________________
कुमारपालचरित्रसङ्ग्रहः देशे कुमारनृपतेराज्ञां दापयित्वाऽधिकारिणो नियोज्य व्याघुटितः । सप्तशती कलावतां तन्तुवायानामादाय श्रीपत्तनं प्रविश्य, राजसभामधिगम्य, नृपं प्रणनाम । श्रीकुमारपालस्तमावर्ण्य, तदुचितालापावसरे तद्गुणरञ्जितोऽप्येवमवादीत्- 'तव स्थूललक्षतैव महद्दूषणं [रक्षामन्त्रः], नो वा चक्षुर्दोषेनोवं एव विदीर्यसे । यद् व्ययं भवान् कुरुते 5 ताद्दक्कर्तुमहमपि न प्रभूष्णुः' -इत्यादि श्रुत्वा चाहडो नृपं प्रत्यवोचत्- 'तथ्यमेतद् यथादिष्टं देवेन । यतः, पुत्रः पितुः कोशबलेन व्ययं करोति, पिता तु कस्य बलेन करोति । तेन मयैव साधीयान् द्रव्यव्ययः क्रियते'-इति वदन्, प्रमुदितेन राज्ञा सत्कृतः । संसद्यनर्घ्यतां लभमानो 'राजघरट्ट'बिरुदं लब्ध्वा नृपतिविसृष्टः स्वं पदं प्रपेदे । सप्तशती तन्तुवाया[नां] छत्राध:स्नानं काराप्य पवित्रीकृताः ।
तस्य भ्राता स्वकीयौदार्यावर्जितसमस्तराजवर्गः सोलाकः 'सामन्तमण्डलीसत्रागार मिति बिरुदं बभार ।
६६८९. अथान्यदा राजा द्वासप्ततिसामन्तैः सहितः श्रीगुरूणां पार्वे धर्मदेशनामशृणोत् । ५०७. भावेह अणिच्चत्तं जुव्वणधणसयणअत्थदाराणं ।
देहस्स जीवियस्स य इक्कं पि न पिच्छहो निच्चं ॥
15
★ 'सप्तशती' यावत् 'पवित्रीकृताः' पर्यन्तः पाठः B प्रतौ नास्ति । 1. B तस्य कनीयान् भ्राता। 2. B श्रीगुरून् वन्दित्वा धर्मदेशनामित्यशृणोत् । • 'निच्चं ॥' इत्यतः पश्चादिदं गाथानवकं B आदर्शऽधिकमुपलभ्यते
विसइस्स न होइ दया, विसई सच्चं चएइ दूरेण । लेइ अदत्तं विसई, सेवेइ य मेहुणं पावो ॥१|| तिव्वारंभपरिग्गहमहाहिगरणाइ कुणइ विसयंधो । जाई अह अइपावो, जइ न तवं कुणइ छड्डे वि ॥२॥ पुव्वि उ दुकयकम्मं, वेइत्ता अह तवेण सोहित्ता । पावेइ जिओ मोक्खं, न हु कम्मं निप्फलं किंपि ॥३।। सुइरमवि रायलच्छी, भुत्ता अइविरस होइ पज्जते । जइ छड्डिऊण न तवं, कीरइ ता नेइ नरयम्मि ॥४॥ माय पिय पुत्त बंधव सकज्जकुसला हियाइ कीरति । न मरंतस्सुवायारो, तिलतुसमित्तो वि हु ज(कु?)णंति ॥५॥ जं तस्स मरंतस्स य, कोइ सहाओ न होइ जीवस्स । तेण सभवणेस गयं, सव्वं पि जिणेहि परिचत्तं ।।६।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
