________________
भाष्यगाथाः ३३७८-८७ ]
द्वितीय उद्देशः ।
जागरमाणस्स सुतं, थिर-परिचितमप्पमत्तस्स ॥ २३८४ ॥ 'खपतः' निद्रायमाणस्य 'श्रुतम्' आचारादिकं 'खपिति' विस्मरति । 'प्रमत्तस्य' विकथादिप्रमादनिanta 'शङ्कितं ' 'किमत्र प्रदेशे इदमालापकपदमर्थपदं वा भवति ? उत न ?' इति संशयकोडीकृतम् ; स्खलितं वा भवति, न परावर्त्तयतः शीघ्रमागच्छति किन्तु संस्मरणेनेति भावः । 'जाग्रतस्तु' विकथादिप्रमादेनाप्रमत्तस्य श्रुतं स्थिर-परिचितं भवति । स्थिरं नाम - 5 निःशङ्कितम् अविस्मरणधर्मकं वा, पेरिचितं नाम - परावर्त्त्यमानं क्रमेणोत्क्रमेण वा समागच्छति द्रुतं वा समाप्ति याति ॥ ३३८४ ॥
नालस्सेण समं सुक्खं, न विज्जा सह निद्दया ।
न वेरगं ममत्तेणं, नारंभेण दयालुया ।। ३३८५ ।। नालस्येन समं सौख्यं, न विद्या सह निद्रया ।
न वैराग्यं ममत्वेन, नारम्भेण दयालुता ॥ इति ॥ ३३८५ ॥ अपि चजागरिया धम्मणं, आहम्मीणं च सुत्तया सेया ।
वच्छाहिव भगिणीए, अकहिंसु जिणो जयंतीए ।। ३३८६ ॥
૯૭
धार्मिकाणां जागरिका श्रेयसी, अधार्मिकाणां तु सुप्तता श्रेयसी, एवं वच्छाधिपस्य - शतानीकनृपतेर्भगिन्याः जयन्तीनामिकायाः 'जिनः' वर्द्धमानखामी कथितवान् ।
एवमादीनि वाक्यानि गीतार्थास्तत्र महता शब्देनोद्धोषयन्ति । यद्येवमुपरताः स्तेनास्ततो लष्टम्, अथ नोपरतास्ततः किं कर्तव्यम् ? इत्याह
अत्र कथानकम् —
वच्छाजणवए कोसंबी नयरी । सयाणिओ राया । तस्स जयंती नाम भगिणी परमसा - विया । अन्नया तत्थ भगवं वद्धमाणसामी समोसढो । जयंती हट्ट तुट्टा मिग्गया भगवन्तं वंदित्ता पुच्छर - सुत्तया भंते ! सेया ? जागरिया सेया ? । भगवयां वागरियं— जयंती ! धमियाणं जागरिया सेया न सुत्तया, अंधम्मियाणं सुत्तया सेया न जागरिया । एवं पनतीए 20 आलावा भाणिया ( शतक १२ उद्देश २ ) ॥ ॥ ३३८६ ॥ किञ्च सुबह य अयगरभूओ सुयं च से नासई अमयभूयं ।
होहि गोणन्भूओ, नट्ठम्मि सुए अमयभूए || ३३८७ ॥
यः खलु अजगरभूतः स निश्चिन्तः निर्भरं खपिति नान्यः । तस्य च एवंखपतः श्रुतमपि 'अमृतभूतं' माधुर्यादिगुणैः सुधासहोदरं नश्यति । नष्टे च श्रुतेऽमृतभूते 'गोभूतः' बलीवर्द - 25 कल्पोऽसौ भविष्यति ॥ ३३८७ ॥
Jain Education International
10
15
१-२ परिजितं त० विना ॥
३ एतदनन्तरं भा० प्रतौ "सुबइ य अय०" ३३८७ गाथा तट्टीका, तदनन्तरं "जागरिया ०" ३३८६ गाथा तट्टीका जयन्ती कथानकं च, तदनन्तरं पुनः " नालस्सेण०" ३३८५ गाथा वर्त्ततें, तट्टीका चेत्थंरूपा - एतान्यालस्यादीनि कुर्वतः सौख्यादीनि न भवन्तीति भावः ॥ ३३८५ ॥ एतदनन्तरं च "सुबह य०” ३३८७ गाथाटीकानन्तरवर्त्ति - एवमादीनि० इयायवतरणानुसन्धानं भवति ॥
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org