________________
१५९८
भवेत् ॥ ६०५४ ॥
10
15
हिजो अह सक्खीवा, आसि हं संखवाइभजा वा ।
भग्गा व णाए सुविही, दुद्दिट्ठ कुलम्मि गरहा य ।। ६०५५ ।।
'ह्यः' कल्ये अन्यस्मिन् दिने, 'अथ' इति उपदर्शने, इयं 'सक्षीबा' मद्यमदयुक्ता आसीत् । 5 " हं" इति वाक्यालङ्कारे । एवं गन्धपुलाकं भुक्तवतीं संगतीं जना उपहसन्ति । वायुकायशब्दं च श्रुत्वा ब्रवीरन् - अहो ! इयं शङ्खवादकस्य भार्या पूर्वमासीत्; यद्वा ममानया इत्थं वायुकायेनाश्रान्तं पूरयन्त्या "सुविही" अङ्गणमण्डपिका एवं प्रपञ्चयेयुः । " दुद्दिट्ठ कुलम्मि रिहा य" ति दुर्दृष्टधर्माणो अमी, कुलगृहं चैताभिरात्मीयं मलिनीकृतम्, एवं गर्हा भवति । ततश्च प्रतिगमनादयो दोषाः || ६०५५ ॥ यतएवमतः
सनिर्युक्ति-लघुभाष्य-वृत्तिके: बृहत्कल्पसूत्रे [ पुलाकभक्तप्रकृते सूत्रम् ४२
एरिस आहारो, तहिँ गमणे पुव्ववणिया दोसा । गहणं च अणाभोए, ओमे तहकारणेण गया | ६०५६
यत्र विषये 'ईदृशः ' पुलाक आहारो लभ्यते तत्र निर्ग्रन्थीभिर्नैव गन्तव्यम् । यदि गच्छन्ति तदा त एव पूर्ववर्णिता दोषाः । अथावमा ऽशिवादिभिः कारणैर्गता भवेयुः, तत्र चानाभोगेन पुलाकभक्तस्य ग्रहणं भवेत् ॥ ६०५६ ॥ ततः किम् ? इत्याह
'गहियमणाभोएणं, वाइग वज्रं तु सेस वा भुंजे ।
भिच्छुप्पियं तु भुत्तुं जा गंधो ता न हिंडती ॥ ६०५७ ॥
यदि अनाभोगेन पुलाकं गृहीतं भवति तदा " वाइगं" विकटं तद् वर्जयित्वा 'शेषं 'वा' विभाषया भुञ्जीरन् । किमुक्तं भवति ? - यदि तदपर्याप्तमन्यच्च भक्तं लभ्यते तदा न भुञ्जते किन्तु तत् परिष्ठाप्यान्यद् भक्तं गृह्णन्ति; अथ पर्याप्तं तदा भुञ्जते, भुक्त्वा च तेनैव भक्तार्थेन 20 पर्युषयन्ति; विकटं तु सर्वथैव न भोक्तव्यम् । भिक्षुप्रियं नाम - पलाण्डु तत् पुनर्भुक्त्वा यावत् तदीयो गन्ध आगच्छति तावद् न हिण्डन्ते ॥ ६०५७ ॥
५
कारणगमणे वितर्हि, पुव्वं घेत्तूण पच्छ तं चैव ।
हिण्डण पिल्ल बिए, ओमे तह पाहुणट्ठा वा ॥ ६०५८ ॥ अँवमादिकारणैर्गतानामपि मद्य - पलाण्डु लशुनान्ये कान्तेन प्रतिषिद्धानि । अथ पूर्वमनाभो25 गादिना गृहीतं ततस्तद् गृहीत्वा पश्चात् तदेव भुक्त्वा तेनैव भक्तार्थेन तद्दिवसमासते न भूयो भिक्षाटन्ते । द्वितीयपदे द्वितीयमपि वारं भिक्षार्थं प्रविशेत् । 'अवमं' दुर्भिक्षं तत्र पर्याप्तं न लभ्यते प्राघुणिका वा संयत्यः समायातास्ततो भूयोऽपि भिक्षाहिण्डनं कुर्वाणानामियं यतना"पिल्लण" त्ति धान्यपुलाके आहारिते यदि वायुकाय आगच्छेत् तत्रैकं पुनः पार्श्व प्रेर्य वायु
-
Jain Education International
----
१ किञ्च इत्यवतरणं कां० ॥ २न्ति । धान्यपुलाकं च भुक्तवत्यास्तस्या वायु कां० ॥ ३ अथ 'अवमे' दुर्भिक्षे "तहकारणेण" त्ति तथारूपेणान्येन वा अशिवादिना कारणेन गता कां० ॥ ४ 'शेषं' धान्यपुलाकादिकं 'वा' इति विभा' कां० ॥ ५ इदमेव सविशेषमाह इत्यवतरणं कां० ॥ ६ 'तत्र' तादृशेऽवमादिकारणैर्गमने सञ्जातेऽपि मद्य - पलाण्डु - लशुनादीनि गन्धपुलाकान्येकान्तेन कां० ॥
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org