________________
गृहस्थस्य विशेषाराधना
Kn
॥१४॥
॥१५॥
॥१६॥
॥१७॥
॥१८॥
॥१९॥
॥२०॥
॥२१॥
॥२२॥
॥२३॥
संवेगरंगशाला श्लोक नं. १५१३-१५४६
| गुरुदेवाऽतिथिपूयण-मपक्खवाएण नायदरिसितं । असदऽग्गहवज्जणया, सपणयपुव्वाऽभिभासितं वसणम्मि सुधीरतं, संपत्तीए 'अणुत्तुणत्तं च । सगुणपसंसालज्जण - मत्तुक्करिसस्स परिहारो नयविक्कसमालित्तं, लज्जालुत्तं सुदीहदरिसितं । उत्तमकमवत्तित्तं, पडियन्नभरेक्कथवलत्तं | उचियठि परिवालण - मज्दुराराहत्तणं जणपियत्तं । परपीडापरिहारो, थिरयासंतोससारतं अणवरयगुणऽब्भासो, परत्थसंपाडणेक्करसियत्तं । पयइए विणीयत्तं, हिओवएसोवजीवित्तं गुरुजणरायाऽऽईणं, अवन्नवायाऽऽइकारिपरिहरणं । इहपरलोयाऽपायाऽऽइ - चिन्तणं चेव अइनिउणं एमाइगुणगणो सावगेहिं, इह परभवे य हियहेऊ । अप्पाणयम्मि निच्चं, निवेसियव्यो पयत्तेण | इय गुणजोगाराऽऽहिय - सामन्नविही गिही अ जत्तेण । साहेड़ विसेसविहिं पि, नूण तदऽवंझहेउत्ता सामन्नगुणाऽसत्तो, किमडलं धरिडं नरो विसेसगुणे । न हु सरिसवं पि वोढुं, असमत्थो मंदरं धरिही लोगट्ठिइपगिट्ठो, एवं चिय भूमिगाऽणुसारेण । सामन्नविहीसिक्खं, सुस्समणो वि हु अणुसरेज्ज अह पुव्वसूइयं चिय, संखेयेणं विसेसविहिसिक्यं । सुस्सावगसाहुगयं, भणामि दुविहं पि सुविभत्तं " गृहस्थस्य विशेषाराधना " तत्थ य. सामन्नविहि- प्पवित्तिअब्भहियजोग्गयगयस्स । गिहिणो विसेससिक्खा, पढमं चिय युच्चए ताव | सम्ममवगयस्स जिणमय - मऽणुदिणवड्ढन्तसुद्धपरिणामो । परिणाममंगुलं जाणि - ऊण घरवासवासंगं |पडुपवणंऽदोलियकयलि - पत्तपडिबद्धतोयबिंदु व । सुविणिच्छिऊणं भंगुर - माऽऽउं तारुन्नमऽत्थं च पयइविणीओ पयईए, भद्दओ पयइपरमसंविग्गो । पयईउदारचित्तो, पयइजहुक्खित्तभरधवलो निच्चं चिय साहम्मिय - वच्छल्ले जुन्नचेइउद्धारे । परपरिवायच्चाए, जएज्ज सुस्सायगो मइमं निद्दाविरमम्मि तहा, सम्मं कयपंचमंगलविहाणो । अणुसरणपुव्ययं उट्ठि-ऊण उचियं च काऊण संखेयेणं पि हु वीय - रायपडिमाउ वंदिउं सगिहे । गच्छेज्ज साहुवसहिं, करेज्ज आवस्सयाइ तहिं एवं हि कीरमाणे, जिणाणमाऽऽणा क्या हवइ सम्मं । गुरुपरतंतत्तं सुत्त - अत्थसविसेसनाणं च | जहठियसामायारी - कुसलत्तम सुद्धबुद्धिविगमो य । गुरुसक्खिओ य धम्मो, संपुण्णविही य होइ कया साहूण असइ वसही - संकिन्नताइकारणेहिं या । गुरुणा समणुन्नाओ, पोसहसालाईसु वि कुज्जा सज्झायं काऊणं, खणं अपुव्यं पढेज्ज सुत्तं पि । तत्तो य विणिक्खमिउं, होऊण य दव्यभावसुई पढमं नियगेहे च्चिय, निच्चं चिइवंदणं समयविहिणा । विभवाऽणुसारिपूया, पुव्यमऽणुट्टेज्ज गोसम्मि तयणंतरं तु जड़ ता, तहाविहं तस्स नऽत्थि गिहकिच्चं । ता तव्येलं चिय कय- सरीरसुद्धी सुनेवत्थो |पुप्फाइपवरपूयंग-वग्गहत्थेण परियणेण समं । बच्चेज्ज जिगिंदगिहे, पंचविहाभिगमपुव्यं च
॥३८॥
॥ ३९ ॥
૫૪૫
॥४१॥
॥४२॥
तत्थ पविसितु विहिणा, उदारपूयापुरस्सरं सम्मं । चिइवंदणं करेज्जा, पणिहाणंडतं सुसंविग्गो अह कारणेण केणऽवि, जिणवरभवणम्मि अहव नियगेहे । पोसहसालाए या हवेज्ज सामाइयाऽऽइ कयं तो साहुसमीयम्मि, गंतुं किइकम्मपुव्यगं सम्मं । कुज्जा पच्चक्खाणं, खणं च जिणवयणसवणं च भत्तीए तहा काउं, बालगिलाणाइगोयरं पुच्छं । तक्किच्चं च समग्गं, संपाडेज्जा जहाजोग्गं अणइक्कमणेण कुलक्कमस्स, लोगाऽववायविरहेण । ततो वित्तिनिमित्तं ववहारमऽणिदियं कुज्जा भोयणकाले य गिहं, आगम्म चउव्विहाए पूयाए । 2 पुप्फाऽऽमिसवत्थेहिं, थोत्तेहिं य भावसारेहिं संपूऊण विहिणा, जिणबिंबं तयणु साहुमूलम्मि । गंतूण भणइ एवं, अणुग्गहं कुणह मे भंते! असणाऽऽईदव्याणं, गहणेण भवाऽवडे निवडियस्स । जयजीययच्छलेहिं, दिज्जउ हत्थावलंबो मे संपट्टियसंघाडग-पट्ठिठिओ जाइ जाय नियदारं । एत्थंतरमन्ने वि हु, गिहट्टिया अभिमुहा इंति वंदंति य तो सड्ढो वि, जायसड्ढो पमज्जिउं पाए । दाऊण आसणं कुणइ, संविभागं जहाविहिणा वंदणपुव्वं अणुगच्छिऊण, तत्तो गिहे समागम्म । भुंजाविय जणयाई, चिंतिय गोणाई पेसाई देसंडतराऽऽगयाणं, चिंतं काऊण सावगाणं पि । पडियग्गिउं गिलाणे, ताहे उचियप्पएसम्मि
| 1. अनुत्तानत्वं = गर्वरहितत्वम् इत्यर्थः । 2. पुष्पनैवेद्यवस्त्रैः (यहां पर भी प्रथम पुष्प पूजा का विधान दर्शाया है)। 3. प्रेष्यादीन् ।
॥२४॥
॥२५॥
॥२६॥
॥२७॥
॥२८॥
॥२९॥
॥३०॥
॥३१॥
૨૫
॥३३॥
॥३४॥
॥३५॥
॥३६॥
॥३७॥
॥४३॥
॥४४॥
॥४५॥
"જા
॥४७॥
॥४८॥
॥४९॥
44