________________
चुरादिगण: (१०)
३१३
१७२. घुषिर् विशब्दने । विशब्दनं विशिष्टशब्दकरणम् । उद्घोषयति । श्रविशब्दन इत्येके । प्रपघोषयति पापम्, अपह्न ुत इत्यर्थः । इरित्त्वमनित्यण्यन्तत्वे लिङ्गम् - प्रघुषत्, प्रजूघुषत् । घुष विशब्दने इति कौशिकः । भ्वादौ (११४३४) घोषति ॥ १६२॥
४०
१७३. श्राङः क्रन्दसातत्ये । चुरादिः १, प्राक्रन्दयति । श्रन्यत्र ( १ | ५८) क्रन्दति ॥ १९३॥
१७४. लष शिल्पोपयोगे । लाषयति । भ्रमादिना तक्ष्णोतीत्यर्थः । अन्यत्र लषति, लष्यति ( १।६२७) । तालव्यान्त इति कौशिकः - लाशयति ॥ १६४ ॥
१७५. भूष अलंकारे । भूषयति । भ्वादौ ( १।४५५) भूषति । तसि भूषेति दुर्ग : - उत्तंसयति । श्रवतंसयति, उत्तंसः, अवतंसः । १६५ १७६. मोक्ष प्रसने । मोक्षयति शरान् । अन्यत्र ( ६ | १३३ ) मोक्षते ॥ १९६॥
१७७. श्रर्ह पूजायाम् । श्रर्हयति श्रजिहत्, अहितम्, प्रर्हणा । भ्वादौ (११४८८) अर्हति ॥ १६७॥
१५
१७८. ज्ञा नियोजने । प्राज्ञापयति भृत्यान् । ज्ञापित; ज्ञापना । अन्यत्र ( 1३८ ) जानाति ॥ १६८ ॥
1
१७६. भज विश्राणने । विश्राणनं दानम् । विश्राणे विवेचन इत्यन्ये । भाजयति, भाजी ( द्र० ४|१|४२ ) अन्यत्र ( १।७२५ ) भजति, भजते ॥ १६६॥
२०
१८०. शृध अप्रसहने । अप्रसहनम् = श्रमर्षः । प्रसहने = अभि
१. अत्राह धतुिवृत्तिकारः - 'स्वामी तु आङ्पूर्वी घुषिः क्रन्दसातत्ये चुरादिः, अघोषयतीत्युक्त्वा मैत्रेयाद्युक्तमपरमाहुरित्याह' ( पृष्ठ ३९१ ) । क्षीरतरङ्गिण्यां त्वयं पाठो नोपलभ्यते । पाठोऽत्र भ्रष्टः स्यात् ।
२. अत्र पुरुषकारधातुवृत्तिका रप्रौढमनोरमाकारादयः स्वाभिमते 'लस' २५ इति दन्त्यं पठित्वा 'लष' इति मूर्धन्यान्तमिति केचित्' इति पठन्ति (पृष्ठ - पुर० ११६, धा० ३६१, प्रो० ६१८ ) ।
३. इत्थमेव भ्वादौ (१।४५५ ) प्रप्याह स्वामी ।
४. 'सहने' पाठा० ।
५. 'अभिलाषी' इत्यधिकं क्वचित् ।
३०
