________________
भ्वादिगण: (१)
१२७
विभाषाऽकर्मकात् (१।३।८५) यावद् भुक्तमुपरमते, उपरमति । यमरमनमातां सक् च (७।२७३) व्यरंसीत् । रन्ता । रमणः । रमणी । रमः। रमा। रामः । रामा । रम्यः । स्तम्बकर्णयो रमिजपोः ( ३|२| .१३) इत्यच् स्तम्बेरमः । निकुषि ( उ० २।२ ) इति क्थन् - रथः । रमस्त च ( तु० उ० ३।१४ ) इति रत्नम् । रमेशे हश्च' रहः । रण्डा ( द्र० उ०१।२१४ ) । सौ रमेः क्तः पूर्वस्य च दीर्घः ( तु० उ० ५।२४ ) सूरतो बुधः । चकिरम्योरुच्चोपधायाः ( उ० २।१४ ) रुम्रम् ॥८२४॥
५
१०
,
५६४. बद्लृ विशरणगत्यवसादनेषु' । विशरणम् शातनम् अवः सादोऽनुत्साहः । इतो रुहान्ता: ( १५६८ ) पञ्चानिटः परस्मैपदिनश्च । पाघ्राध्मा (७।३।७८) इति सदेः सीद :- सीदति । सिषत्सति । असदत् । सदेरप्रतेः (तु० ८|३|६६ ) इति षत्वम् - परिषीदति, प्रतिषीदति । सदिस्वञ्ज्योः परस्य लिटि ( ८|३|११८ ) निषसाद । लुपसदचर ( ३।२।१२१ ) इति भावगर्हायां यङ् - सासद्यते । सत्सूद्विष ( ३।२।६१ ) इति क्विप् पूर्वपदाद् (८|३|१०६ ) इति षत्वम् - शुचिषत्, परिषत् उपनिषत्, निषण्णः । सादी निषादी । वसिवपि ( उ० ४।१२५ ) इतीत्र सादिः । UT:- - निषादः । घञ् - विषादः । सदोऽचि । नौ सदेः ( उ० २।१२२ ) इति ष्वरच् - निषद् - वरः पङ्कः । असुन् (द० उ० ६ । ४६ ) सदः सभाः । गुधृवीपचिवचि ( उ० ४।१६७ ) इति त्रन् - सत्त्रम् । संज्ञायां समज ( ३/३/६९ ) इति क्यप् - निषद्या विपणिः । सादकारयोः कृत्रिमे ( ६ |३|१२२ २० वा०) दीर्घः- प्रासादः । दाधेट्स ( ३।२।१५६ ) इति रुः - सद्रुः || ८२५।।
१५
५६५. शद्लृ शातने । शातनं तनूकरणम् । पाघ्राध्मा ( ७|३| ७८) इति शदेः शीयः । शदेः शित ( १।३।६० ) इति तङानौ - शीयते । शत्स्यति । शदत् । शवेरगतौ तः ( ६ | ३ | ४२ ) शातयति, शातनः, शातनी गौरादिः ( गण ० ४। १ । ४१ ) । शादस्तृणपङ्कौ । शदः,
1
१. अत्र कश्चित् पाठस्त्रुटितः प्रतिभाति । "रमेश्च ( उ० ४।२१४ ) इति रंहः । देशे हश्च (श्वे० उ० ४।२२०) रहः" इत्येवं पाठेनात्र भाव्यम् ।
२. स्मृतं पुरुषकारे (पृष्ठ ८३) ।
२५