________________
भ्वादिगणः (१)
१०७
प्रीयमाणः (१।४।३३) सम्प्रदानम्-चैत्राय रोचते रोचनः । अरुचत. अरोचिष्ट । न पादमि (१।३।८६) इति तङ्-परिरोचयते । राजसूयसूर्य (३।१।११४) इति कर्तरि रुच्यः साधुः । भावे ण्यत्-रोच्यम्, यजयाचरुच (७।३।६६) इति कुत्वं नास्ति । घञ्-रोकः । ल्युटरोचनी दषत् । ण्यन्ताल्ल्युः (द्र० ३।१।१३४) रोचना । अलंकृत्र. ५ निराकृञ् (३।२।१३६) इतीष्णुच-रोचिष्णुः । युजिरुचितिजां कुश्च (उ० १३१४६) इति रुक्यम् । इसिः-रोचिः । इक् कृष्यादिभ्यः (३। ३।१८८ वा०) रुचिः । अस्त्यर्थे रुचिरम् ।।७२४॥
४६५ घुट परिवर्तने । घोटते । अधुटत्, अघोटिष्ट। घोटकः घुटिका गुल्फास्थि ॥७२५॥ . ____४६६. रुट दीप्तौ । रोटते ॥७२६॥ - ४६७. रुठ लुठ प्रतीघाते । [रोठते,] लोठते । अलुठत्, अलोठिष्ट । लठतीति लक्ष्यदर्शनात तुदादौ पाठ्यः । रुट लुट इत्येके,बाध रोटने (१६) इति लिङ्गात् ॥७२७,७२८।। -
४६७. शुभ दीप्तौ । शोभते । अशुभत, अशोभिष्ट। शोभना। १५ के- शुभम् । ज्ञापकात् शोभा। रक्-शुभ्रम् । उणादौ शुकः, शुक्रः, शुक्लः । तुदादौ शुभ शुन्भ शोभार्थे (६।३३) शुभति ॥७२६।।
४६८. शुभ संञ्चलने । सञ्चलनं रूपान्यथात्वम् । क्षोभते । अक्षभत, अंक्षोभिष्ट । क्षुब्धस्वान्त (७।२।१८) इति क्षब्धो मन्थे साधुः । क्षुभितोऽन्यः । दिवादौ (४।१३०) क्षुभ्यति । क्रयादौ (६। २० ५२) क्षुम्नाति ॥७३०॥
१. जर्मनसंस्करणसम्पादेकन लीबिशेन भ्रान्त्यात्र उणादिसुत्रसंख्या (४।११९) प्रत्ता, उणादौ त्वेतादृक सूत्रं नास्ति ।
२. 'प्रतिघाते' पाठा० ।
३. उद्धृतमिदं पुरुषकारे (पृष्ठ ६४) धातुवृत्ती (१३७) च । एतेना- २५ थनिर्देशोऽपि पाणिनीय इति ज्ञाप्यते ।
४. शुभ शुम्भ शोभार्थे इति तुदादो (सूत्र ३४) शोभेति पाठात् । प्रत्र 'निपातनाद्' इति युक्ततर: पाठ: स्यात् । वक्ष्यति च स्वयमेव तुदादौ 'अत्र एव निपातनाद् शोभा साधुः । वामनोऽपि काव्यालङ्कारव्याख्याने ५।२।११ 'शोभेति निपातनाद्' इत्याह। ५. 'मन्थश्चेत्' पाठा० ।