________________
९६७
10
भाष्यगाथाः ३४५८-६९] द्वितीय उद्देशः ।
पणगं लहुओ लहुगा, चउरों लहुगा य चउसु ठाणेसु ।
लहुगा गुरुगा य मणे, सेसेसु वि होति चउलहुगा ॥ ३४६३ ॥ द्वे अपि प्राग् (गा० ३४३४-३५) व्याख्याते॥३४६२॥३४६३॥ मनोद्वारे विशेषमाह--
गुरुगा य पगासम्मि उ, लहुगा ते चेव अप्पगासम्मि ।
सायम्मि होति गुरुगा, अस्साए होंति चउलहुगा ॥ ३४६४॥ । प्रदीपस्य प्रकाशेऽभिरोच्यमाने चत्वारो गुरुकाः । अप्रकाशे चत्वारो लघुकाः । एतदेवोतरार्द्धन व्याचष्टे-सातं सुखं रतिरित्येकोऽर्थः, यदि प्रकाशे रतिं मन्यते तदा चत्वारो गुरवः । अथ असातम्-अरर्ति मन्यते ततश्चत्वारो लघुकाः ॥ ३४६४ ॥ तथा
पडिमाएँ झामियाए, उड्डाहों तणाणि वा भवे हेट्ठा।
साणाइ चालणा लाल, मूसए खंभ तणाई पलीवेजा ॥ ३४६५॥ 10 देवकुलादौ प्रदीपशालायां या स्कन्द-मुकुन्दादिप्रतिमा तस्यां प्रदीपेन 'ध्यामितायां' दग्धायामुड्डाहो भवेत्-अमीभिः श्रमणकैः प्रत्यनीकतया स्कन्दादिप्रतिमा दग्धेति । 'अधस्ताद्वा' संस्तारकादौ तृणानि भवेयुः तानि दोरन् । श्वानादिना वा प्रदीपस्य चालना भवेत् , मूषको वा 'लालां' वर्तिमपहरेत् ततः स्तम्भः प्रदीप्येत तृणानि वा प्रदीप्येरन् ॥ ३४६५ ॥ ततश्च
गाउय दुगुणादुगुणं, बत्तीसं जोयणाइँ चरिमपदं ।
चचारि छ च्च लहु गुरु, छेदो मूलं तह दुगं च ॥ ३४६६ ॥ उक्तार्था (गा० ३४४०) ॥ ३४६६ ॥ द्वितीयपदे प्रदीपशालायामपि वसेयुः । कथम् ! इत्याह
अद्धाणनिग्गयाई, तिक्खुत्तो मग्गिऊण असईए ।
गीयत्था जयणाए, वसंति तो दीवसालाए ।। ३४६७ ।। (ग्रन्थाग्रम्-२३९२०) अध्वनिर्गतादयस्त्रिकृत्वः शुद्धां वसतिं मार्गयन्ति । यदि न प्राप्यते ततो गीतार्था यतनया प्रदीपशालायां वसन्ति ॥ ३४६७ ॥ कथं पुनर्यतना कर्तव्या ? इत्याह___ ते तत्थ सन्निविट्ठा, गहिया संथारगा विहीपुव्वं । 25
जागरमाण वसंती, सपक्खजयणाएँ गीतत्था ॥ ३४६८ ॥ प्राग्वत् (गा० ३४४९)॥ ३४६८ ॥ विशेषयतनामाह-~
पडिमाझामण ओरुभण लिंपणा दीवगस्स ओरुभणं ।
ओसक्कण उस्सकण, छक्कारण वारणोकट्ठी ॥ ३४६९ ॥ यत्र प्रतिमाध्यापनभयं तत्र तस्मादवकाशात् प्रतिमायाः 'अवरोहणम्' अन्यत्र सङ्क्रामणं 30 कर्चव्यम् । अथ प्रतिमा सङ्क्रामयितुं न शक्यते ततः स्तम्भ-कुड्यादीनां लिम्पनं प्रदीपस्य च
१ ग्रन्थानम् ८००० मो० ले । ० १०० ताटी० ॥ २ एतन्मध्यगतः पाठः भा० नास्ति । नास्तीयं गाथा चूर्णिकृता विशेषचूर्णिकृता वाऽऽदता ॥ .
20
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
