________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. ८६१२-८६४६
शीलपालनद्वारे शीलस्वरूपम् सेवेइ नाऽववायं, मियाण पुरओ दढपइन्नो ति [दारं] । अणुवत्तगो अणुयत्तइ, जहजोग्गं बहुविहविणेए ॥१२॥ मइमं जाणइ नियमा, उस्सग्गऽववायगोयरमसेसं । परिणामगाउऽइसीसे य, विविहमयदेसणाजोग्गे ॥१३॥ पढविं पिव सव्वसहं, मेरुं व अकंपियं ठियं धम्मे । चंदमिव सोमलेसं. तं धम्मगरुं पर
૨૪ कालन्नु देसन्न, नाणाविहहेउकारणविहन्न । संगहुबग्गहकुसलं, तं धम्मगुरुं पसंसंति
॥१५॥ लोइयवेड्यलोउत्तरेसु, नाणाविहेसु सत्थेसु । लद्धटुं गहियटुं, तं धम्मगुरुं पसंसंति
॥१६॥ धम्मगुरुसहस्साई, लहइ य जीयो भयेसु बहुएसु । कम्मेसु सिप्पेसु य, अन्नेसु य धम्मचरणेसु । ॥१७॥ जो पुण जिणप्पणीए, निग्गंथे पवयणम्मि धम्मगुरू । संसारमोक्खमग्गस्स, देसओ स इह दुल्लंभो ॥१८॥ जह दीया दीवसयं, पड़प्पएसो य दिप्पए दीयो । दीवसमो धम्मगुरू, अप्पं च परं च दीवेइ ॥१९॥ धम्मन्नू धम्मपरायणो य, सम्मं च धम्मकता य । सत्ताण धम्मसत्थउत्थ-देसगो भण्णए सुगुरु ॥२०॥ चाणक्कपंचतंतय-कामंदकमाऽऽइरायनीईउ । वक्खाणंतो जीवाण, ण खलु अणुकंपओ होइ
॥२१॥ तह जोइसऽग्घकंडाऽऽइ, वेज्जयं मणुयतुरयहत्थीणं । धणुवेयधाउवायं च, परिकहंतो हणइ जीवे ॥२२॥ यावीकूवतडागाइ-गोयरं न खलु देइ उवएसं । जमऽसंखविणासेणं, न होइ थोवाणमडणुकंपा ॥२३॥ एतो च्चिय सो हलसगड-पोयसंगामगोहणाऽऽईसु । उवएस पि हु कहं देइ, सत्तअणुकंपसंजुत्तो ૨૪ ता कसछेयाऽऽइविसुद्ध-धम्मगुणकणगदायगस्सेव । गुरुणो इह पत्थुयभाव-णाए दुलहत्तणं भणियं ॥२५॥ इय भावणाउ बारस, भद्दय! संवेगसारचित्तेण । भावेसु भीमभवभित्ति-भंजणे करिघडाउ व्य
॥२६॥ जह जह दढप्पइण्णो, समणो वेरग्गभावणं कुणइ । तह तह असुहं सुराड-हयं व तिमिरं खयमुवेइ ॥२७॥ पइसमयभावणाभाव-णेण सब्भावनिब्भरं भविणो । मयणं व तिव्यतरजलण-संगमा गलइ चिरकम्म एइ न बंधं नवकम्म, अवितहा भावणापहाणस्स । छिज्जति चिन्भडुब्भड-गंधा सुकुमारियाउ व्य ॥२९॥ अक्खंडचंडमाइंड-किरणकवलियहिमोवलो व्य खयं । बच्चइ कम्मपबंधो, असुहो सुहभावणाहिंतो ॥३०॥ ता सुंदर! दरमउलंत-लोयणो झाणजोगनिदाए । बारसगम संगो भाव-णाण भायेसु भयभीओ ॥३१॥ इय बारसविहभावण-पडलपडिदारमेयमक्खायं । कित्तेमि सीलपालण-पडिदारं पन्नरसमेतो
॥३२॥ "शीलपालनद्वारम्" - सीलं पुरिससहायो, सीलं चारितपालणं भणियं । आसवदारनिरोहा, अहया सीलं मणसमाही ॥३३॥ पुरिससहायो य दुहा, पसत्थओ तह य अप्पसत्थो य । रागद्दोसाऽऽईहिं, कलुसो जो अप्पसत्थो सो ॥३४॥ होड़ पसत्थो चित्तस्स, सरलया पयणुरागदोसित्तं । धम्माऽभिप्पाइत्तं च, एत्थ पगयं पसत्थेणं ॥३५॥ | एयं सुपसत्थसहाय-लक्खणं सीलमडविगलं जस्स । सो मूलगुणाऽधारो, धरिही सेसं पि गुणनियरं ॥३६॥ चयरित्तीकरणाओ, चारितं पुण भवे अणुट्ठाणं । विहिपडिसेहाउणुगयं, आसवविरईए तं च भवे ॥३७॥ जम्हा चरित्तापालण-लक्खणसीलस्स चेव बुढिकए । आसवनिरंभणपरं, इममुवएसं दिसंति जहा ॥३८॥ इंदियदमणं काउं, कसायसेन्नं पि निम्महिय सव्यं । आसवदारनिरोहे, जइज्ज सइ निज्जरापेही ॥३९॥ इंदियकसायहणणा, हणिय च्चिय आसवा जओ होइ । अहियाडडहारे मुक्के, रोगा इव आउरजणस्स ॥४०॥ एत्तो च्चिय सव्येसु वि, जिएसु वटुंति अप्पए व्य मुणी । न य एत्तो वि उयाओ, अन्नो विज्जइ सुगइलाभे ॥४१॥ ता नाणज्झाणेहि, तपोबलेण य बला निलंभित्ता । सव्याऽऽसवदाराई, धारेज्जा अविगलं सीलं ॥४२॥ तह मणसमाहिलक्खण-मऽवि सीलं मोक्खसाहणगुणाणं । जाणाहि मूलकारण-भूयं जम्हा सुए भणियं ॥४३॥ जस्स थिई तस्स तवो, जस्स तवो तस्स सोग्गइ सुलहा । जे अधिइमंतपुरिसा, तयो वि खलु दुल्लहो तेसिं॥४४॥ किंच मणवयणकाया, जे भणिया करणसन्निया तिन्नि । ते थितिमंतस्स गणाय, होति दोसाय इयरस्स ॥४५॥ तम्हा पुरंथिपडिबंध-बंधणं दुहनिबंधणं धुणिउं । सामन्नं पडियन्ना, धण्णा भवभवणनिविण्णा
૪૬ धण्णा सतहियाई, सुगंति धण्णा करेंति निसुयाई । धन्ना सोग्गइमग्गे, रमंति सीले गुणुप्पीले ॥४७॥ सन्नाणवायसहितो, सीलुज्जलिओ विगिट्ठतवजलणो । संसारमूलबीयं, दहइ दवडग्गी व तणरासिं ॥४८॥ निम्मलसीलधराणं, इहलोए चेय तह य परलोए । गउरयमुवेइ अप्पा, परमप्पा एस चेय ति ॥४९॥
250