________________
२५७
तुदादिगणः (६)
२५७ ६३. स्फुल संचये च । स्फुलति स्फुलिङ्गः ॥ १४. उदात्ता उदात्ततः।
६५. गुरी उद्यमे । ६६. उदात्तोऽनुदात्तेत् । गुरते, गुरिता, गूर्णः । अपगुरो णमुलि (६।१।५३) वात्त्वम् -अपगारम् अपगारम्, अपगोरम्, अपगोरम् । चुरादौ (१०।१४२) आगूरयते गूरेः ।।११५॥ ५ ___९७. णू स्तवे । इतश्चत्वारः सेटः । प्रणुवति । नुविता। नूतः
युकः किति (७।२।११) इतीण नास्ति, अन्ये नुवित इत्याहुः. ङित्त्वेन कित्त्वस्य निवर्तनाद् । एवं धूत-- धुवितादयः ।।११६॥ ।।
१८. धू विधूनने । धुवति । स्वादौ (५।१०) धूनोति धुनोति' । क्रयादौ (६।१६) धुनाति ॥११७।। ___EE. गू पुरीषोत्सर्गे। गुवति, गुविता । तिथपृष्ठगूथ : उ० २। १२) इति गूथम् । भ्वादौ (१।६७६) गवति ॥११८।। . १००. ध्रु' गतिस्थैर्ययोः । ध्रुवति । अचि (द्र० ३।१।१३४) ध्रुवः। ध्रुविता। ध्रुतः ध्रुवितः । भ्वादौ (१।६७४) स्थैर्ये - ध्रुवति ॥११॥
१०१. उदात्ताः। १०२ः कुङ् शब्दे । इतः सप्तानिटः । कुवते । कुता । कूङ् इत्येके - आकुविता, अाकूतम् ॥१२०॥
१०३. वृत् । कुटादयो वर्तिताः। पठितौ । सूत्रपाठे तु आत्त्वं विकल्प्यैकस्मादेव धातो रूपद्वयं निष्पादितम् । २० रलयोरभेदत्वमाश्रित्य स्फुरस्फुलयोरप्येकतरेणव कार्य सिद्धयति । जैनशाकटायनश्च 'स्फल चपले स्फुल संचये च' (धातुसूत्र ६६७, ९६८) रलयोरभेदं मत्वाऽदुपधमुकारोपधं चोभयथा पठति ।
१: स्वादी पक्षान्तरे 'धुन्' इत्यपि पठति स्वामी। २. भ्वादौ ङित्त्वाद् ‘गवते' इति युक्तम् । क्वचिन्नास्ति ।
३. अत्राह धातुवृत्तिकारः-'स्वाम्यादयः ध्र व इति वकारान् धातु पठन्ति' इति (पृष्ठ ३३६) । न चात्र तथा पाठ उपलभ्यते।
४. सस्मार धातुवृत्तिकार: (पृष्ठ ३३६) ।
