Page Text
________________
मापल्पक-हारिभद्रीयत्तिः भग्गं, कुमारा पेच्छणगेण अक्खित्ता भणंति-कोएमा, तेहिं भणि-जहा आसग्गीवरण्णो दूतो, ते भणति-जाहे एस वञ्चेज ताहे कहेजाह, सो राइणा पूएऊण विसजिओ पहाविओ अप्पणो विसयस्स, कहियं कुमाराणं, सेहिं गंतूण अद्धपहे हो, तरस जे सहाया तेसबे दिसोदिसिं पलाया, रण्णा सुयं जहा-आधरिसिओ ओ, संभंतेण निअत्तिओ, ताहे रण्णा बिउणे तिगुणं दाऊण मा हु रण्णो साहिजसु जं कुमारेहिं कयं, तेण भणियं-न साहामि, ताहे जे ते पुरतो गता तेहिं सिंह जहा-आधरिसिओ दूतो, ताहे सो राया कुविओ, तेण दूतेण णायं जहा-रण्णो पुवं कहितेल्लयं, जहावित्तं सिहं, ततो आसग्गीवेण अण्णो दूतो पेसिओ, वञ्च पयावई गंतूण भणाहि-मम सालिं रक्खाहि भक्खिजमाणं, गतो दूतो, रण्णा कुमारा उवलद्धा-किह अकाले म खवलिओ, तेण अम्हे अवारए चेव जत्ता आणत्ता,राया पहाविओ, ते भणंति-अम्हे वच्चामो, ते रुम्भंता मडाए गया, गंतूण खेत्तिए भणंति-किहाण्णे रायाणोरकृखियाइया,ते भणंति-आसहत्थिरहपुरिस
भनं, कुमारी प्रेक्षणकेनाक्षिप्तौ भणतः एषः !, तभणितं यथा-अश्वनीवराजस्य दूतः, तौ भणतः-यदा एष व्रजेत् तदा कथयेन, स राज्ञा पूलबिरया विमृष्टः प्रधावित भास्मनो विषयाय, कथितं कुमाराभ्या, ताभ्यां गत्वाऽर्धपथे हतः, तस्य ये सहायाः ते सर्वे दिशोदिशि पलायिताः, राशा भुतं यथा-माधर्षितो दूतः, संभ्रान्तेन मिवर्तितः, तवा राज्ञा द्विगुणं त्रिगुणं दत्वा मैव चीकथः राज्ञे यस्कुमाराम्या कृतं, तेन भणितं-- सापयामे, सदा ये ते पुरतो गता। शिष्टं यथा-माधर्षितो दूतः, तदा स राजा कुपितः, तेन दूतेन शातं यथा-राशे पूर्व कथितं, पथावृत्तं शिष्ट, ततः सचमीवेणान्यो दूतः प्रेषिता, मा प्रजापति गरवा भण-मम शाहीन् भक्ष्यमाणान् रक्ष, गतो दूतः, राज्ञाकुमारावुपालब्धी-किमकाले मृत्युरामखितः।,सेनास्माकमवारके एष यात्रामा , राजा प्रचारिता (गन्तुभारब्धा), तौ भणतः, भावां बजावः, सौ रुध्यमानौ बहादती, गत्वा क्षेत्रिकान् मणत:-कथमग्ये राजामः रक्षितवन्तः, ते भणस्ति--अश्वहस्तिरमपुरुष पागारं काऊणं, केचिरं ?, जाव करिसणं पविलु, तिविठ्ठ भणति-को एचिरं अच्छति ?, मम तं पएसंदरिसह तेहिं कहियएताए गुहाए, ताहे कुमारो रहेणं तं गुहं पविट्ठो, लोगेण दोहिवि पासेहि कलयलो कओ, सीहो वियंभंतो निग्गओ, कुमारो चिन्तेइ-एस पाएहिं अहं रहेण, विसरिसं जुद्धं, असिखेडगहत्थो रहाओ ओइण्णो, ताहे पुणोवि विचिन्तेइ-एस दादानकखाउहो अहं असिखेडएण, एवमवि असमंजसं, तंपि अणेण असिखेडगं छडियं, सीहस्स अमरिसो जातो-एगंता रहेण गहं अतिगतो एगागी, बितिअं भूमि ओतिण्णो, ततिअं आउहाणि विमुक्काणि, अज णं विणिवाएमित्ति महता अवदालिएण वयणेण उकखंदं काऊण संपत्तो, ताहे कुमारेण एगेण हत्थेण उवरिलो होहो एगेणं हेछिल्लो गहिओ,ततोणेण जुण्णपडगोविव दुहाकाऊण मुक्को, ताहे लोएण उकुटिकलयलो कओ, अहासन्निहिआए देवयाए आभरणवत्थकुसुमवरिस, वरिसियं, ताहे सीहो तेण अमरिसेण फुरफुरेंतो अच्छति, एवं नाम अहं कुमारेण जुद्धेण मारिओत्ति, तं च किर काल
प्राकारं कृत्वा, कियविर?, यावत् कर्षणं प्रविष्टं (भवति), त्रिपृष्ठः भणति-क इयश्चिरं तिष्ठति ?, मह्यं तं प्रदेशं दर्शयत, तैः कथितं-एतस्यां गुहाया, तदा कुमारो रथेन ता गुहां प्रविष्टः, लोकेन कलकलो द्वयोरपि पार्श्वयोः कृतः, सिंहो विजम्भमाणः निर्गतः, कुमारश्चिन्तयति-एष पादाभ्यामहं रथेन, विसर युद्धं, असिखेटकहस्तः रथादवतीर्णः, तदा पुनरपि विचिन्तयति-एष दंष्ट्रानखायुधः अहमसिखेटकेन, एवमप्यसमअर्स, तदप्यसिखेटकमनेन त्यकं, सिंहस्सामने जातः-एकं तावत् रथेन गुहामतिगतः एकाकी, द्वितीयं भूमिमवतीर्णः, तृतीयमायुधानि विमुक्तानि, भथ एनं विनिपातयामीति महताऽवदारितेन वदनेनोत्कन्द कला संप्रासः, तदा कुमारेणैकेन हस्तेनोपरितन मोष्ट एकेनाधस्त्यो गृहीतः, ततस्तेन जीर्णपट इव द्विधाकृस्य मुक्तः, तदा लोकेनोरकृष्टिकलकाः कृतः, पथासधिहितया तदेवतयाभरणवत्रकुसुमवर्ष वर्षितं, तदा सिंहस्तेनामर्षेण स्फुरंसिष्ठति, एवं नामाहं कुमारेण युद्धेन मारितः इति, नमिश्च किल काले. भगवओ गोअमसामी रहसारही आसी, तेण भण्णति-मा तुम अमरिसं वहाहि, एस नरसीहो तुमं मियाहिवो, तो जइ सीहो सीहेण मारिओ को एत्थ अवमाणो?, ताणि सो वयणाणि महुमिव पिबति, सो मरित्ता नरएसु उववण्णो, सो कुमारो तञ्चम्म गहाय सनगरस्स पहावितो, ते गामिल्लए भणति-गच्छह भो तस्स घोडयगीवस्स कहेह जहा अच्छसु वीसत्थो, तेहिं गंतूण सिटुं, रुहो दूतं विजेइ, एते पुने तुमं मम ओलग्गए पवेहि, तुर्म महल्लो, जाहे पेच्छामि सकारेमि रज्जाणि य देमि, तेण भणियं-अच्छंतु कुमारा, सयं चेव णं ओलग्गामित्ति, ताहे सो भणति-किं न पेसेसि ? अतो जुद्धसज्जो निगच्छा सि, सो दूतो तेहिं आधरिसित्ता धाडिओ, ताहे सो आसग्गीवो सबबलेण उवडिओ, इयरेवि देसते ठिआ सुबह कालं जुज्झेऊण हयगयरहनरादिक्खयं च पेच्छिऊण कुमारेण दूओ पेसिओ जहा-अहं च तुमंच दोण्णिवि जुद्धं सपं. लग्गामो, किंवा बहुएण अकारिजणेण मारिएण ? एवं होउत्ति, बीअदिवसे रहेहिं संपलग्गा, जाहे आउधाणि खोणाणि
. भगवतो गौतमस्वामी रथसारथिरासीत् , तेन भव्यते-मा स्वममर्ष वाही:, एष नरसिंहः स्वं मृगाधिपः, तद्यदि सिंहः सिंहेन मारितः कोऽत्रापमानः! तानि वचनानि स मश्विव पिबति, स मृत्वा नरके उत्पन्नः, स कुमारस्तचर्म गृहीत्वा स्वनगराय प्रधावितः, तांश्च प्रामेयकान् भणति-गरक्त भोः तमै अश्शीवाय कथयत यथा तिष्ठ विश्वस्तः, तैर्गत्वा शिष्टं, रुष्टो दूतं विसृजति, एतौ पुत्रौ ममावलगके प्रस्थापय, स्वं वृद्धः, यतः पश्यामि सत्कारयामि राज्यानि ददामि, तेन भणितम्-तिष्ठता कुमारी स्वयमेवावलगामीति, तदा स भणति-किं न प्रेषयसि । अतो युद्धसज्जो निर्गग्छ, स दूतम्तैराधृष्य घाटितः, तदा सोश. प्रायः सर्वमलेनोपस्थितः, इतरेऽपि देशान्ते स्थिताः, सुबहुं कालं युध्वा हयगजरथनरादिक्षयं च प्रेक्ष्य कुमारेण दूतः प्रेषितो यथा-अहं च स्वं च द्वावपि युवं संप्रलगानः, किंवा बहुनाऽकारिजनेन मारितेन?, एवं भवस्थिति, द्वितीयदिवसे रथैः संप्रलमाः, यदाऽऽयुधानि क्षीणानि, * ते थ. + अहो. निग्गति.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002521 |
| Book Title | Agam 40 Mool 01 Aavashyam Sutra Niryukti Part 01 |
| Original Sutra Author | Haribhadrasuri, Bhadrabahuswami |
| Author | |
| Publisher | Bherulal Kanhiyalal Kothari Religious Trust |
| Publication Year | |
| Total Pages | 340 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_aavashyak |
| File Size | 14 MB |