________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. ११३-१४८
इय पुव्यभवज्जियभूरि- पुन्नपब्भारपुण्णवंछस्स । वोलेंति वासरा तस्स राइणो विविहकीलाहिं
"पुरुषागमनम्”
अह अन्नया कयाई, अत्थाणीमंडवे निसन्नस्स । सव्वेयरतरुणीधुव्व - माणसियचारुचमरस्स | दूरदिसागयसामंत- मंडलीपणयचलणकमलस्स । अन्नन्नसेवगजणे, सणियं पक्खित्तचक्खुस्स | कंपिरतणुणा सियसिररुहेण, सक्खा जरापणिहिण व्व । कंचुइणा संलतं, सिग्धं उवसप्पिऊणेवं जयउ जयउ देवो, माणमीलंतरामा -मुहकुमुयमयंको, सोक्खवल्लीण कंदो । कुवलयदलदीह-रच्छीलच्छीए लीला - लसभुयपरिसतो सव्वसंपत्तिजुत्तो
पुरुषागमनम् .
॥१३॥
॥१४॥
॥१५॥
॥१६॥
॥१७॥
॥१८॥
॥१९॥
॥२०॥
॥२१॥
॥२४॥
॥२५॥
॥२६॥
॥३२॥
विन्नवणिज्जमिमं पहु ! पडिहयपडियक्खलक्ख ! अम्हाणं । अंतेउरट्ठियाणं, सव्वत्तो दिन्नदिट्ठीगं | परपुरिसपलोयणवाउलाण, कत्तो वि झत्ति संपत्तो । वणवारणो व्व एगो, पुरिसो अनिवारणो भीमो विसो व्व खग्गधेणूए, संगतो गिरिवरो व्य गरुयं गो । उब्भडभुयदंडुब्बद्ध - वीरवलओ अयुद्धमणो कणगवईए देवीए वासभवणम्मि णिययगेहे व्व । नाहो व्व सो पविट्ठो, अवगन्नियकंचुड़समूहो णिसियऽग्गखग्गधाया वि, तत्थ न कमंति यज्जथंभे व्व । दप्पुब्भडा वि सुहडा, तम्मुहपवणेण निवडन्ति ॥२२॥ करुणाए च्चिय मन्ने, न पहरियं तेण अम्ह पुरिसाणं । अन्नह कयन्तकप्पस्स, तस्स कत्तो भवे खलणा ॥२३॥ अस्सुयमदिट्ठपुव्यं, इय एरिसकज्जमिन्हिमावडियं । एतो उयरिं देवो, आइसइ जयं तयं कुणिमो इय सोच्या कोयभरुब्भवन्त - भालयलभिउडिभीमेण । पुणरुतफुरुफुरन्ता - हरेण तंडवियभमुहेण सामंतसुहडसेणावईसु, निव्यडियपुरिसयारेसु । नवकुवलयदलदीहा, चक्खू खित्ता महीवड़णा अह तं कयंतजणणिं व भीसणं पेच्छिऊण सामंता । संखोहवसा जाया, चित्ताऽऽलिहिय व्व सव्ये वि ॥२७॥ सेणावइसुहडेहि वि, तव्यइयरसवणचत्तमाणेहिं । सुस्समणेहि व संली - णयाए दिण्णं मणो झत्ति ૫રા राया वि सहं सुण्णं व, पेच्छिउं पाणिकलियकरवालो । धी सेवगाहमा ! विफल-विहियपोरिसफडाडोवा ॥२९॥ अवसरह तुरियमेत्तो, चक्खुप्पसराउ इय पयंपतो । आबद्धपरियरो लहु, नीहरिओ रामभवणातो | अह चंडचवलमंगल - विस्संभरपमुह अंगरक्खेहिं । भालयलघडियकरसं - पुडेहिं भत्तीए विण्णत्तो | देव पसीयह वियरह, आएसं अम्ह एत्थ पत्थावे । विरमह सयं न जुत्तो, पढमं चिय पत्थणाभंगो | जइ वि सयं न नियत्तह, खणमेक्कं तह वि पेच्छगा होह । चक्खुक्खेवा हि पहूण, हुन्ति पारद्धविग्घहरा ॥३३॥ | इय सविणयप्पयंपिय-सवणमणागोवसन्तपरिकोवो । दरकंपियाए दिट्ठीए, पत्थियो तेऽणुमन्नेइ तो चायकुंतकरवाल- भल्लिसेल्लाइपहरणसमेया । निव्विवरवम्मभूसिय-तणुणो चंडाइणो चलिया पत्ता य कमेणंते - उरंमि दिट्ठो य तत्थ सो पुरिसो । आसीणो सेज्जाए, देवीए समं ततो भणिओ | रे रे पुरिसाऽहम! सामि - सालमहिलं मलिच्छसमसील । कामिंतो तुममिन्हिं, पड़ससि कीणासवयणम्मि ॥३७॥ | नियदुच्चरिएण वि तुह, हयरस्स, जड़ वि हु न पहरिडं जुतं । तह वि हु नियपहुचित्ताणु - वित्तिओ हम्मसि निरुतं ॥ ३८ ॥ नवरं एव ठिए वि हु, खामेसु नराहिवं विणयपणओ । जड़ जीवियं समीहसि, अहवा सवडंमुहो होसु ॥३९॥ मुंचसु भवणऽव्भन्तर - मुवदंससु पोरिसं खणं एक्कं । जावऽज्जवि निवडइ नो, कयन्तदिट्ठि व्य बाणाऽऽली ॥४०॥ | इय जंपिऊण अच्चन्त - मच्छरुच्छाहभूरिसंरंभा । जाय न ते पहरंति, वज्जरियं ताव तेण इमं |हंहो बालिसरुवा ! खरनहरविभिन्नकुंभिकुम्भस्स । किं कीरड़ केसरिणो, कुविएण वि हरिणनिवहेण किंवा उब्भडतंडविय- चंडमणिफारफणकडप्पेण । विहगाहिवस्स कीरइ, रुसिएण वि भुयगवग्गेण ता मुयह विहलसंरंभ - निब्भरं पहरणप्फडाडोवं । सामत्थाणणुरूवो हि, विक्कमो होइ मरणाय जं च नियसामिभज्जं, कामिज्जंतं पलोइउं तुब्भे । असमंजसं पयंपह, एवं पि विमूढयाए फलं नियसामत्थेण जओ, तग्गिहिणीए मए पवन्नाए । सामित्तमवक्कतं, दूरे च्चिय तुम्ह नरवइणो एवं च उववइत्तण- दोसो वि हु मज्झ विज्जइ न को वि । तुम्हारिसाण वि पुरो, एवं इह आवसंतस्स ॥४७॥ अह बाढममरिसो भे, को वारइ मम तणुम्मि पहरेह । किंतु न सो एस जणो, सत्थगणो पक्कमति जत्थ॥४८॥
॥३४॥
॥३५॥ સદ્દો
.
॥४४॥
॥४५॥
॥४६॥
1. वृषः - कृष्णः ।
5
॥३०॥
॥३१॥
॥४१॥ જા
"જો