SearchBrowseAboutContactDonate
Page Preview
Page 113
Loading...
Download File
Download File
Page Text
________________ ॥१०॥ मावश्यक हारिभद्रीयवृत्तिः ता एहि, किं वा ममंमि अजिए भरहे नुमे जिअंति । ततो सबबलेण दोवि मिलिआ देसंते, बाहुबलिणा भणिअं-किं अणवराहिणा लोगेण मारिएणं ?, तुमं च अहं च दुवेऽवि जुज्झामो, एवं होउत्ति, तसिं पहमं दिडिजुद्धं जायं, तत्थ भरहो पराजिओ, पच्छा वायाए, तत्थवि भरहो पराइओ, एवं बाहाजुद्धेण पराजिओ मुहिजुद्धेऽवि पराजिओ दंडजुद्धेऽवि जिप्पमाणो भरहो चिंतियाइओ-कि एसेव चक्की ? जेणाहं दुबलोत्ति, तस्स एवं चिंतंतस्स देवयाए आउहं दिण्णं चक्करयणं, ताहे सो तेणं गहिएणं पहाविओ। इओ बाहुबलिणा दिहो गहियदिवरयणो आगओ, सग चिंतियं चाणण-सममेएण भंजामि एयं, किं पुण तुच्छाण कामभोगाण कारणा भट्ठनियपइण्णं एयं मम वावाइ न जुत्तं, सोहणं मे भाउगेहि अणुटिअं, अहमवि तमणुट्ठामित्ति चिंतिऊण भणियं चाणेण-धिसि धिसि पुरिसत्तणं ते अहम्मजुद्धपवत्तस्स, अलं मे भोगेहिं, गेण्हाहि रजं, पचयामित्ति, मुक्कदंडो पबइओ, भरहेण बाहुबलिस्स पुत्तो रजे ठविओ। बाहुबली विचिंतेइ-तायसमीवे भाउणो मे तत् एहि, किंवा मव्यजिते भरते स्वया जितमिति । ततः सर्ववलेन द्वावपि मिलिती देशान्ते, बाहुबलिना भणितं-किमनपराधिना लोकेन मारितेन ?, त्वं चाहं च द्वाषेव युध्यावहे, एवं भवविति, तयोः प्रथमं रष्टियुद्धं जातं, तत्र भरतः पराजितः, पचावाचा, तत्रापि भरतः पराजितः, एवं बाहुयुद्धेन पराजितो मुष्टियुद्धेऽपि पराजितो दण्डयुबेऽपि जीयमानो भरतचिन्तितवान्-किमेष एव चक्रवर्ती ? पेनाई दुर्बल इति । तस्यैवं चिन्तयतो देवतया मायुधं दत्तं चकरलं, सदा स तद् गृहीत्वा प्रभावितः । इतो बाहुबलिना रथः गृहीतदिग्यरम आगतः, सगर्व चिम्तितं चानेम-सममेतेन भनम्येनं, किंमस्तुच्छामा कामभोगानां कारणाहष्टपतिज्ञमेनं व्यापादयितुं न युक्त, शोभनं मे भ्रातृभिरनुष्ठितं, अहमपि तदनुतिष्ठामि इति चिन्तयित्वा भणितं चानेन-धिग्धि पुरुषत्वं तेऽधर्मयुतप्रवृत्तस्य, अलं मे भोगैः, गृहाण राज्य, प्रबजामीति, मुकदण्डः प्रयजितः, भरते न बाहुबलिनः पुत्रो राज्ये स्थापितः । बाहुबली विचिन्तयति-तातसमीपे भ्रातरो मे * विजिभंति. + से. दिम्. भुंजामि. लहयरा समुप्पण्णनाणाइसया, ते किह निरइसओ पिच्छामिी, एत्थेय ताव अच्छामि जाय केवलदाणं समुप्पण्णंति. एवं सो पडिमं ठिओ, माणपषयसिहरे, जाणइ सामी तहवि न पट्टवेइ, अमूढलक्खा तिस्थयरा, ताहे संवच्छरं अच्छइ काउस्सग्गेणं, वल्लीविताणेणं वेडिओ, पाया य धम्मीयनिग्गएहिं भुयंगेहि, पुण्णे य संवच्छरे भगवं बंभीसुंदरीओ पट्टवेइ, पुविं न पट्टविआ, जेण तया सम्मं न पडिवंजइत्ति, ताहिं सो मग्गंतीहिं वल्लीतणवेढिओ दिट्ठो, परूढेणं महल्लेणं कुच्छणति, तं दण वंदिओ, इमं च भणियं-तिाओ आणवेइ-न किर हत्थिविलग्गस्स केवलनाणं समुप्पजइत्ति भणिऊणं गयाओ, ताहे पचिंतितो-कहिं एत्थ हत्थी ?, ताओ अ अलियं न भणति, ततो चिंततेण णायं-जहा माणहस्थित्ति, को य मम माणो?, वञ्चामि भगवंत वंदामि ते य साहुणोत्ति पादे उक्खित्ते केवलनाणं समुप्पण्णं, ताहे गंतूण केवलिपरिसाए ठिओ । ताहे भरहोऽवि रज भुंजइ । मरी ईवि सामाइयादि एक्कारस अंगाणि अहिजिओ। साम्प्रतमभिहितार्थोपसंहारायेदं गाथासप्तकमाह लघुतराः समुत्पत्रज्ञानातिशयाः, तान् कथं निरतिशयः पश्यामिी, अत्रैव तावत्तिष्ठामि यावस्केवलज्ञानं समुत्पन्नमिति (समुत्पयत इति), एवं स प्रतिमा स्थितः, मानपर्वतशिखरे, जानाति स्वामी तथापि न प्रस्थापयति, अमूडलक्ष्यास्तीर्थकराः, तदा संवत्सरं तिष्ठति कायोत्सर्गेण, बहीवितानेन वेष्टितः, पादौ च वक्ष्मीकनिर्गतैर्भुजः, पूणे च संवत्सरे भगवान् ब्राझीसुम्दयों प्रस्थापयति, पूर्व न प्रस्थापिते, पेन तदा सम्मान प्रतिपद्यत इति, ताभ्यां मार्गय म्तीभ्यां स वल्लीतृणवेएितो दृष्टः, प्ररूढेन महता कूर्चेनेति, तं पट्टा वन्दितः, इदं च भणितम्-तात भाज्ञापयति-न किक हस्तिविलास केवलज्ञानं समुपचत. इति भणित्वा गते, सदा प्रचिन्तितः (चिन्तितुमारब्धवान् ) कात्र हस्ती?, तातशालीकं न भणति, ततचिन्तयता ज्ञातं-पथा मानो हस्तीति, का मम मानः, प्रजामि भगवन्तं (इति) वन्दे ताश्च साधूनिति पादे उरिक्षप्ते केवलज्ञानं समुत्प, तदा गत्वा केवलिपर्षदि स्थितः । तदा भरतोऽपि राज्यं भुनक्किामरीचिरपि सामायिकादीन्येकादशाङ्गान्यधीतवान्. * पढविआओ. + पडिवजिहित्ति. जेहज! तामो. किल. चिन्तितो. बाहुपलिकायकरणं निवेमणं चक्कि देवया कहणं । नाहम्मेणं जुज्झ दिक्खा पडिमा पइपणा य ॥ ३४२ ।। पहम दिह्रीजुद्धं वायाजुद्धं तहेव थाहाहिं । मुट्ठीहि अ दंडेहि अ सव्वस्थवि जिप्पए भरहो ॥ ३२॥ सो एप जिप्पमाणो विहुरो अह नरवई विचिंतेह । किं मनि एस चक्की ? जह दाणि दुब्बलो अहयं ॥३३॥ संवच्छरेण धूअं अमूढलक्यो उ पेसए अरिहा । हत्थीभो ओयरत्ति अ वुत्ते चिन्ता पए नांणं ॥ ३४ ॥ उप्पण्णनाणरयणो तिण्णपइण्णो जिणस्स पामूले । गंतुं तित्थं नमिउं केवलिपरिसाइ आसीणो ॥ ३०॥ काऊण एगछतं भरहोऽवि अ मुंजए विउलभोए। मरिईवि सामिपासे विहरइ तवसंजमसमग्गो ॥ ३६॥ सामाइअमाईअं इकारसमाउ जाव अंगाउ। उज्जुत्तो भत्तिगतो अहिजिओ सो गुरुसगासे ॥३७॥(भाष्यम्) ___ आसामभिहितार्थानामपि असंमोहार्थमक्षरगमनिका प्रदर्यते-भरतसंदेशाकर्णने सति बाहुबलिनः कोपकरणं, तन्निवेदनं चक्रवर्तिभरताय दूतेन कृतं, 'देवयत्ति' युद्धे जीयमानेन भरतेन किमयं चक्रवर्ती न त्वहमिति चिन्तिते देवता आगतेति, 'कहंणंति' बाहुबलिना परिणामदारुणान् भोगान् पर्यालोच्य कथनं कृतं-अलं मम राज्येनेति, तथा चाह-नाध. र्मेण युध्यामीति, दीक्षा तेन गृहीता, अनुत्पन्नज्ञानः कथमहं ज्यायान् लघीयसो द्रक्ष्यामीत्यभिसंधानात् प्रतिमा अङ्गीकृता प्रतिज्ञा च कृता-नास्मादनुत्पन्नज्ञानो यास्यामीति नियुक्तिगाथा, शेषास्तु भाष्यगाथाः ॥ ३४९ ॥ * साहेच मणसी करेइ पत्ते चकरयणमि । बाहुबलिणा य भणिभं चिरस्थु रजस्स तो तुम ॥ ॥ चिंतेइ व सो ममं सहोगरा पुदिक्खिया माणी । भावनिहो वेवहामि ठिमो परिमं ॥२॥ (प्र. अग्या.) For Private & Personal Use Only Jain Education International www.jainelibrary.org
SR No.002521
Book TitleAgam 40 Mool 01 Aavashyam Sutra Niryukti Part 01
Original Sutra AuthorHaribhadrasuri, Bhadrabahuswami
Author
PublisherBherulal Kanhiyalal Kothari Religious Trust
Publication Year
Total Pages340
LanguageSanskrit
ClassificationBook_Devnagari, Agam, Canon, & agam_aavashyak
File Size14 MB
Copyright © Jain Education International. All rights reserved. | Privacy Policy