________________
चतुर्दशः सर्गः ।
५०१
तदनन्तरोक्तं, गुरोर्वचः माल्यमिवेद्धवर्ण दीप्तवर्ण वचः, पक्षे, वर्णा अक्षराणि, माल्यपक्षे वर्णाः शुह्लादयः समस्तैः शिरसा प्रतिश्रुतं प्रतिपेदे यत इति हेतोः, प्रभ्रूणां आज्ञा प्रपालिता सती, प्रसभं हठेन, दिविषद्रवीव कामधेनुरिव, सुखं प्रसूते ॥ २० ॥
तदाऽभिधायेति हितान्यमीषां वचांसि भूयांसि विभुः समेषाम् । उवाच संसारविकारकार
स्करद्विपः सोऽनशनं विधित्सुः ॥ २१ ॥
"
तदाऽस्मिन् समये, अमीषां मुनीनां श्रद्धालूनां समेषां सर्वेषाम् इति हितानि वचांसि अभिधाय स प्रभुरनशनं विधित्सुरुवाच स कथं, संसारविकार एव कारस्करस्तरुस्तत्र द्विपो हस्ती, निरीहो भूत्वाऽनशनेच्छुरित्युचिवान् ॥ २१ ॥
अधीतनानाविधवाङ्मयानां महामुनीनामिदमस्ति वर्त्म 1 विधीयतेऽभ्यागत आयुषोऽन्ते यदर्तिहन्ताऽनशनाधिकारः ॥ २२ ॥
अधीतं पठितं नानाविधं वाङ्मयं यैस्तेषां महामुनीनां महर्षीणां, इदं वक्ष्यमाणं, वर्त्म मार्गोऽस्ति, किमिदं, यदायुषोऽस् ऽभ्यागते भवार्तिहन्ताऽनशनाधिकारो विधीयते प्रान्तेऽनशनं क्रियत इति ॥ २२ ॥
इह क्षणे सांप्रतमन्धसां मे
निरोध उच्चैः सुकृताभिबोधः ।
