________________
माप्यगाथाः १९६४-६९ । प्रथम उद्दशः ।
५७३. तदा पश्चात्कृतादिभिर्गृहस्सै रहिते सैव प्रासादादिका यतना कर्तव्या या अनन्तरगाथायामभिहिता ॥ १९६६ ॥ द्वयोरप्यागन्तुक-वास्तव्यवैद्ययोरुपधिं याचतोविधिमाह
उवाहेम्मि पडगसाडग, संवरणं वा वि अत्थुरणगं वा ।
दुगभेदादाहिंडणंऽणुसहि परलिंग हंसाई ।। १९६७ ॥ 'उपधौ' उपकरणे 'पटशाटकः' परिधानं 'संवरणं' प्रच्छदपटः 'आस्तरण' प्रस्तरणकं तूली 5 वा यद्येतानि मार्गयति ततस्तथैव धर्मापणदृष्टान्तः क्रियते । अथ नोपरमते ततो द्विक–साधुयुगं तल्लक्षणो यो भेदः-प्रकारस्तेन आदिशब्दाद् वृन्देन वा हिण्डित्वा पटशाटकादिकमुत्पाद्य वैद्यस्य प्रयच्छन्ति । अथ सर्वथैव न प्राप्यते ततोऽनुशिष्टि-धर्मकथादीनि प्रयोक्तव्यानि । तथाऽप्यनुपरतरय परलिङ्गं कृत्वा हंसादिप्रयोगेणोत्पाद्य प्रयच्छन्ति ॥ १९६७ ॥ द्वितीयपदे न दद्यादपि, यत आह
10 बिइयपदे कालगए, देसुट्ठाणे व बोहिगाईसु ।
असिवाई असईइ व, ववहारऽपमाण अदसाई ॥ १९६८ ॥ "द्वितीयपदे वैद्य ग्लाने वा कालगते सति वस्त्रादिकं न दद्यादपि । यद्वा बोधिकाः-म्लेच्छास्तेषाम् आदिशब्दात् परचक्रस्य वा भयेन 'देशस्योत्थाने' उद्वसीभवने । अशिवे वा आदिग्रहणाद् दुर्भिक्षे राजद्विष्टे वा सञ्जाते सांते । 'असति वा' सर्वथैव वस्त्राणामलाभे व्यवहारः क्रियते, 15 व्यवहारेण च निर्जितस्य न प्रयच्छन्ति, व्यवहारेण वा कारणिकैर्दाप्यमानाः प्रमाणहीनानि 'अदशाकानि' वस्त्राणि दर्शयन्ति-अस्माकमीदृशान्येव स्वाधीनानि अन्यानि न सन्ति ॥१९६८॥ अथ द्रविणजातं मार्गयति वैद्ये विधिमाह
कवड्डगमादी नंवे. रुप्पे पीते तहेव केवडिए ।
हिंडण अणुसट्ठादी, पूइयलिंगे तिविह भेदो ॥ १९६९.॥ 20 . कपर्दकादयो मार्गयित्वा तस्य दीयन्ते । ताम्रमयं वा नाणकं यद् व्यवहियते, यथादक्षिणापथे काकिणी । रूपमयं वा नाणकं भवति, यथा-भिल्लमाले द्रम्मः । पीतं नाम
१°ण, अणुसट्टाई वि परलिंगे भा० ॥ २ त० डे० कां० तां० विनाऽन्यत्र-ग हिंसाई मो. ले०॥ ३ 'पटकः' प्रावरणं 'शाटकः' परि भा० । पडगसाडगं 'संवरणं' सुंदरं पाउरणं 'अत्थुरणं' पत्थरणं वा मग्गंते तहेव धम्मावणदिटुंतो ।" इति विशेषचूर्णौ ॥ ४°ष्टिातव्या । तथाप्यनुप त. डे. कां०॥ ५ त्वा हिंसा भा० मो० ले. । “अलंभे परलिंगेण वा गिहत्थलिंगेण वा हंसादि. विभासा।” इति चूर्णी विशेषचूर्णौ च । “असति परिलिंगेण वा गिहिलिंगेण वा संघायादिविभासा।" इति चूर्णिप्रत्यन्तरे पाठः ॥ ६°दपि, कथम् ? इति चेद् उच्यते-भा० ॥
७ द्वितीयपदे स वैद्यो ग्लानो वा कालगतः, देशस्य वा उत्थाने-उद्वसीभवने योधिकाः-म्लेच्छास्तद्भयेन वा दिशोदिशं पलायिताः, आदिशब्दात् परचक्रादिभयपरिग्रहः, अशिवं वा तत्र जातम् , आदिशब्दाद् दुर्भिक्षं राजद्विष्टं वा समजनि, 'असति वा' सर्वथा अलब्धे व्यवहारः क्रियते भा० ।
"विइयपदे 'कालगए' वेजो कालगओ गिलाणो वा, देसो वा उठ्ठिओ बोहियादिभएणं, बोहिया-मेच्छा, असिवं वा जायं, आदिग्गहणेणं दुभिक्खं रायदुटुं वा, अलब्भमाणे यवहारं करेंति।" चूर्णी विशेपचूर्णौ च ।।