं तओ कसाइततेण अच्छति, ताहे किर ढोंढसिवा पवत्ता, जम्हा सकेण पूइओ ताहे ठिआ, ताहे सामी एगंतं अच्छति, ताहे संगमओ उहसेइ-न सका तुम ठाणाओ नालेउं ?, पेच्छामि ता गामं अतीहि, ताहे सको आगतो पुच्छइ-भगवं ! जत्ता भे ? जवणिज्जं अबाबाहं फासूयविहारं १, वंदिता गओ
तोसलिसीसरूवं संधिच्छेओ इमोति वज्झो य । मोएह इंदालिउ तत्थ महाभूलो नामं ॥ ५०९ ॥ ता सामी तोसलिंगतो, बाहिं पडिमं ठिओ, ताहे सो देवो चिंतेइ, एस न पविसइ, एत्ताहे एत्थवि से ठियस्स करेमि उवरुगं, ततो खुड्डुगरूवं विउवित्ता संधिं छिदइ उवकरणेहिं गहिएहिं धाडीए तओ सो गहितो भणति, मा ममं हणह,
१ सागारिकं (पुंश्विद्धं च तस्य कषायितं ( स्तब्धं ) करोति, यदा प्रेक्षतेऽविरतिकां तदोत्थापयति, पञ्चादम्यते, भगवान् चिन्तयति एषोऽतीव गाढमप भ्राजन करोति अनेषणां च तस्माद्धाममेव न प्रविशामि वहिस्तिष्ठामि, अम्बे भणन्ति पञ्चालदेवरूपं यथा तथा विकुर्वति, तदा किलोत्पन्नः पञ्चालः, ततो बहिर्निर्गतो ग्रामात् यतो महिला यूथं ततः काषायितकेन तिष्ठति, तदा किल हेलना प्रवृत्ता, यस्मात् शक्रेण पूजितस्तस्मात्स्थिता ( निवृत्ता ), तदा स्वाम्बेकान्ते तिष्ठति, ता संगमको पहसति न शक्यस्वं स्थानाच्चालयितुं ?, प्रेक्षे तावद्वामं याहि, तदा शक्र भागतः पृच्छति भगवन् ! यात्रा भवतां ? यापनीयमध्याबाधं प्रातुकविहारः, वन्दित्वा गतः । तदा स्वामी तोसकिं गतः बहिः प्रतिमया स्थितः, तदा स देवचिन्तयति एष न प्रविशति, अधुनाऽत्रापि अस्य स्थितस्य करोम्युपसर्गे, ततः शुलकरूपं विकुर्थं सन्धि छिनत्ति उपकरणेषु गृहीतेषु धाव्या, ततः स गृहीतो भणति मा मां वधिष्ट.
अहं किं जागामि ?, आयरिएण अहं पेसिओ, कहिं सो ?, एस बाहि अमुए उज्जाणे, तत्थ हम्मति, बज्झति य, मारेज्जउत्ति य वज्झो णीणिओ, तत्थ भूइलो नाम इंदजालिओ, तेण सामी कुंडग्गामे दिट्ठओ, ताहे सो मोएइ, साहइ य-जहा एस सिद्धत्थरायपुतो, मुको खामिओ य, खुड्डुओ मग्गिओ, न दिहो, नायं जहा से देवो उवसग्गं करेइमोसलि संधि, सुमागह मोएई रहिओ पिउवयंसो । तोसलि य सत्तरजू वावन्ति तोसलीमोक्खो ॥ ५१० ॥
ततो भगवं मोसलिंगओ, तत्थवि बाहिं पडिमं ठिओ, तत्थवि सो देवो खुड्डुगरूवं विउषित्ता संधिमग्गं सोहेइ पडिलेहेइ य, सामिस्स पासे सवाणि उवगरणाणि विउधर, ताहे सो खुडुओ गहिओ, तुमं कीस एत्थ सोहेसि १, साहइ-मम धम्मायरिओ रति मा कंटए भंजिहिति सो सुहं रतिं खत्तं खणिहिति, सो कहिं १, कहिते गया दिट्ठो सामी, ताणि य परिपेरन्ते पासंति, गहितो आणिओ, तत्थ सुमागहो नाम रहिओ पियमित्तो भगवओ सो मोएइ, ततो सामी तोसलिं
१ अहं किं जाने ?, भाचार्येणाहं प्रेषितः, क सः ?, एप बहिरमुकमिधाने, तत्र हन्यते बध्यते च, मार्यतामिति च बध्यो निष्काशितः, तत्र भूतिको नामेन्द्रजालिक:, तेन स्वामी कुण्डग्रामे दृष्टः, तदा स मोचयति कथयति च यथैष सिद्धार्थराजपुत्रो, मुक्तः क्षामितम, क्षुल्लको मार्गितः, न दृष्टः, ज्ञातं यथा तस्य देव उपसर्ग करोति । ततो भगवान् मोसकिं गतः, तत्रापि बहिः प्रतिमया स्थितः, तत्रापि स देवः क्षुलकरूपं विकुर्व्य सन्धिमार्ग शोधयति प्रतिलिखति च स्वामिनः पार्श्वे सर्वाण्युपकरणानि विकुर्बति, सदा स क्षुल्लको गृहीतः स्वं कथमत्र शोधयसि ?, कथयति-मम धर्माचार्यः रात्रौ मा कण्टका माहिषुः इति स सुखं रात्री खानं खानेध्यति, स क ?, कथिले गता दृष्टः स्वामी, तानि च परितः पर्यन्ते पश्यन्ति, गृहीत भानीतः, तत्र सुनागधो नाम राह्निकः पितृमित्रं भगवतः स मोचयति, ततः स्वामी तोसकीं
For Private Personal Use Only