Agam 40 Mool 01 Aavashyam Sutra Niryukti Part 01

SR No.: 002521
Original Sutra Author: Haribhadrasuri, Bhadrabahuswami
Publisher: Bherulal Kanhiyalal Kothari Religious Trust
Total Pages: 340
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_aavashyak
File Size: 14 MB

Page 143

॥ १३२ ॥ ॥
मावश्यक हारिभद्रीयवृत्तिः
क्खमणपारणते अतिगओ, तत्थ नागसेणेण गिहवइणा खीरभोयणेण पडिलाभिओ, पंच दिवाणि पाउन्भूयाणि, ततो सेयत्रियं गओ, तत्थ पदेसी राया समणोवासओ भगवओ महिमं करेइ, तओ भगवं सुरभिपुरं वच्चइ, तत्थंतराए जगा रायाणो पंचहिं रथेहिं एन्ति परसिरण्णो पासे, तेहिं तत्थ सामी वंदिओ पूइओ य, ततो सामी सुरभिपुरं गओ, तत्थ गंगा उत्तरिया, तत्थ सिद्धजत्तो नाम नाविओ, खेमलो नाम सउणजाणओ, तत्थ य णावाए लोगो विलग्गड, कोसिएण महासउणेण वासियं, कोसिओ नाम उलूको, ततो खेमिलेण भणियं-जारिसं सडणेण भणियं तारिसं अम्हेहिं मारणंतियं पावियां, किं पुण? इमस्स महरिसिस्स पभावेण मुच्चिहामो, सा य णावा पहाविया, सुदाढेण य णागकुमार राइणा दिट्टो भयवं णावाए ठिओ, तस्स्र कोवो जाओ, सो य किर जो सो सीहो वासुदेवत्तणे मारिओ सो संसारं भमिऊण सुदादो नागो जाओ, सो संवट्टगवायं विउबेत्ता णावं ओबोलेउं इच्छइ । इओ य कंबलसंबलाणं आसणं चलियं, का पुण
१ पक्षक्षपणपारण के ऽतिगतः, तत्र नागसेनेन गृहपतिना क्षीर भोजनेन प्रतिकम्भितः, पञ्च दिव्यानि प्रादुर्भूतानि ततः श्वेतम्बीं गतः, तत्र प्रदेशी राजा भ्रमणोपासको भगवतो महिमानं करोति, ततो भगवान् सुरभिपुरं व्रजति, तत्रान्तरा नैयका राजानः पञ्चभी स्पेरायान्ति प्रदेशिराशः पार्श्वे, तैस्तत्र स्वामी वन्दितः पूजितख, ततः खामी सुरभिपुरं गतः, तत्र गङ्गा उत्तरीतथ्या, तत्र सिद्धयात्रो नाम नाविकः, क्षेमिलो नाम शकुनज्ञाता, तत्र च नावि लोको विक्रगति, कौशिकेन महाशकुनेन वासितं, कौशिको नाम उलूकः, ततः क्षेमिलेन भणितं - यादृशं शकुनेन भणितं तादृशमस्मादृशैर्मारणान्तिकं प्राप्तम्यं किं पुनः ! अस्य महर्षेः प्रभावेण मोक्ष्यामहे, सा च नौः प्रधाविता, सुदंद्रेण च नागकुमारराजेन दृष्टो भगवान् नावि स्थितः, तस्य कोपो जातः, स च किछ यः स सिंहः वासुदेवरवे मारितः स संसारं भ्रान्वा सुदंद्रो नागो जातः, स संवर्तकवातं विकुष्यं नावमुहुडयितुं इच्छति । इतश्न कम्बलशम्बल बोरासनं चजितं, का पुनः 'कंबलसंबलाण उप्पत्ती १-महुराए नगरीए जिणदासो वाणियओ सड्डो, सोमदासी साविया, दोऽवि अभिगयाणि परिमाणकडाणि, तेहिं चउप्पयस्स पश्चक्खायं, ततो दिवसदेवसिअं गोरसं गिण्हंति, तत्थ य आभीरी गोरसं गहाय आगया, साता साविया भण्णइ मा तुमं अण्णत्थ भमाहि, जत्तिअं आणेसि तत्तिअं गेण्हामि, एवं तासिं संगयं जायं, इमावि गंधपुडियाइ देइ, इमावि कूइगादि दुद्धं दहियं वा देइ, एवं तासिं दढं सोहियं जायं । अण्णया तासिं गोवाणं विवाहो जाओ, ताहे ताणि निमंतेंति, ताणि भणन्ति अम्हे वाउलाणि ण तरामो गंतुं, जं तत्थ उवउज्जति भोयणे कडुगभंडादी वाणि आभरणाणि धूवपुष्पगंधमलादि वधूवरस्स तं तेहिं दिण्णं, तेहिं अतीव सोभावियं, (५००० ) लोगेण य सलाहियाणि, तेहिं तुट्ठेहिं दो तिरिसा गोणपोतलया हट्ठसरीरा उवट्ठिया कंबल संबलत्ति नामेणं, ताणि नेच्छंति, बला बंधि गयाणि, ताहे तेण सावरण चिंतियं-जइ मुचिहिंति ताहे लोगो वाहेहित्ति, ता एत्थ चैव अच्छंतु, फासुगचारी किणिऊणं
१ कम्वलशम्बलयोरुत्पत्तिः १ - मथुरायां नगर्यो जिनदासो वणिग् श्राद्धः, सोमदासी श्राविका, द्वे अपि अभिगतौ ( जीवादिज्ञातारी ) कृतपरिमाणी, ताभ्यां चतुष्पदं प्रत्याख्यातं, ततो दिवसदेवसिकं गोरसं गृहीतः, सत्र चाभीरी गोरसं गृहीत्वा आगता, सा तया श्राविकया भव्यते- मा त्वमन्यत्र भ्रमीः, यावदानयसि तावद्गृह्णामि, एवं तयोः संगतं जातं, इयमपि गन्धपुटिकादि ददाति इयमपि कूचिकादि दुग्धं दधि वा ददाति, एवं तयोढं सौहृदं जातं । अन्यदा तेषां गोपानां विवाहो जातः, तदा तौ निमन्त्रयतः, तौ भणतः आवां व्याकुलौ न शक्नुव भागन्तुं यत्तत्रोपयुज्यते भोजने कटाहभाण्डादि वस्त्राण्याभरणानि धूपपुष्पगन्धमात्यादि वधूवरयोः तत्तैर्दत्तं तैरतीव शोभितं, लोकेन च श्वाधितौ, ताभ्यां तुष्टाभ्यां द्वौ त्रिवर्षो गोपोतो दृष्टशरीरी उपस्थापिती कम्बलम्वलाविति नाम्ना, तौ नेच्छतः, बलाद्वध्वा गतौ तदा तेन श्रावकेण चिन्तितं यदि मुध्येते तदा लोको वाहविष्यति इति, तद् अत्रैव तिष्ठता, प्राकचारिः क्रीत्वा
दिजइ, एवं पोसिज्जंति, सोऽवि सावओ अठ्ठमीचउद्दसीसु उववास करेइ पोत्थयं च वाएइ, तेऽवि तं सोऊण भद्दया जाया सणणो य, जदिवस सावगो न जेमेइ तद्दिवसं तेऽवि न जेमंति, तस्स सावगस्स भावो जाओ जहा इमे भविया उवसंता, अब्भहिओ य नेहो जाओ, ते रुवस्सिणो, तस्स य सावगस्स मित्तो, तत्थ भंडीरमणजत्ता, तारिसा नस्थि अoute बल्ला, ताहे तेण ते भंडीए जोएत्ता णीआ अणापुच्छाए, तत्थ अण्णण अण्णेणवि समं धावं कारिया, ताहे ते छिन्ना, तेण ते आणे बद्धा, न चरंति नय पाणियं पिबंति, जाहे सबहा नेच्छति ताहे सो सावओ तेसिं भत्तं पञ्चक्खाइ, नमुकारं च देइ, ते कालगया नागकुमारेसु उववण्णा, ओहिं परंजंति, जाव पेच्छति तित्थगरस्स उवसगं कीरमाणं, ताहे तेहिं चिंतियं अलाहि ता अण्णेणं, सामिं मोएमो, आगया, एगेण णावा गहिया, एगो सुदाढेण समं जुज्झइ, सो महिडिगो, तस्स पुण चवणकालो, इमे य अहुणोववण्णया, सो तेहिं पराइओ, ताहे ते नागकुमारा तित्थगरस्स महिमं करेंति
१ दीयते, एवं पोष्येते, सोऽपि श्रावकोऽष्टमीच्चतुर्दश्योरुपवासं करोति पुस्तकं च वाचयति तावपि तत् श्रुखा भद्रकौ जातौ संज्ञिनौ च यदिवसे श्रावको न जेमति तद्दिवसे तावपि न जेमतः, तस्य श्रावकस्य भावो जात:- यथेमौ भव्यायुपशान्तौ अभ्यधिकश्च स्नेहो जातः. ती रूपवन्ती, तस्य च भावकस्य मित्रं, तत्र भण्डीरमणयात्रा, तादृशौ न स्तोऽन्यस्य बलीवद्द, तदा तेन भण्ड्यां योजयित्वा नीतो भनापृच्छया, तत्राम्येनान्येनापि समं भावनं कारितौ, तदा तौ छिौ, तेन तावानीय बद्धौ, म चरतो न थ पानीयं पिबतः यदा सर्वथा नेच्छतस्तदा स श्रावकस्तौ भक्तं प्रत्याख्यापयति, नमस्कारं च ददाति, तौ कालगती नागकुमारेषूत्पचौ, अवधिं प्रायुङ्कां यावत्पश्यतः तीर्थकरस्योपसर्गे क्रियमाणं, तदा ताभ्यां चिन्तितम् - अलं तावदन्येन, स्वामिनं मोचयावः, भगतौ, एकेन नैर्गृहीता, एकः सुदंड्रेन समं युध्यते स महर्द्धिकः, तस्य पुनभ्यवनकालः, इमौ चाधुनोत्पन्नौ स ताभ्यां पराजितः, तदा तौ नागकुमारौ तीर्थंकरस्य महिमानं कुरुतः.
For Private Personal Use Only