________________
६२२
विजयाशस्त्याम् ।
पक्षादिवेन्दोर्युतिमण्डलीनाम् ॥ ३९॥ . ___ पुनः, तत्र पुरे, गुरोः प्रौढपभावस्य महामाहात्म्यस्याऽभ्युदयात् , अगण्यस्य अनल्पस्य पुण्यस्य याः प्रकटाः क्रियाः कार्याणि तेषां गरीयान् धनो लाभोऽभवजातः दृष्टान्तो यथा-वलक्षपक्षाद् धवलपक्षतः, इन्दोश्चन्द्रस्य, युतिमण्डलीनां कान्तिततीनामिवेति । अयं षष्ठोपजातिभेदः ॥ ३९ ॥
अनल्पसङ्कल्पितदानशौण्डः । __कामाभिरामः सुमनःसमूहैः। किं मूर्तिमानेष सुपर्वशाखी
विदाञ्चकारेति गुरुं स सङ्घः ॥ ४० ॥ स सङ्कः गुरुमिति विदाञ्चकार ज्ञातवानित्यन्वयः। यज्ज्ञातवांस्तदेवाह-एप गुरुः किं मूर्तिमान् सुपर्वशाखी कल्पदुमोऽस्तीति ?, अथ तद्विशेषणद्वयमाह-गुरुः किं०, अनल्पं यत् सङ्कल्पितं चिन्तितं तत्र दानशौण्डो बहुमदो दानशूर इति, पुनः किं०, कामम् अत्यर्थ अभिरामो रम्यः, कैरित्याह-सुमन:समुहैः पण्डितवातैः, पक्षे देववृन्दैः, इति गुरोः कल्पवृक्षतुल्यतेति । अयमुपजातेस्त्रयोदशो भेद इति ॥ ४०॥ समग्रसिद्धान्तधुनीधवैक
व्यापारपारीणधियां धुरीणम् । अमंस्त सङ्घः सकलोऽपि सूरिं
साक्षात्सुधर्माणमिवाऽऽगतं तम् ॥४१॥ से सूरि साक्षात् सुधर्माणं सुधर्मस्वामिनमिव, आगतं सकलोऽपि सङ्कः अमंस्त मेने इति, त कि०, समग्रः सर्वः सिद्धान्तधुनीघवः श्रुतसमुद्रस्तस्य एकोद्वितीयो व्यापारोऽध्ययनाध्या
