________________
२८०
क्षीरतरङ्गिष्यां
आस्तीर्णः । स्तीर्णिः। प्रे स्त्रोऽयज्ञे - ( ३।३।३२) घञ् प्रस्तारः, यज्ञे तु प्रस्तरो हविषाम् । प्रथने वावशब्दे । ( ३।३।३३ ) - पटस्य विस्तारः, शब्दे - विस्तरः । छन्दोनाम्नि च ( ३।३।३४) - विष्टारपङक्तिः । वृक्षासन योविष्टरः ( ८ | ३|१३), अवे तृस्त्रोर्घञ् ( ३।३।१२० ) - ५ अवस्तारः । स्वादौ स्तृञ् ( ५/६ ) – विस्तृणोति । विस्तृतः । स्तरो विस्तरभेदः । स्तरी— (द्र० उ० ३ १५८) मेघः शय्या च -स्तरीमा - मास्तीर्य ॥१२॥
१०
1
१४. कृञ हिंसायाम् । कृणाति, कृणीते । कीर्णः । कीणिः । कृञ इत्येके ।।१३।।
१५. वृञ वरणे । वृणाति, वृणीते । वर्णः । वूणिः । विवरः । कृवृतृदारिभ्य उनन् ( दश० उ० ५।५२ ) - वरुणः । वृञ इति नन्दी ।। १४ ।।
१५
१६. धूञ कम्पने । घुनाति, धुनीते । स्वरतिसूति ( ७।२।४४) इंति वेट् – विधोता विधविता । धूञ्प्रीञोनुक् ( ७।३।३७ वा० ) - विधूनयति । स्तुसुधूञ्भ्यः परस्मैपदेषु (७।२।७२ ) – प्रधावीत् । धूनः 1 घूनि: । स्वादौ धूञ्धुत्रौ ( ५। १० पाठान्तरे ) धूनोति, धुनोति । प्रवघूतः, विधुतः । चुरादौ (१०।२२४) धूनयति । तुदादौ धू विधूनने ( ६ ६८ ) -- धुवति ॥ १५ ॥ ।
३०
१७. शृञ हिंसायाम् । शृणाति, शृणीत । शीर्यते । शीर्णः । २० शीणिः । शुदृप्रां ह्रस्वो वा ( ७।४।१२ ) – विशशरुः विशत्रुः । लषपतपद ( ३।२।१५४ ) इत्युकञ् - विशारुकः । शृबन्द्योरारु: ( ३।२।१७३) - शरारुहिंस्रः । उणादौ शरारिराटिः' । किजरयोः श्रिणः ( उ० १ । ४) – किशारुर्धान्यशूकम् । शुस्वस्निहि ( उ० १।१० ) इत्युः – शरु - हिंस्रः । श्राङ परयो. खनिशुभ्यां डिच्च ( उ० १।३३ ) – परशुः । २५ शृणालेह स्वश्च (उ० १।१२६) गश्च नुट् च—शृङ्गम्। शृङ्गारः, ( द्र० उ० ३।१३६) शिशिरम् ( द्र० उ० १।५३) । शरोऽचि ( द्र० ३।१।१३४) । शरणम् । गण् शकुनौ ( उ० १।१२७ ) – शार्ङ्गः । शुभसोऽदिः ( उ० १ १३० ) - शरद् । कृगुशुद्भ्यो वः - ( उ० १।
१. द्र० हैम धातुपारायणम् ६ |२४||
२. ‘वज्रम्' पाठा० ।
३. ‘शारङ्गः इत्यपपाठः क्वचित् ।