________________
अष्टादशः सर्गः। ६१३ श्रीपुष्पदन्ताविव कान्तिकान्तौ । प्रतिष्ठितौ चाऽप्रतिबिम्बसार्व
बिम्बैः सहाऽन्यैर्मुनिराजधुर्यैः ॥ १९ ॥ विम्बशब्दस्य पुंनपुंसकत्वाादमौ द्वौ विम्बौ द्वाभ्यां तेजःपालाभ्यां कारितो, किं०, अतिराजन्त अतिभ्राजमाना अन्ता. अवयवा ययोस्तो, पुनः किं०, श्रीपुष्पदन्तौ चन्द्रम्यौं, यथा, तथा कान्तिकान्तो कान्तभीमगुणेनेति भावः, अन्यैरपरैः श्रावकश्राविकाकारितैः, अप्रतिविम्बसार्वविश्वैः निरुपमाहतविन्यैः, सह मुनिराजधुर्यैर्गुरुभिः, प्रतिष्ठिताविति । इयमप्युपजातिः॥१९॥ सुक्षेत्रभूमाविव बीजमुप्तं
वित्तं बहु स्याद् व्ययितं सुतीर्थे । वाचेति वाचंयमपुङ्गवानां
सूराभिधः श्रेष्ठयजनिष्ट हृष्टः ॥ २० ॥ यथा सुक्षेत्रभूमौ उन बीजं तथा सुतीर्थे महातीर्थेऽयुंदादौ, व्ययितं त्यागविषयीकृतं, वित्तं वहु स्याद् भूरि भवेत् , इति वाचंयमपुङ्गवानां मुनिवराणां, वाचा वाण्या, तद्वास्तव्यव्यवहारिहन्दश्रेष्ठः सूरः श्रेष्ठी, हृष्टोऽजनिष्ट मुदित इति ॥ २० ॥ ततः स किं कृतवानित्याह
सङ्घाधिपीभूय महर्दिपूरः __सूरश्चिकीर्षुश्चलति स्म चारु । गुर्वी गुणैर्बुदशैलयात्रां
धात्री जिगीषुः कमितेव भूमेः ॥ २१ ॥ सङ्घाधिपीभूय सङ्घपतिर्भूत्वा, स सूरः श्रेष्ठी, किं०, महती
