________________
हरिभद्रसूरिप्रबन्धः ।
१२१ प्रकरणनिकरस्य विस्तरार्थ
हृदयविबाधकचिन्तयाभिधान्तः। अणुतरजिनवासिनं सकार्पा
सिक इति नामकमैक्षताथ भव्यम् ॥ २०७॥ शुभशकुनवशात् स्वकीयशास्त्र
प्रसरणकारणमेष तं व्यमृक्षत् । तत इह विरलं च भारतादि
श्रवणसतृप्तमुवाच हृद्यविद्यः ॥ २०८ ॥ तथाहि-एयंलोइय कव्वं गद्धहलिंडं च वाहिरे सिद्धं
जं अन्तो फोडिजंतं तुसबुसभुसमीसियं सब्बम् ॥ २०९ ॥ अवददथ वणिक् विवेचयस्व
प्रकटमिदं स ततो जगाद सूरिः। अनृतभरभृतेष्वहो जनाना
मितिहासेषु यथा तथा प्रतीतिः ॥ २१०॥ इति विशकलनाय मूढतायाः।
कितवकथानकपञ्चकं तदुक्तम् । विषधर इति मंत्रवत्तुमिथ्या
ग्रहविषविस्तरसंहृतिप्रवीणम् ॥ २११॥ श्रवणत इह तस्य जैनधर्मे
प्रकटमतिर्बुबुधे ततो जगाद । वितरणमुख एष जैनधर्मों
द्रविणमृते स विधीयते कथं नु ॥ २१२ ॥ गुरुरथ समुवाच धर्मकृत्या
द्रविणभरो भविता तव प्रभूतः। अवददथ स चेदिदन्तदाहं
सपरिजनः प्रभुगीर्विधायकः स्याम् ॥ २१३॥ वदति गुरुरथ त्वमेकचित्तः
शृणु बहिरद्य दिनात्तृतीयघने । परविषयवणिज्यकारकोऽथ
स्फुटमिह वस्तुनिधानमेष्यतीति ॥ २१४ ॥ तदुप तव गतस्य वस्तुजातं
तदथ समोढुतितः समर्घमाप्यं । १JH वान्तः २ P वासनं. ३ JH चिरभवं. ४JH अनृततरस तेप्य०५JH प्रवृत्ति. ६J H विषधरवति. ७J H समावृति.
11
