________________
संवेगरंगशाला श्लोक नं. ६४५६-६४६१
कुटक्षपकदृष्टान्तः - मिथ्यादर्शनशल्यस्वरूपम् तत्थ वि विडाण मिलिओ, भणइ य तो संकिलिट्ठपरिणामो । जड़ संवाहेह मम, तुब्भे ता हं मुणी होउं ॥५६॥ सब्भावविहयछिद्दाणि, जाणिउं निच्छएण लोगाण । साहेमि तुम्ह तत्तो, सुहेण तुब्भे वि ते मुसह ॥५॥ पडियन्नं सव्वमिम, विडेहिं सो वि हु तिदंडिणो येसं । घेत्तूण गामतिगमज्झ-उववणम्मि ठिओ गंतुं ॥५८॥ तेहि य कओ पवाओ, एसो नाणी महातपस्सी य । मासाओ मासाओ, आहारं गिण्हइ महप्पा ॥५९॥ तं च बहुवसणखिन्नं, सभावओ च्चिय किसं पलोइता । लोगो महातवस्सि ति, पूयए परमभत्तीए निययगिहेसु निमंतइ, सब्भावं कहइ पुच्छड़ निमित्तं । दंसेड़ विभववित्थर-मडणुदियहं कुणइ से सेवं ॥१॥ सो पुण बगचेट्ठाए, लोगाउणुग्गहपरं निदंसेइ । अत्ताणं चोराण य, तच्छिद्दाइं परिकहेइ
aોદરા रयणीए चोराणं, मिलिओ गेहाणि मुसइ य अणज्जो । कालंडतरेण य जणो, न स को वि न जो तहिं मुट्ठो॥६३॥ एगम्मि य पत्थावे, तेहिं खत्तं खणेउमाऽऽरद्धं । एगम्मि घरे घरना-यगेण नायं च तो तेण ॥४॥ खत्तमुहम्मि ठवेऊण, पासियं विसहरो व्य पविसंतो । गहिओ एगो चोरो, सेसा सब्वे वि य पलाणा ॥६५॥ जाए पभायसमए. चोरो भमिवइम्स उवणीओ । तेणं भणियं मंचह, एयं जड़ कहइ सब्भावं
॥६६॥ मुक्को तहडवि न साहइ, पच्छा कसदंडलेठुमुट्ठीहिं । हम्मतेण तेणं, कहिओ सव्यो वि वुत्तंतो बंधेऊण य सिग्धं, सो वि तिदंडी तओ समाणीओ । ता पहओ जा तेण वि, पडियन्नं निययदुच्चरियं ॥६८॥ पच्छा सोत्तियपुत्तो ति, चक्खुजुयलं समुक्खयं तस्स । निभच्छिऊण हत्थं, पुराउ निव्वासिओ तत्तो ॥९॥ भिक्खं परिभमंतो, बिसिज्जंतो जणेण य दुहट्टो । हा! कीस मए एयं, कयं ति सोएइ अप्पाणं ॥७०॥ एवमडविणयपहाणं, मायामोसमडसमंजसनिहाणं । मोत्तुं पमपहाणं, सुंदर! कुण मणसमाहाणं
॥७१॥ सत्तरसमपावठाणं, निदंसियं संपयं च दंसेमि । अट्ठारसमं मिच्छा-दंसणसल्लाऽभिहाणं पि
॥७२॥ ___"मिथ्यादर्शनशल्यस्वपम्" - मिच्छा विवरीयं दंस-णं ति दिट्ठीविवज्जयसरूयं । ससहरदुगदरिसणमिव, जं मिच्छादसणं तमिह ॥७३॥ एयं च दुरुद्धरणतणेण, दाइत्तणेण य दुहाणं । सल्लं व तेण मिच्छा-दंसणसल्लं ववइसंति
॥७४॥ नवरं सल्लं दुविहं, नायव्यं दव्यभायभेएहिं । दव्चम्मि तोमराऽऽइ, अह मिच्छादंसणं भावे
॥७५॥ मिच्छादसणसल्लं, सल्लं व पइट्ठियं हिययमज्झे । सव्वेसि पि अवायाण, कारणं दारुणविवागं ॥७६॥ पढममऽवायनिमित्तं पि, नूणमेक्कस्स चेव विन्नेयं । भावे जं पुण सल्लं, तं उभयस्साऽवि दुहहेउं ॥७७॥ जह राहुपहापडलं, हणइ पयासं न केवलं रविणो । तामिस्सयाए पहणइ, नुण पयासं जयस्साऽवि ॥७८॥ एवं खु भावसल्लं पि, विलसमाणं न चेव एक्कस्स । हणइ पयासं किं पुण, हणइ पयासं जगस्साऽवि ॥७९॥ जह राहुपहापडलं, किर मिच्छादसणं तहा नेयं । जह य रवी तह पुरिसो, पयासतुल्लं च सम्मत्तं ॥८॥ एवं च ठिए मिच्छा-दंसणराहुप्पहाकडप्पेणं । हयसम्मतपयासो, तहाविहो को वि पुरिस्रवी
॥८१॥ भावतमनियकारण-मिच्छादसणविमोहिओ संतो । तं चेव परे तह अप्प-यम्मि वद्धारइ मूढो
॥८२॥ तेण य परंपरापसर-माणमाणाऽइरित्तएण दढं । गुविलगिरिकंदरे इव, विगयाउडलोयम्मि लोयम्मि ॥८३॥ भववासुब्बिग्गाण वि, सम्म पेच्छिउमणाण वि पयत्थे । कह सम्मतपयासो, सुहेण संपज्जड़ जियाण ॥८४॥ किंचएयं सो दिसिमोहो, एयं सो अच्छिपट्टबंधो उ । तमिमं जच्चंऽधत्तं, नेत्तुद्धारो स एयं ति
॥८५॥ आसुपरिभमणभममाण-भुवणपडिहासमाणमऽहव इमं । हिमवंतगमणमिममडहव-सायरं गंतुकामस्स ૮દ્દા केसुंडुगनाणमिमं, अहया मइविब्भमो स एसो ति । सुत्तीए रययविसयं, विन्नाणं या उज्जलजलविसओ वा, एस स मायण्हियासु पडिहासो । तं च इमं जं सुब्बइ, जणम्मि विवरीयधाउत्तं ॥८८॥ तमऽकंडविड्डरमिम, तह तमिमं पंसुवुट्ठिउव्यहणं । घोरंऽधकूचकुहरम्मि, निवडणं नणु तमेयं ति जमिम मिच्छादसण-सल्लं सम्मत्तखलणपडिमल्लं । [वासा] सम्मग्गम्मि महल्लं, पयट्टमाणस्स चिक्खल्लं ॥१०॥ अन्नं चजमऽदेवो वि हु देवो, अगुरू वि गुरु अततमऽवि तत्तं । जमऽधम्मो वि हु धम्म-तेणेण मन्निज्जड़ जिएहिं ॥९१॥
182