________________
गा० ३८]
(१००)
[परिष्कार-हार्दम्
- 'अ-प्रधानस्तु भवत्येव । . हेतु-साध्या-ऽ-विशेष-परिहाराय'अ-प्रधान-व्यावृत द्रव्य-स्तवत्वेन व्यपदेश्यो न" इति साध्यं व्याख्येयम् ।।
१. अ-प्रधानो द्रव्य-स्तवतु भवत्येव । २. औचित्य-शून्यं यद-ऽनुष्ठानम् , न तद-ऽनुष्ठानं द्रव्य-स्तयः, भाव-स्तवा-5-हेतुत्वात् । यत्र यत्र भाव-सवा-s-हेतुत्वम् , तत्र तत्र द्रव्य-सवत्वा-5-भावः । यद् भाव-स्तवा-5-हेटुवा-5-भाववद्, तद् द्रव्य-सवा-5-भाववद् । यो द्रव्य-सवा-5-भावः, स एव भाव-स्तव-हेतुत्वा-5-भावः । एवम्-हेतु-साध्ययोरैक्यम् । तत्सरिहाराय
३. अ-प्रधान-द्रव्य-सवः-अ-प्रधान-व्यावृत-द्रव्य-स्तवत्वेन व्यपदेश्या-5-भाववान् , भाव-स्तवहेटुवा-5-भाश्वत्वात् । (हेत्व-s-भावात् ) यत्र यत्र भाव-सव-हेतुत्वा-ऽभाववत्वम्, तत्र तत्र अ-प्रधान-व्यावृत्त-द्रव्य-सवत्वेन व्यपदेश्यत्वा-5-भाववत्वम् । एवम्-यत्र यत्र भाव-सव-हेतुत्वम् , तत्र तत्र अ-प्रधान-व्यावृत्त-द्रव्य-स्तव-व्यपदेश्यत्वम्। ' एवम्-हेतु-साध्ययोभिन्न-विषयत्वम्
अत्र - यद्य'ऽपि (यञ्चाऽपि)
"शुद्ध तत्-तद्-द्रव्य स्तव 'व्यक्तीनाम् आज्ञा-''विशिष्टानां वा, न माव-स्तवत्वा-ऽवछिन्ने हेतुत्वम्, व्यभिचारात्, अन-ऽनुगमाच्च ।
४. हेतु-साध्ययोर्व्याप्ति-प्रक्रमे ५. "न शुद्ध हेतुत्वम्" इत्यऽचयः ।।
'नाऽपि शुद्ध हेतुत्वम्" इति चाऽन्वयः । ६. "शुद्ध न्” इति हेतुत्वस्य विशेषणम् । उत्तरत्रा-मि-अध्याहार्य एव विशेष्य-विशेषण-दले । ७. प्रथमं तावत्-व्यभिचारा-न-ऽनुगम-दोषयोः स्व-रूपे निदर्शनीये भवतः,-- (१) तत्सत्वे तत्सवमन्वयः ।
तद-5-भावे तद-5-भावो व्यतिरेकः । हेतु-सत्त्वे साध्य-सवमन्वयः ।
