Page Text
________________
भाष्यगाथाः ३९९१-९८] तृतीय उद्देशः ।
१०९५ पर: प्राह---ननु वस्त्रधावने विभूषा भवति, सा च साधूनां कत्तुं न कल्पते, “विभूसा इत्थिसंसग्गी' (दशवै० अ० ८ गा० ५७ ) इत्यादिवचनात् ; सूरिराह-----
कामं विभूसा खलु लोभदोसो, तहा वि तं पाउणओ न दोसो।
मा हीलणिज्जो इमिणा भविस्सं, पुग्विविमाई इय संजई वि॥ ३९९५ ॥ 'कामम्' अनुमतमेतत् , 'खलुः' अवधारणे, यैषा विभूषा सा लोभदोष एव, तथापि 5 'तद्' । वस्त्रं शुचि » भूतं कारणे कृत्वा प्रावृण्वतो न दोषः । कस्य ? इत्याह--यः पूर्व राजादिक ऋद्धिमानासीत् स तादृशीमृद्धिं विहाय प्रव्रजितः सन् चिन्तयति-माऽमुना मलक्लिन्नवाससा अबुधजनस्येहलोकप्रतिबद्धस्य हीलनीयो भविष्यामि, यथा-नूनं केनापि देवादिना शापशप्तोऽयम् , यदेवं तादृशीं विभूतिं विहाय साम्प्रतमीदृशीमवस्थां प्राप्तः । आदिशब्दादाचार्यादिरप्येवमेव शुचिभूतं वस्त्रं प्रावृणोति । संयत्यपि ऋद्धिमत्प्रव्रजिता नित्यं 10 पाण्डरपटप्रावृता तिष्ठति पर्यटति वा ॥ ३९९५ ॥
शुचिभूतं वस्त्रं प्रावृण्वतस्तस्य कथं रागो भवति ? इत्याह--- न तस्स वत्थाइसु कोइ संगो, रजं तणं चेव जदं तु तेणं ।
मो सो उ उज्झाइय वत्थजोगो, तं गारवा सो न चएति मोत्तुं ॥ ३९९६ ॥ योऽसौ ऋद्धिमान् प्रव्रजितस्तस्य वस्त्रादिषु 'कोऽपि' खल्पोऽपि 'सङ्गः' रागो नास्ति, यतः 15 'तेन' महात्मना राज्यं तृणमिव परित्यक्तम् ; यः पुनरसौ "उज्झाइओ" विरूपोऽहममुना मलविलीनेन वाससा इत्येवमभिप्रायेण धौतादिगुणोपेतस्य वस्त्रस्य योगस्तमसौ विभूषाप्रियः संयतः “गारव" ति ऋद्धिगौरवान्न मोक्तुं शक्नोति, अतस्तस्य प्रायश्चित्तमुक्तमिति भावः ॥ ३९९६ ॥ गतं विभूषाद्वारम् । अथ मूर्छाद्वारमाह
महद्धणे अप्पधणे व वत्थे, मुच्छिजती जो अविवित्तभावो।
सतं पि नो भुंजति मा हु झिज्झे, वारेति चऽनं कसिणा दुगा दो॥३९९७॥ 'महाधने' महामूल्ये 'अल्पधने वा' अल्पमूल्ये वस्त्रे यः 'अविविक्तभावः' विवेकविकलाशयः 'मूर्च्छति' मूछों करोति; कथमेतद् ज्ञायते ? इत्याह-खयमपि तत् प्रधानं वस्त्रं न परिभुते 'मा क्षीयतां' मा परिभुज्यमानं सत् परिजीर्यतामिति कृत्वा, 'अन्य' परिभुञ्जानं च वारयति, तस्य प्रायश्चित्तम् ‘कृत्स्नाः' सम्पूर्णाः “दुगा दो" ति चत्वारो मासाः, चतुर्गुरुकमि-25 त्यर्थः ॥ ३९९७ ॥ अथ किमर्थं वस्त्रे मूछों करोति ? इत्याह
देसिल्लगं वनजुयं मणुन्नं, चिरादणं दाइँ सिणेहओ वा । लब्भं च अनं पि इमप्पभावा, मुच्छिजई ईय भिसं कुसत्तो ।। ३९९८॥ "देसिल्लग" देशविशेषोद्भवम् , “वर्णयुतं' वर्णाढ्यम् , खदेशीयं परदेशीयं वा श्लक्ष्णं स्थूलं वा यद् मनसो रुच्यते तद् मनोज्ञम् , 'चिरन्तनं नाम' यदाचार्य परम्परागतम् , "दाइं" ति 30 निपातो विकल्पाथें, येन वा तत् प्रदचं तस्योपरि महान् स्नेहः, यद्वाऽमुना वस्त्रेण तिष्ठताऽह
११» एतदन्तर्गतः पाठः भा० का० एव वर्तते ॥ २ ॥ एतदन्तर्गतमवतरणं मा० नास्ति । ३तं संजतो सो त २०॥ ४ कमन्ते तामा• ॥
20
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 002513 |
| Book Title | Agam 35 Chhed 02 Bruhatkalpa Sutra Part 04 |
| Original Sutra Author | Bhadrabahuswami |
| Author | Chaturvijay, Punyavijay |
| Publisher | Atmanand Jain Sabha |
| Publication Year | 2002 |
| Total Pages | 444 |
| Language | Sanskrit, Prakrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_bruhatkalpa |
| File Size | 24 MB |