________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. २५५३-२५८६
पुत्रस्याशिक्षणे दोषोपरिवज्रकेसरिदृष्टान्तः | अंगीकरेसु सयलं, कुडुंबभारं विहेहि तच्चितं । अब्भुद्धरेसु बंधव-जणं पि पीणेसु पणइगणं
॥५३॥ अप्पोवरिसंकामिय-समग्गकायव्यभारमाहुणा मं । परेसु वच्छ! संपइ, तुह जुत्तं यट्टिउं एवं
॥५४॥ उक्खित्तसव्वभारस्स, तुज्झ अहयं तु संनिहिम्मि ठिओ । कल्लाणवल्लिजलकुल्लि-तुल्लसद्धम्मगुणनिरओ ॥५५॥ तुह सच्चरियकलावाड-वलोयणत्थं कियंतमवि कालं । चिट्ठामि तयणु तुह अणु-मईए संलेहणं काहं ॥५६॥ इच्वेवमाऽऽइयाहि गिराहिं कंताहिं तह मणुन्नाहिं । सुयमऽपडियज्जमाणं, दढपिइपडिबंधभावेण ॥५७॥ पडिवज्जाविय सम्म, दंसियभमीगयं पि निहिनियहं । जाणाविऊण लेक्खग-मह वहिगासंपडाडाइगयं दावाविऊण दायव्य-मत्थमुग्गाहिऊण लब्भं च । घरभारनायगत्ते, ठवेज्ज सयणाऽऽइपच्चक्खं ॥५९॥ नवरं किं पि हु वित्तं जिणभवणमहूसवाइकरणत्थं । साहारणजोग्गं किंचि, किंचि सयणाण पाउग्गं ॥६॥ किंचि सविसेससीयंत-संतसाहम्मिओवठंभऽत्थं । किंचि वि अहिणवपडियन्न-धम्मसम्माणणनिमित्तं ॥६ ॥ | भइणीधूयाजोग्गं च-किंचि दीणाडणुकंपगं किंचि । उवयारिमित्तबंधव-उद्धरणणिबंधणं किंचि
॥६२॥ धारेज्ज सहत्थे च्चिय, सुसावगो संकिलेसचागडट्ठा । इहरा जिणभवणाऽऽइसु, निउंजिउं नेव पभवेज्जा ॥३॥ इय सामन्नगिहीविही, राया पुण सोहणे तिहिमुत्ते । रज्जाऽभिसेयपुव्यं, पुत्तं सपए निवेसित्ता ॥६४॥ कुज्जा सव्वसमप्पण-मुवदंसेज्जा नयक्कम णिउणं । सामी मंती रटुं, एमाई पुवविहिणा उ
॥६५॥ सामंतमंतिसेणाऽहिवाण, पयईण सेवगाणं पि । नरवइणो वि य साहा-रणं च सिक्खं पयच्छेज्जा एवं कयकायव्यो, पत्ताऽऽरोवियसमत्थकज्जभरो । पवरुत्तरोत्तरगणे. आराहेज्जा जहाऽभिमए
દળી जो पुण धम्मपवत्तो वि, निम्मलाऽऽराहणाऽभिलासी वि । पुव्युत्तविहाणेणं, नरेज्ज सुयस्स सिक्खवणं ॥८॥ नेव य मुच्छाइवसा, उवदंसेज्जा सविहववित्थारं । सो तस्स कम्मबंधाय, होज्ज यइरो व्य केसरिणो ६९॥ तहाहि
"पुत्रस्य अशिक्षणे दोषोपरिवज-केसरिद्रष्टान्तः" । कुसुमत्थलंमि नयरे, धणसारो नाम आसि वरसेट्ठी । निययसमुद्धररिद्धीए, दूरमुवहसियसमणो ॥७०॥ उपजाइयसयतोसिय-देवयदिन्नो अणामयसरीरो । वड़रो नामेण सुओ, अहेसि एक्को परं तस्स ॥७१॥ सो पुण समहिगयकलो, पिउणा तरुणतणं समणुपत्तो । परिणाविओ महेसर-सेट्ठिसुयं विणयवइकन्नं ॥७२॥ | अह विज्जुलयासरयडब्भ-चंचलत्तेण सव्वभावाणं । हरिचक्किसक्कविक्कम-अगोयरत्तेण मच्चुस्स ॥७३॥ पड़खणविणाससीलतणेण, अच्वंतमा उम्मस्स । धणसारो निययपए, तं ठविउं मरणमडणुपत्तो . ॥७४॥ हा ताय! परमवच्छल!, गुणणिवहनिवास! पणइक्यतोस! । पुरलोयलोयणोवम!, कत्थ गतो देहि पडिययणं ॥५॥ हा ताय! तायसु ममं, विओगवज्जाडसणीए भिज्जतं । हिययं हिययसुहावह!, नियपुत्तमुवेहसे कीस ॥६॥ ताय! तए सग्गगए, गयाइ पंच वि इमाई सग्गंमि । गंभीरतं खंती सच्वं विणओ नओ य धुवं । ॥७७॥ ताय! तुह विप्पयोगे, न दुक्खमेक्को अहं चिय पवन्नो । विफलियमणोरहो पइ-दिणं पि नणु मग्गणगणो वि॥७८॥ इय जंपिरेण पामुक्क-दीहपोक्केण सोगविहुरेण । वरेण पारलोइय-किच्चमसेसं कयं तस्स । ॥७९॥ पइदिणदंसणसारतणेण, पेम्माऽणुबंधबुद्धीणं । कालक्कमेण ववगय-सोगाऽऽवेगो य सो जातो ૮થી पुव्यपवाहेणं चिय, कुडुंबचिंताए लोयववहारे । दाणाऽऽईसु य वट्टइ, नो खंडइ पुचपुरिसकम ॥८१॥ नवरं लच्छी तुच्छत्त-मुवगया नाऽऽगया वणियपुत्ता । देसंतरेसु चिरकाल-पेसिया लाभकज्जेण
રા निहिणो सुन्नीहूया, वढिपउत्तो खयं गतो अत्थो । धन्नाऽऽइसंचया वि हु, निद्दड्ढा तिव्वजलणेण ॥३॥ जं जत्तो तं तत्तो, पुन्नविवज्जयवसेण से नटुं । सयणो वि परजणो इव, सय्यो वि परंमुहीहूओ ॥८४॥ इय छायाखेड्डे पिव, समिणुवलद्धं व सो पलोइत्ता । दव्वाइसरूवं जाय-पउरसोगो विचिंतेड
॥८५॥ परिचतकुसंगस्स वि, थीजूयविवज्जिणो वि ही! मज्झ । नायट्ठियस्स वि कहं, सव्यमऽवक्कंतमऽत्थाई ॥८६॥ अहवा वच्चउ अत्थो, विज्जुज्जोउ व्य चंचलसहायो । अनिमित्तमेव सयणा यि, कीस विवरंमुहीहूया ॥८॥ हुं नायं सयणा वि हु, धणभंगे कज्जसिद्धिविरहेण । दंसिंति कह वरागा, पणयं मइ रोरतुल्लम्मि ॥८॥ ताव च्चिय सयणा बंधवा य, मित्ता य होति मणुयस्स । जाय न मुच्चड़ कुवलय-दलदीहऽच्छीए लच्छीए॥८९॥
73