________________
पालीताणा अने हिम्मतनगरमां बजावेल नोकरी.
९
थी १९७१ ना चैत्र मास सुधीमां धार्मिक तथा संस्कृत टीचर तरीके अच्छं काम बजाव्यु. ___ त्यार बाद पंडितजी हिम्मतनगरनी पाठशाळामा जोडावाने संवत् १९७१ ना वैशाख शुदि ६ ना रोज पालीताणाथी रवाना थया. हिम्मतनगरनी पाठशाला साधारण गणाती, परंतु पंडितजी आव्या बाद आसपासना पण गामोमां प्रसिद्धि पामी, अने उंची कक्षानी गणावा लागी. पोते खंतथी अध्यापकनुं कार्य करता हता, वळी फुरसद मळती त्यारे गामना श्रावक भाईओ अने श्राविका व्हेनोने सामायिक, प्रतिक्रमण, पूजा, पञ्चक्खाण, अने तपस्यादि धार्मिक कार्यमां उपदेशद्वारा प्रेरणा करवानुं तथा तेमा जोडवानुं भूलता नहीं अने तेथी गाममां धार्मिक श्रद्धा विशेष दृढ थवा लागी. हिम्मतनगरमां बे वरस पूर्ण थतां पंडितजीनी इच्छा देशमा आववानी थइ, अने तेथी संघना आगेवानोने आ हकीकत निवेदन करी. आवा सुशील अध्यापकथी गामनी रहेणी-करणी तथा पठन-पाठन सुधरेलु होवाथी हिम्मतनगरना आगेवानो पंडितजीने छूटा करवा नाराज हता, परंतु ज्यारे पंडितजीए आग्रह को त्यारे' आवा सुशील पंडितजीनी कदर करवी ए आपणी फरज छे' एम विचारी मानपत्र आपवानो निर्णय कयों. अने संवत् १९७४ ना वैशाख वदि छठना रोज सभा बोलावी. शेठ डोसलचंद हाथीचंद विगेरे संघना आगेवानोनी सहीथी मानपत्र आपी हार-तोरा अर्पण कर्या.
