________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. १४७६-१५१२ अङ्गारमर्दकस्य दृष्टान्तः - ग्रहण-आसेवन शिक्षाभेदाः - साधु-गृहस्थाभ्यां सामान्य-आचारधर्मः तो सविसायं जक्खेण, जंपियं भो तवस्सिणो सोऽहं । तुब्भाण गुरु किरियाए, मंगुलो अज्जमंगु ति ॥७९॥ | तेहिं युत्तं हा सुयनिहाण!, सिक्खादुगम्मि वि सुदक्ख! । कह हीणजक्खजोणिं, गतोऽसि चोज्जं महंतमिमं ॥८०॥ तेणं भणियं नो किं पि, चोज्जमिह साहुणो महाभागा! । एस च्चिय होइ गई, सिढिलियसद्धम्मकम्माण ॥८१॥ साययपडिबद्धाणं, इड्ढिरससायगारयगुरुणं । सीयविहारीणं मारि-साण जिमिंदियजियाण इय मह कुदेवजोणिं, जाणित्ता साहुणो महासत्ता! । जइ सुगईए कज्जं, ता दुलहं संजमं लद्धं ૮૨ परिहरिपमाया, निज्जियाउणंगजोहा । चरणकरणरत्ता, नाणवंताण भत्ता | परिचइयममत्ता, मोक्नमग्गे पसत्ता । विहरह लहुभूया, भूयरक्खं कुणंता
॥८४॥ भो भो देवाणुप्पिय!, संमं संबोहिया तए अम्हे । इइ जंपिऊण मुणिणो, पडियन्ना संजमुज्जोयं ॥५॥ इय पुन्ना यि हु पंछिय- सोग्गतिफलसाहिगा गहणसिक्खा । आसेवणसिक्खाए, रहिया नो जायइ कहं पि ॥८६॥ आसेवणसिक्खा वि हु, असहाय च्चिय गुणाय नो भणिया । अंगारमद्दगस्स व, सम्मं सन्नाणसुन्नस्स ॥८॥ तथाहि
“अङ्गारमर्दकस्य दृष्टान्तः" - अत्थि पुरं गज्जणयं, सुसाहुगणपरिवुडो विजयसेणो । सूरी सद्धम्मपरो, तत्थ ठिओ मासकप्पेण ॥॥ पच्छिमरयणीसमए, सीसेहिं तस्स सुमिणओ दिट्ठो । पंचसयकलहकलिओ, कोलो वसहीए किल पत्तो ॥८९॥ विम्हियमणेहिं तेहिं, सुमिणडत्थं पुछिया य तो सूरी । तेहिं कहियं एही, गुरुकोलो साहुगयसहिओ ॥९॥ | अह उग्गयम्मि सूरे, सोमग्गहसंगओ रविसुओ व्य । कप्पतरुसंडमंडल-सहिओ एरंडरुक्खो व्य ॥१॥ |पंचसयसुमुणिजुत्तो, आयरिओ रुद्ददेवनामोत्ति । पत्तो साहुहिं कया, उचिया से सव्वपडियत्ती ॥१२॥ अह वत्थव्या मुणिणो, परिक्खणउट्ठा निसिम्मि कोलस्स । गुरुवयणेणं विविउं, काइयभूमिम्मि अंगारे ॥१३॥ पच्छन्नपएसगया, पलोयमाणा य जाय चिट्ठति । पाहुणगसाहुणो ताव, पट्ठिया काइयमहीए
॥९४॥ अंगारक्कमणुप्पन्न-किसिकिसाडडरायसवणओ चेव । मिच्छा मि दुक्कडं हा, किमेयमेवं ति जंपंता ॥९५॥ अंगारकिसकिसारय-ठाणम्मि विरइऊण चिंधाई । गोसे पहिस्सामो, होज्ज किमेयं ति बुद्धीए
॥९६॥ विणियत्तंति जवेणं, तेसिं गुरू पुण तदारवे तुट्ठो । एए वि जिणेहिं अहो, जीवा कहिय ति भासंतो ॥९॥
खरययरं अंगारे. मदंतो काइयामहिम्म गओ। एसो य वइयरो तेहिं, संसिओ निययसरिस्स ॥९८॥ तेणाऽवि जंपियं भो, तवस्सिणो एस सो गुरु कोलो । एए वि महामुणिणो, सिस्सा एयस्स गयकलहा ॥१९॥ तो पत्थाये पाहुणग-साहुणो विजयसेणसूरिहिं । जहदिगृहेउजुत्तीहिं, बोहिऊणं इमं भणिया ॥१५००॥ भो भो महाणुभाया! तुम्ह गुरू एस निच्छियमऽभव्यो । जइ मोक्वकंखिणो ता, चएह एयं लहुं चेव · ॥१॥ जम्हा गुरुणो वि हु उप्पहम्मि, लग्गस्स मूढबुद्धिस्स । चागो विहिणा जुत्तो, इहरा दोसप्पसंगाओ ॥२॥ एवं सोच्चा तेहिं, उयायओ उज्झिओ इमो झत्ति । क्यउग्गतवविसेसेहिं, पाविया देवलच्छी वि . ॥३॥ अंगारमद्दगो पुण, सन्नाणविवज्जियत्तणेण चिरं । कट्ठाणुट्ठाणपरो वि, दुखभागी भवे जाओ इय भो देवाणुपिया!, गहणाऽऽसेवणसरूयसिक्खासु । दोसु वि जएज्ज सम्म, तुममाराहणमभिलसंतो ॥५॥
"ग्रहण-आसेवन शिक्षाभेदाः" - एवं तदुभयसिक्खा, भणिया वि पुणो हवेज्ज दुवियप्पा । सामन्नविहिसरुवा, सविसेसविहीसरुवा य ॥६॥ एक्केक्का वि य दुविहा-जइगिहिविसयत्तणेण नायव्या । ताव गिहत्थाणमऽहं, भणामि सामन्नविहिसिक्वं ॥७॥
"साधु-गृहस्थाभ्यां सामान्य-आचारधर्मः" - यवहारसुद्धी जणणिंदणिज्ज-यावारचागनिष्फन्ना । कालुस्सवियलसद्धम्म-कम्मपरिवालणसरुवा संखाण व धवलपहा गभीरया, विय महासमुदाणं । चंदाण सिसिरजोण्ह व्व, नयणसोह ब्व हरिणीणं ॥९॥ उच्छृण महुरया विय, सुस्साययकुलपसूइसब्भावे । जड़ वि हु सिद्धा सा तेसिं, तह वि एवं समवसेया ॥१०॥ | नाणयययुड्ढसेवा, सत्थडभासो परोवयारितं । सच्चरियजणपसंसा, दक्खिन्नपरायणतं च
॥११॥ | उत्तमगुणाणुरागो, अणूसुगतं अखुद्दभायो य । परलोयभीरुयत्तं, सव्वत्थ अणक्खपरिहारो
॥१२॥ 1. सद्गति० 2. खरकतरम् = गाढम् इत्यर्थः निर्णय सागर से प्रकाशित में ये दो गाथाएँ की हुई है।
42