________________
वैराग्य, दीक्षा लेवानी उत्कट भावना.
१५
संवत् १९८३ ना असाड शुदि एकमना रोज वेविशाळ थयुं. संसारमां आसक्त मनुष्यो पोतानुं वेविशाळ थतां लग्नना दिवसो माटे तलपापड थइ रहे छे, पोतानी भाविपत्नी साथेना संसार - लहावाना घोडा घडे छे; परंतु पंडितजीमां तेथी उलडुंज देखायुं. तेओ तो मोहपाशथी छूटवा इच्छता हता, अने तेथी उदासीन भावे रहेता. तेमनो अंतरात्मा शृंगार अने सांसारिक वासनाने बदले वैराग्य तरफ अधिक झोक खावा लाग्यो. तेओ कोइ कोइ वखत एकांतमां बेसी विचार श्रेणिमां चडता के
66
आयुः पताकाचपलं, तरङ्गचपलाः श्रियः । भोगिभोगनिभा भोगाः, संगमाः स्वप्नसन्निभाः ||
35
" ध्वजानी जेम आयुष्य चपळ छे, समुद्रना तरंगनी माफक संपत्तिओ अति चंचळ छे, भोगो सर्पनी फणानी माफक भयंकर छे, तेमज संगमो स्वम सरखा छे. "
" विषयेष्वतिदुःखेषु, सुखमानी मनागपि । नाऽहो ! विरज्यते जनो - ऽशुचिकीट इवाशुचौ ॥
""
“ विष्टानो कीडो विष्टामां ज सुख मानतो छतो, जरा पण कंटाळो पामतो नथी; तेमज अति दुःखदायक विषयोमां सुख मानीने माणस पण, आश्चर्य छे के जरा पण विराग पामतो नथी. "
“
आपात्तमात्रमधुरैर्विषयैर्विषसन्निभैः ।
""
आत्मा मूच्छित एवास्ते, स्वहिताय न चेतते ॥
