________________
302
भावभूमी बैष्कम्यभूमिः
काये कायानुदर्शी विहरति । अविज्ञानकं रूपं सत्त्वसंख्यातं । विनीलकादिष्ववस्थास्वालम्बनीकुर्वन्बहिर्धा काये कायानुदर्शी विहरति । अ(स)विज्ञानकस्य च रूपस्यातीते काले सविज्ञानतां [1] अविज्ञान[क'] स्य च रूपस्यानागते काले अविज्ञानतां, तुल्यधर्मतां, समधर्मातां आलम्बनीकुर्वन्नध्यात्मबहिर्धा काये कायानु[8]दर्शी विहरत्येवं तदुपादाय, या उत्पन्ना वेदना, चित्तं, धर्मास्तेपि यथायोगं वेदितव्या: । अपरः पर्यायः [1] आत्मनः अन्त[:]कायं केशरोमनखादिभिः आकारैरालम्बनीकुर्वन्नध्यात्मबहिर्धा काये कायानुदर्शी विहरति । परेषामन्तः कायं केशरोमनखादिभिरा
कारैरालम्बनीकुर्वन्बहिर्धा काये कायानुदर्शी 10A-3|| विहरत्यध्या//[1]त्मं चित्तं च बहिःकायविपरिणतं
विनीलकादिभिराकारैः। बहिर्धा च बहिःकायं विपरिणतमविपरिणतं च । विनीलकादिभिराकारस्तुल्यधर्मतया आलम्बनीकुर्वन् बहिर्धा काये कायानु
दर्शी विहरति । तदुपादाय या उत्पन्ना वेदना, चित्तं, 1. A separate hand adds this. 2. cp. Ada., p. 113- (XIV.4) : कायस्मृत्युपस्थानं कतमत् । यस्मात्
शुचिसंज्ञाविपर्यासं व्यन्तीकरोति तस्मात् कायसत्यलक्षणं प्रत्यवेक्षते यदिदं षट्त्रिंशदशुचयः । तथा हि मृते कृमिजन्म पूतिगन्धः अस्थिकानां स्थितिरित्यादि । एवं पश्यन् कायं शुचिसंज्ञाविपर्या संक्षपयति ।; see also, Asm., pp. 71-2; Ss, pp. 115, 124.1-125.21; SVA, pp. 221-3, 225 sq. वेदनास्मृत्युपस्थानं कृतमत् । पश्यति सर्वासां वेदनानां उत्पादं स्थिति निरोध दुःखतां।
(contd. on p. 303)
