________________
क्रयादिगणः (8)
२८१ ११५)-शर्वः । काशवृञ्चतिभ्यः ष्वरच् (दश० उ० ८।४७)शर्वरी। सृभ्याम् च (तु० दश० उ० ७।६)-शूर्पः । शिरः करन् (दश० उ० ८७०) -- शर्करा । शपभ्यां किद् (द० उ० ६।१०)इतीषन्-शिरीषम् । मनिन् (दश० उ० ६।७३)-शर्म । शपवृञां द्वे रुक् चाभ्यासस्य (उ० ४।१६)-शर्शरीका । कशपकटि (उ० ४। ५ ३०) इतीरन् -शरीरम् । असुन् कित् (द्र० उ० ४।१९४) शिरः । कगशपकुटिभिदिछिदिभ्यश्च-(उ० ४।१४३) इतीन् कित् –शिरिः । शिरः शकुनौ (तु० दश० ११५६ कपाठः) इण् शारिः, शारिका । ऋदोरप् (३।३।५७)-शरः । श वायुवर्णनिवृतेषु (३३ २१ वा०) घ-शारो वर्णो वायुश्च । नीशारो हिमानिलापहं वस्त्रम् -गौरिवा- १० कृतनीशारः प्रायेण शिशिरे कृशः ॥१६॥
१८.पालनपूरणयोः । पृणाति । शुदप्रां ह्वस्वो वा (७।४।१२) -निपपरुः निपप्रः । ऋदोरप (३।३।५७)--परः । वा दान्तशान्त (७।२।२७) इति ण्यन्तात् पूर्णः पूरितः । न ध्याख्यापछिमदाम् (८। २।५७) --पूर्तः, पूर्तिः । पूरी प्राप्यायने (४।४३) इत्यस्मात् पूर्णः। १५ भ्राजभास (३।२।१७७) इति क्विप्-पूः । पृभिदि (उ० १२३) इति कु:-पुरु बहु । पुरः कुषन् (उ० ४।७४)-पुरुषः । अतिपृवपि -(उ० २।११७) इत्युसिः - परुः पर्व । धापवस्यज्यतिभ्यो नः (उ० ३॥६)-पर्णम् । शपृभ्यां कित् (दश० उ० ६।१०)-पुरीषम् । पृकलिभ्याम् (दश० उ० ६।१५) उषच-परुषम् । स्नामदि (उ० ४।। ११३) इति वनिप-पर्व । जुहोत्यादौ (३।४) पिपति, चरादौ प पूरणे (१०।१५)-पारयति ॥१७॥
१६. म हिंसायाम् । मृणाति ॥१८॥ २०. व भू भरणे । वृणाति, भृणाति ।।१६, २०।।
१. दशपाद्याः कपाठे 'शर' पाठः । अन्यत्र श्रः । परन्तु शर्करासाधके दश. २५ पादीपाठे 'शिर: करन्' (८७०) इत्यत्र 'शिरः' इत्येव पठ्यते ।
२. काशिकायां (३।३।२१) उद्धृतमिदं पद्यार्धम् । ____३. अत्र व वरणे' इत्यन्येषां पाठः । पुरुषकारस्त्वाह-'व वरणे' वञ् वरणे........'तत्र चाद्यं पवर्गतृतीयादि बहवः पठन्ति । बृ भरण इति स्वामिशाकटायनों' इति (पृष्ठ ४१) । आद्यमित्यस्यार्थः 'व वरणे' इत्यस्य स्थाने ३०