Agam 35 Chhed 02 Bruhatkalpa Sutra Part 02

SR No.: 002511
Original Sutra Author: Bhadrabahuswami
Author: Chaturvijay, Punyavijay
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 2002
Total Pages: 400
Language: Sanskrit, Prakrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_bruhatkalpa
File Size: 21 MB

Page 258

भाप्यगाथाः १५९६-१६०३] प्रथम उद्देशः । 'भद्रकभोजी' प्रायोग्यमुपाश्रयाद् बहिर्मुक्त्वा प्रान्तमानयतीति भावः, यद्वा 'प्रान्तेन' वल्ल-चणकादिना आत्मनो योग्यं स्निग्ध-मधुरद्रव्यं छादयति, छादयित्वा च गुरूणां दर्शयति ॥ १५९८ ॥
लुब्धस्य दोषानाह
10
15
करस्य
ओभासइ खीराई, दिजंते वा न वारई लुद्धो।
जेऽणेगविसणदोसा, एगस्स वि ते उ लुद्धस्स ॥ १५९९ ॥ 5 लोभी यो लुब्धः स स्थापनाकुलेषु क्षीरादीन्यवभाषते । यद्वा श्रद्धातिरेकतस्तैर्दीयमानानि स्निग्धमधुराणि न वारयति । ततश्च येऽनेकेषु सङ्घाटकेषु स्थापनाकुलं प्रविशल्सु चमढणादयो दोषा वर्णितास्ते सर्वेऽप्येकस्यापि लुब्धस्य प्रविशतो द्रष्टव्याः ॥ १५९९ ॥ कुतूह लिनः प्रतिबद्धस्य च दोषानाह
नडमाई पिच्छंतो, ता अच्छइ जाव फिट्टई वेला । सुत्तत्थे पडिबद्धो, ओसक्क-हिसकमाईया ॥ १६०० ॥
कुतूहली यः कुतूहली स नटादीन् प्रेक्षमाणस्तावदास्ते यावद् वेला स्फिटति । यस्तु सूत्रेऽर्थे वा प्रतिबद्धश्च 'प्रतिबद्धः' आसक्तः स गुरूणां धर्मकथादिव्यग्रतया यदैवान्तरं लभते तदैवाप्राप्तकालेऽपि भिक्षार्थमवतरति, वेलातिक्रमं वा कृत्वा कालवेलादाववतरति, ततोऽवप्वप्कणा-ऽभिप्वप्कणादयो दोषाः ॥ १६०० ॥ यतश्चैवमतः किं कर्त्तव्यम् ? इत्याहएयद्दोस विमुक्कं, कडजोगिं नायसीलमायारं । ओघ भा. १३४]
वैयावृत्त्यगुरुभत्तिमं विणीयं, वेयावच्चं तु कारिजा ॥ १६०१॥
गुणाः एभिः-अनन्तरोक्तैर्दोषैर्विमुक्तं-वर्जितम्, किंविशिष्टम् ? इत्याह---'कृतयोगिनं' गीतार्थं 'ज्ञातशीला-ऽऽचारं' ज्ञातं-सम्यगवगतं शीलं-प्रियधर्मतादिरूपमाचारश्च-चक्रवालसामाचारीरूपो यस्य स तथा तम् , तथा गुरवः-आचार्यास्तेषु भक्तिमन्तम्-आन्तरप्रतिबन्धोपेतम् , 'विनीतम्' 20 अभ्युत्थानादिबाह्यविनयवन्तम् , एवंविधं शिप्यं वैयावृत्त्यमाचार्यः कारयेत् ॥ १६०१॥ आह किमर्थं वैयावृत्त्यकरस्येयन्तो गुणा मृग्यन्ते ? उच्यते
साहंति य पियधम्मा, एसणदोसे अभिग्गहविसेसे । [ओप.भा १३५]
एवं तु विहिग्गहणे, दव्वं ववति गीयत्था ॥ १६०२ ॥ प्रियधर्माण उपलक्षणत्वादपरैरप्यनन्तरोक्तगुणैर्युक्ता वैयावृत्त्यकराः “साहति" त्ति कथयन्ति 25 'एषणादोषान्' प्रक्षित-निक्षिप्तादीन् । यथा--इत्थं प्रक्षितदोषो भवति, इत्थं तु निक्षिप्त इत्यादि। एतैश्च दोषैर्दुष्टं साधूनां न दीयते । 'अभिग्रहविशेषाँश्च' जिनकल्पिक-स्थविरकल्पिकसम्बन्धिनः कथयन्ति । 'एवम्' उक्तेन विधिना स्थापनाकुलेषु ग्रहणे श्रद्धां वर्धयन्तो गीतार्थाः 'द्रव्यमपि'
वैयावृत्त्यघृतादिकं वर्धयन्ति ॥ १६०२ ॥ इदमेव भावयति
करेण
श्रादेभ्य एसणदोसे व कए, अकए वा जइगुणे विकत्थिता ।
एषणादिकहयंति असढभावा, एसणदोसे गुणे चेव ॥ १६०३ ॥
दोषाणा'एषणादोषे' म्रक्षितादौ कृते वा अकृते वा 'यतिगुणान्' शान्ति-मार्दवादीन् 'विकत्थमानाः' मभिगृही.
तेषणादीनां विविधं श्लाघमानाः 'अशठभावाः' कैतववर्जिताः न भक्षणोपायनिमित्तमिति भावः एषणा दोषान् च ज्ञापना