________________
विजयशस्त्याम् । श्रेष्ठीति चिन्तामधरन्मनोऽन्तः
. सक्लेशमूलं जलराडिवौर्वम् ॥२२॥ ___ दोहदाऽपूर्तिवशात् , वशाया नार्याः, गर्भस्य भ्रूणस्य वा, निश्चयता, विनाशः, स्याद्भवतीत्यन्वयः । श्रेष्ठी कमाख्यः, इतीति इमां पूर्वार्दोदितां, चिन्ता, मनोऽन्तः, अधरद्धरति स्म । चिन्तां कि० संक्लेशस्य मूलं । दृष्टान्तमाह-जलराट् समुद्रः, इव यथा. और्व वडवानलमिति ॥ २२ ॥
अनेन कोऽप्यद्भुतदोहदेन
कुक्षावमुष्याः सुवृषोऽवतीर्णः । एवं सदैवं वणिजां वतंसं
तमभ्यगान्मुज्जलधिं धुनीव ॥ २३॥ अनेन निरूपितस्वरूपण, अद्भुतदाहदेन आश्चर्यकोईदेन, अमुष्या भार्यायाः, कुक्षी, कोऽपि सुदृषः वृषो बलवतीति । वचनात् सुवृषः शोभनबलवान् , जीवोऽवतीर्णोऽवततार, एवमित्यमुना प्रकारेण, सदैवं भाग्यवन्तं, तं वणिजां वतंसं व्यवहारिणां भेवरम्, मुद् हर्षोऽभ्यगादेति स्म । यथा जलधि समुद्र धुनी नदीति दृष्टान्तः ।। २३ ॥ दुःसाध्यतातिः खलु दोहदस्य
मुच्च प्रताप्यङ्गजलब्धिसिडा। द्राग् व्यानशाते तमिमे अपि
मेरोरिवोर्वी रजनिर्दिनं च ॥२४॥
