________________
जाता
क्षीरतरङ्गिण्यां वङ्गति, वङ्गः। मङ्गरलच् (दश° उ० ८।१२३, मङ्गलम् । तगिः स्खलने रूढः-तङ्गति । इङ्गति, इङ्गितम् । आलिङ्गति, लिङ्गम् । चुरादौ लिगि चित्रीकरणे (१०।२०८)-लिङ्गयति । द्रमिडानाम् रिखिरपि'--रिति, रिक्षणम् स्खलनम् । गीति च चन्द्रः (च० धा० १।३८) त्रङ्गति ॥१२८–१५५।।
६२. त्वगि कम्पने च । त्वङ्गति ॥ ___६३. युगि जुगि वुगि वर्जने । युङ्गति । जुङ्गति । जोङ्गनी सुवर्णकारभाण्डम् । भुगि भर्जन इत्येके ॥१५६-१५८।।।
६४. दघि पालने च । चकाराद् वर्जने च-दवति ॥१५६।। .
६५. घग्घ हसने । घग्घति । घग्घरी कलशी । गादिरित्येकेगग्घति । कण्ठो द्वावप्याह ॥१६०।। ___६६. शिघि आघ्राणे । आघ्राणं गन्धोपादानम् । शिङ्घति । प्राणको लूशिविधा भ्यः ( पशपाधुणा० ३। २७ ) शिवाणक: पीनसः ॥१६१॥
६७. उदात्ता उदात्तेतः ।।
[सेट प्रात्मनेपदिनः] . १८. वर्च दीप्तौ। इत ईजान्ता (१।११०) विंशतिः, सेट: आत्मनेपदिनश्च । वचते, वचिता । सुचिका टङ्कनम्, सुर्वचला
कथं साधव: स्युरिति वदता महाभाष्यकारेण उणादो न केवलं रूढानामेव व्यु२० त्पादनमपि तु नगमानामपि, ते च नंगमा यौगिका एव, न रूढा इत्युभयमपि
प्रतिपादितम् । अत्र विशेषोऽस्मत्संपादितायां दशपाद्य णादिवृत्तेरुपोद्घाते (पृष्ठ
२०, २१) द्रष्टव्यः। : १. 'द्रमिडास्तु रिखमपि पठन्ति' इति सायण आह (धा० वृ० पृष्ठ ५१)। २. 'लेखनम्' पाठा०।
६. 'रुगि' इति मैत्रेयसायणादयः । २५ ४. 'कलशिः' पाठा०। ५. प्रतिश्यायस्तु पीनस इत्यमरः (२।७।५१) ।
६. पूर्वप्रघट्टकान्त्यायां ११४ धातुसंख्यायामेतत्प्रघट्टकस्य ८३ सूत्रव्याख्योक्ताया: ४५ धातुसंख्याया: सम्मेलने (११४+४५=) १५६ संख्या भवति । परमत्र १६१ जायते । अतोऽत्र कोचिद् द्वौ धातू अधिको पठिती।
