________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. १४४२-१४७८
ज्ञानक्रियासापेक्षउपादेयता - आर्यमङगूआचार्यदृष्टान्तः
॥४३॥ ॥४४॥
॥४६॥
॥४७॥
जम्हा अरिहन्तस्स वि, पत्तस्स वि विमलकेवलाऽऽलोयं । नो ताव नाणओ च्चिय, संपज्जइ मुत्तिसंपत्ती ॥४२॥ | जाव न समत्थकम्मिं - धणग्गितुल्ला परा विसुद्धिकरी । लहुपंचऽक्खरसंगिरण-मेतकालप्पमाणट्ठिई |नीसेसाऽऽसवसंवर- रूवा एत्थं अपत्तपुव्वा य । सेसकिरियापहाणा, पत्ता चारितकिरियत्ति नायं च एत्थ सो च्चिय, सुरिंददत्तो न जड़ मुणन्तो वि । राहं विंधतो ता, परे व्व हीलापयं हुंतो ॥४५॥ तम्हा इहपरलोइय-फलसंपत्तीए कारणमऽयं । आसेवासिक्ख च्चिय, ता इह जत्तो न मोत्तव्यो एवं च नाणकिरिया - नएहिं उद्दिट्ठमुभयपक्खे वि । सिद्धंतुद्दिट्ठविचित्त - जुत्तिनिविहं निसामेत्ता एगत्थ मांसलाऽऽमोय - मणहरं फूडियकेयईकोसं । अन्नत्तो दरविदलिय - मवलोइय मालईमउलं तग्गंधलुद्धओ महु-यरो व्व दोलायमाणमणपसरो । सिस्सो पुच्छइ सट्ठाण - जुत्तिगरुयत्तणे 'भंतो किं तत्तमेत्थ गुरुणा, पयंपियं हंत उभयसिक्ख ति । गहणाऽऽसेवणरूवा, अन्नोन्नसवेक्खयाए जओ आसेवणाए सिक्खा, न गहणसिक्खं विणा भवइ सम्मं । सहला न गहणसिक्खा वि, इह विणाऽऽसेवणासिक्खं ॥५१॥ संमतं पि जओ इह, सुयाऽऽणुसारेण जा पवित्ती उ । सुत्तऽत्थगहणपुव्या, किरिया तेणेह सिवजणणी ॥५२॥ किंच"ज्ञानक्रियासापेक्षउपादेयता"
॥४८॥
॥४९॥
॥५०॥
सुयनाणम्मि वि जीवो, वट्टन्तो सो न पाउणइ मोक्खं । जो तयसंजममइए, जोए न चएड़ वोढुं जे ॥५३॥ 'हयं नाणं कियाहीणं, हया अन्नाणओ किया । पासंतो पंगुलो दड्ढो, धायमाणो य अंधओ' ॥५४॥ 'संजोगसिद्धीए फलं वयंति, न हु एगचक्केण रहो पयाइ । अंधो य पंगू य वणे समेच्चा, ते संपउत्ता नगरं पविट्ठा ' ॥५५॥ नाणं नयणसमाणं, चरणं चरणप्पवित्तिपडिरूवं । दोण्हं पि समाजोगे, सिवपुरगमणं जिणा बिंति ॥५६॥ सिक्खादुगोउवएसो, जड़ ता मुणिणो वि यन्निओ एवं । सविसेसं समणोवास- एण ता तत्थ जइयव्यं ॥५७॥ एतो च्चिय वन्निज्जइ, ते च्चिय धन्ना जयम्मि सप्पुरिसा । जे निच्चमऽप्पमंता, नाणी य चरितजुत्ता ॥ ५८ ॥ परमत्थम्मि सुदिट्ठे, अविनट्ठेसु तवसंजमगुणेसु । लब्भड़ गई विसिट्ठा, कम्मसमूहे विट्ठम्मि ॥५९॥ लक्खिता दक्खो लक्ख - णिज्जभावे उ गहणसिक्खाए । लक्खाणुरूचमह अणु - सरेज्ज आसेवणासिक्यं ॥६०॥ जड़ ताव गहणसिक्खा, एक्क च्चिय फलवई हवेज्ज इहं । ता नहि सुयनिही सो वि हु, महुरामंगू तहा हुंतो ॥ ६१ ॥ तहाहि-“आर्यमङ्गआचार्यदृष्टान्तः” महुराए नयरीए, जुगप्पहाणो सुयस्स य निहाणो । अणवरयसिस्ससुत्तत्थ - कहणपडिबद्धवावारो अगणियपरिस्समो भव्य सत्तसद्धम्मदेसणाईसु । नामेण अज्जमंगू, आसि सूरी जणपसिद्धो
॥७०॥
सो पुण जहुत्त किरिया - कलाववियलो सुहाभिलासी य । सावयकुलपडिबद्धो, पग्गहिओ गारवतिएण | अणवरयभत्तजणदिज्ज - माणपाणऽन्नवत्थलाभेण । तत्थेव चिरं युत्थो, चिच्चा अब्भुज्जयविहारं अह सिढिलियसामन्नो, निस्सामन्नं पमायमुवचिणिउं । अकयनियदोससुद्धी, मरिऊणं आउविगमम्मि तीए चेव पुरीए निद्धमणाऽसन्नजक्खभवणम्मि । अच्वंतं किव्विसिओ, जक्खो होऊण उप्पन्नो मुणिऊण विभंगेणं, पुव्यभवं तो विचिंतिउं लग्गो । हा हा पावेण मए, पमायमयमत्तचित्तेण पत्तं पि विचित्ताऽइसय - रयणपडिपुन्नजिणमयनिहाणं । तक्कहियपवित्तिपरं - मुहेण विहलत्तमुवणीयं | माणुस्सखेत्तजाई - पमोक्खसद्धम्महेउसामग्गिं । चरणं पमायभट्ठ, एत्तो कत्तो लहिस्सा मि हा जीव ! पाव! तइया, इड्ढीरसगारवाण विरसतं । सत्थइत्थजाणगेण वि, न लक्खियं किं तए आसि ॥ ७१ ॥ मायंगनिव्विसेसं, किव्विसियसुरत्तणं इमं पत्तो । जाओऽम्हि चिरमऽजोग्गो, विरइपहाणस्स धम्मस्स धी धी सत्थत्थपरि-स्समो ममं धी मईए सुहुमत्तं । धी धी परोवएस - प्ययाणपंडिच्चमच्वंतं धी भाववियलकिरिया - कलायमणुदिणमणुट्ठियं तं पि । वेसानेवत्थं पिव, परचित्तपसायंणामेत्तं इय एवं नियदुच्चरिय - मणुखणं परमजायवेरग्गो । निंदंतो दिवसाई, गमेइ 2 गोतीनिहित्तो व्य अह तेण पएसेणं, उच्चारमहिं पडुच्च वच्चते । दट्ठूण निययसिस्से, मुणिणो पडिबोहण डाए जक्खपडिमामुहाउ, दीहं निस्सारिडं ठिओ जीहं । तं च मुणिणो पलोइय, पइदियहं भणिउमादत्ता जो कोई एत्थ देवो, जक्खो रक्खो व किन्नरो वाऽवि । सो जंपर पयडं चिय, न किंपि एवं वयं मुणिमो ॥ ७८ ॥
॥७२॥
॥७५॥
॥७६॥
॥७७॥
1. भ्रान्तः । 2. गोत्ती = कारागृहम् ।
॥६२॥
En
॥६४॥
॥६५॥
॥६६॥
॥६७॥
॥६८॥
॥६९॥
॥७३॥
॥७४॥
42