________________
पञ्चदशः सर्गः ।
सुमनसां प्रियवृत्तिरुदारदृक् त्रिदशसाल इवेहितदायकः । क्रमत आर्यतमक्रमविक्रमोSकमिपुरं नगरं गुरुराययौ ॥ ९ ॥
अथ आप्तेषु राद् मुख्यः, किं कुर्वन्, पदपयोरुहपांसुभिः क्रमकमलरेणुभिः किं०, निर्जर निर्झरिणी गङ्गा तस्या रयात्मवाहादतिपवित्रतया प्रथितैः ख्यातैः, भुवं पृथ्वीं, पावयन् पवित्रयन् ॥८॥ गुरुः किं०, सुमनसां प्रिया वृत्तिर्यस्य सः, त्रिदशसाल: कल्पaरिव, ईहितदायकः, पुनः, आर्यतमः प्रशस्यतमः क्रमविक्रमः परम्परासामर्थ्यं यस्य सः, क्रमतोऽनुक्रमात्, अकमिपुरं नगरं अहम्मदावादं नगरं, आययौ ।। इति युग्मव्याख्या ||९|| शुशुभिरे कलसाः किल काञ्चनाः प्रतिपथं पुरि तत्र महखिनः । प्रचुररूपभृदर्क इवाभ्यगाद् गुरुमुखात्मवयस्य दिदृक्षया ॥ १० ॥
·
५३७
तत्र तस्यां पुरि, सूरेः प्रवेशावसरे काञ्चनाः कलसाः प्रतिपथं शुशुभिरेऽशोभन्तेति । उत्प्रेक्ष्यते - गुरुमुख एव आत्मवयस्यः पद्मः, अथवा मुखस्यापि सूर्योपमासद्भावाद् गुरुमुख एव आत्मवयस्यो बन्धुस्तस्य, दिदृक्षया मचुररूपभृद् बहुरूपवान्, अर्कः सूर्य इव, अभ्यगात् प्राप्तः, अत एव कलसा महस्विनस्तेजखिनइति ॥ १० ॥
विविधवर्णधरैर्वरतोरणैः श्रियमवाप पुरं तदनर्गलाम् । जलधरस्य समागमनक्षणे
६९
