________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. ३३५-३७०
महसेननृपचिन्तनम्
॥३५॥
॥३६॥
एवं भणिए पारा - विऊण उस्सग्गमुग्गकरुणाए । जोगो त्ति कलिय तेणं, भणियं भो भव्य ! निसुणेसु एत्थं अणोरपारे, संसारे दुक्खलक्खपउरम्भि । पाविज्जइ मणुयत्तं, जीवेहिं कहवि तुडिजोगा तत्थ वि आरियदेसो, देसे वि हु वरकुलाइसामग्गी । तत्थ वि सोहग्गोवरि - मंजरिसरिसो य जिणधम्मो ||३७|| जम्हा नरसुरलच्छी, लब्भइ मणुयत्तमवि य तुडिजोगा । न वि लब्भड़ जिणधम्मो, अचिन्तचिन्तामणीकप्पो ॥ ३८ ॥ एवं च रयणनिहिलाभ - संनिभं पाविऊण तं कह वि । जो नेइ विफलमइतुच्छ - विसयवासंगवामूढो | सोऽणंतवारमणवरय - जम्मजरमरणवारिपडिहत्थं । बहुरोगमयरभीमं - भवन्नवं सेवइ वरागो
॥३९॥
॥४०॥
को नाम किर सकण्णो, सुदीहकालं किलिस्सिउं कह वि । पत्तो सुवण्णकोडिं, हारति तं कागणीए कए ॥ ४१ ॥ किंच
-
૫૪૫
॥५०॥
॥५१॥
॥५२॥
॥५४॥
धम्मत्थकाममोक्खा, चउरो किर होंति एत्थ पुरिसत्था । ताण पुण सेसपुरिसत्थ- हेउभावो वरो धम्मो ॥४२॥ तं पुण मिच्छत्ततमोह-मोहिओ णो जहट्ठियं जीवो । नाउं सक्को परिपीय - पउरमइरारसो व्व नरो ता भो महायस! तुमं, उज्झियमिच्छत्तसव्यकायव्यो । जिणमेक्कं चिय देवं, मुणिणो गुरुणो य सरिऊण ॥ ४४ ॥ पाणिवहमुसावायं, अदत्तमेहुणपरिग्गहारंभं । मुंचसु इमम्मि मुक्के, जीवो मुच्चइ भवभएण ॥४५॥ न य एत्तोच्चिय धम्मो, अन्नो भुवणतए वि अत्थि वरो । न य एयविउत्तेणं, मोक्खसुहं लब्भइ कहं पि ॥ ४६ ॥ न य निस्सारस्स, सरीरयस्स एयस्स धुवविणासिस्स । धम्मोवज्जणमेक्कं, मोत्तूणऽवरं फलं अस्थि ॥४७॥ | खरपवणपहयपउमिणि-दलग्गलग्गंबुबिंदु व्य चलस्स । न य धम्मजणणविरहे, किं पि फलं जीवियस्सावि ॥४८॥ | पडिपुन्नमिमं धम्मज्जणं च, नो सव्यविरतिविमुहेण । काउं तीरइ न य एय- विरहेणं लब्भए मोक्खो ॥४९॥ न य तदभावे च सुहं, नीसेसकीलेसलेसपरिहीणं । एगन्तियमच्चन्तिय-मणतमन्नत्थ संभवइ इय एवंविहसोक्खं, मोक्खं जड़ वंछसे तुमं लद्धं । ता जिणदिक्खानावं घेत्तूण भवन्नवं तरसु इय बुत्ते हरिसवसुच्छलन्त - पुलएण भतिपणएण । तुमए गहिया दिक्खा, तस्स समीवे मुणिवरस्स | अह पढियसयलसत्थो, सुणिउण मइमुणियसव्यपरमत्थो । छज्जीवरक्खणपरो, गुरुकुलवासम्मि णिवसन्तो ॥ ५३ ॥ विविहतवच्चरणाई, कुणमाणो गुरुगिलाणबालाणं । उवयारे वट्टन्तो - निंदन्तो पुव्यदुच्चरियं अपुव्यापुव्वगुणज्जणम्मि, अब्भुज्जमं परिवहन्तो । सविसेसपसमपीऊस - पसमियासेसकोहग्गी निग्गहिइंदियवग्गो, चिरकालं पालिऊण पव्वज्जं । कयपज्जन्ताणसणो, देवो जातोऽसि सोहम्मे सा वि सुरसुंदरी तद्दिणाउ, आरम्भ विहियपव्वज्जा । पुव्यसिणेहवसेणं, तुह देवित्तेण उववन्ना जातो च मए सद्धिं, पडिबंधो कोइ तुज्झ अइगरुओ । खणमवि वियोगदुक्खं, असहंताण य गतो कालो ॥ ५८ ॥ चवणसमए य तुमए, नीओऽहं केवलिस्स पासम्मि । आपुच्छिओ य भयवं, पुव्यभवे भाविजम्मं च तेणावि गयपमोक्खा, अस्संखसुतिक्खदुक्खपडिबद्धा । पुव्यभवा परिकहिया, इमो य भाविनरिंदभवो तो तुमएऽहं भणिओ, जोडियकरसंपुडेण ससिणेहं । मा काहिसि वंझमिमं, अपच्छिमं पत्थणं सुहय! जड़या हं नरनाहो, होमि महाविसयसंगवामूढो । गयपमुहभवेहिं तया, तुमए पडिबोहियव्यो त्ति पावट्ठाणपसत्तो, अपत्तजिणधम्मसारचारितो । मा निवडिस्सामि पुणो वि, दुक्खवसीमासु कुगईसु पडियन्नमिमं च मए, चुओ तुमं एस पत्थिवो जातो । सा पुण देवी भज्जा, कणगवई नाम तुह जाता ॥ ६४ ॥ पाएण नेव सुहिणो, सोउं पि हु अहिलसन्ति धम्मगिरं । इय सुदुहट्टस्स मए, तुह सिट्ठी एस वुत्तन्त ॥६५॥ ता सोऽहं तुह मित्तो, सो य तुमं ते इमे य पुव्वभवा । जं बहुगुणोववेयं तं इत्तो कुण महाभाग ! “महसेनस्यचिन्तनम्”
॥५५॥ ॥५६॥
॥५७॥
॥५९॥
॥६०॥
॥६९॥
॥६२॥
F
Fl
इय कहिए महसेणो, जाई सरिऊण निरवसेसंपि । मुच्छानिमीलियच्छो, निद्दोवगओ व्व ठाड़ खणं | अह सिसिरपवणपरिलद्ध - चेयणो भालनिमियकरकमलो । सायरकयप्पणामो, राया तं भणिउमादत्तो पडिवन्नभरुव्वहणेण, सुहय! तुमए न केवलं सग्गो । समलंकिओ विरायड़, ओइन्नेणेह धरणी वि जड़ वि तुह पणयवच्छल्लयाए, तुच्छं तिलोयदाणमवि । पच्चुवयारी होहामि, कहमहं तह वि इइ कहसु ॥७०॥
॥६९॥
11
॥६७॥ ॥६८॥