________________
चतुर्दशः सर्गः। यदारोहो यस्यारोहः, इह आस्तिकानां श्रद्धालूनां, सुदुर्लभोऽभूत् , स सिद्धशैलः श्रीशत्रुञ्जयः, अकबरेणाऽवनिवल्लभेन राज्ञा, किं०, भवद्वाक्प्रदीपेन सोयोतं हृद् यस्येति तेन, यनितान्तं आर्हतानां जैनानां, करसाद् हस्तायत्तः, व्यधायि कृतः, एपा तव कीर्तिः सुधांशुतुल्या शशिसमा, विशेपविद्भिरर्कविम्वे लिखिता, एतावताऽर्फ यावत् तव कीर्तिरपि स्थास्यतीत्यर्थः ॥ इति युग्मम् ॥६७॥ ६८ ॥ कुपाक्षिकव्यूहवचोऽम्बुवाहात्
सपङ्कमासीजनचित्ततोयम् । विभो ! भवद्वाक्कतकाऽच्छचूर्ण
प्रयोगतस्तद् विमलं बभूव ॥ ६९ ॥ ततस्तदन्तः सदसच्च वस्तु
जिनोदितं तात! तवाऽनुभावात् । उपैति सर्व प्रतिबिम्बभावं
पयोनिधौ बिम्बमिवाऽमृतांशोः ॥ ७० ॥ हे विभो! यजनचित्ततोयं, कुमाक्षिकाणां व्यूहः समूहस्तस्य वच एव अम्बुवाहस्तस्मात्, सपङ्कमासीत् , तद् भवद्वागेव कतकस्य कतकफलस्य अच्छं चूर्ण तत्प्रयोगतः, विमलं बभूवः जनचित्ततोयमित्यत्र एकत्वं जात्यपेक्षयेति ॥६९॥ ततो हेतोः, जिनोदितं सद्रूपं असद्रूपं च सर्व वस्तु, हे तात ! तवाऽनुभावात् तदन्तस्तन्मध्ये, प्रतिबिम्बभावं उपैति-भगवदुक्तं वस्तुजातं भवद्वचसा सर्व तेषां मनसि प्रतिभाति; कस्मिन् किमिव, पयोनिधौ. समुद्रे, अमृतांशोश्चन्द्रस्य, विम्बमिवेत्यर्थः ॥ इति युग्मम् ॥७०॥
वयि प्रदीपे प्रकटप्रभावे
