________________
प्रथमः सर्मः।
२९ नित्यं नवाञ्जननिभाः फणिनः किमन्तः
क्ष्म स्थायिनिध्यवनसूत्रितसुप्रयत्नाः ॥३२॥
यत्र पुरि पुर्याम् , प्रतिपदंपादन्यासं प्रति पदे २ इति यावत् । दृशां चक्षुषां, शैत्यं शीतलत्वं, येभ्यस्तानि चैत्यानि तेषां यानि शिखराणि, तत्रस्था ये महान्तो ध्वजाः केतवस्तेषां छायाः, भान्ति शोभन्ते इति । उत्प्रेक्षामाह-क्ष्माया अन्तः अन्तःक्ष्म, तत्र स्थायिनो ये निधयस्तेषामवने रक्षणे मूत्रितसुप्रयना निर्मितातियत्नाः, फणिनो भुजङ्गाः किमिवेति । किं. नवाञ्जननिभाः सद्यस्ककज्जलतुल्याः। अनेन श्यामत्वमचि छायायामिति ॥३२॥ यच्चैत्यपङ्क्तिमतिचारुमुदीक्ष्य विश्व
कर्मा स्वकर्मकुशलत्वमल निनिन्द । स्वौकसां सदनवृन्दमदो यथेच्छं.
हा! कुर्वतोऽप्यजनि मे न बुधत्वमीदृक् ॥३३॥ पञ्चैत्यपङ्क्ति यनगरस्थविहारराजीम् । कीदृशीम्, अतिचारु भृशं चार्वीम्, उदीक्ष्य दृष्ट्वा, विश्वकर्मा सुरसूत्रधारः, स्वकर्मकुशलत्वं निजकार्यकौशलम् , अलमत्यर्थ, निनिन्द निन्दयाश्चक्रे । तदेवोत्तरार्द्धद्वारेणाह-स्वर्गीकसांदेवानां, सदनवृन्दं गृहव्यूहम् , अदः प्रत्यक्षं, कुर्वतोऽपि मम ईदृग यनगरचैत्यपङ्क्तितुल्यं बुधत्वं नैपुण्यं नाजनि न जातमिति । हेति खेदवाचकोऽव्ययः ॥३३॥
