________________
विजयप्रशस्त्याम् ।
तत्रोत्सवे तस्मिन्नन्दिमहे, शाहेः धीसखः पातिशाहिमन्त्री, शेखाख्यः शेख श्री अवजलफयजनाया, जगद्वित्तं विश्वज्ञातं, वित्तव्ययं अजीघटदकार्षीदित्यन्वयः । कथमेष शेखो वित्तव्ययं चकारेत्याह- प्रभोर्गुरोः माहात्म्यं तेन रञ्जित इति ॥ २२४ ॥
४८०
विदां मूलं मघोनेव प्रवृत्ति प्रीतचेतसा । सृजतः शाहिना सार्धगत्रजन् वासरा गुरोः ॥ २२५॥
तथा शाहिनाकन्दरेण, किं०, प्रीतचेतसा संतुष्णुमनसा, 'साधे प्रवृत्ति धार्मिक वार्ता, सृजतः कुर्वतः गुरोर्वासत्रा अवजन् जग्मुरित्यन्वयः, प्रवृत्ति किं०, विदां ज्ञानानां मूलं, पक्षे इवेत्युपनये यथा, गुरोर्बृहस्पतेः, यधोना शक्रेण, साथै महति सृजतो वासरा व्रजन्तीति ॥ २२५ ॥
धर्मवृत्तितः प्रीतचेतस्त्वफलमुपदर्शयतिअथैकदा कृपाप्रेमवल्लभं भं भुवाम् । दृष्ट्राऽभाषिष्ट स गुरुर्गिरा पीयूषपुण्यया ॥ २२६ ॥ अथेति करुणारसोल्लासकसदुपदेशवार्ताप्रस्तावे सति, एकदा स गुरुर्भुवां वल्लभं नृपं कीदृशं कृपायाः मेल मेमप्रियं दृष्ट्रा पीयूपपुण्यया गिरा वाण्या अभाषिष्टाऽभावतेति ॥ २२६ ॥
,
किमभापतेत्याह
सुरभ्याः सौरभेयस्य सेरिभ्याः सैरिभस्य च ।
न हिंसा नः प्रमोदाय पृथिव्याः पातरि त्वयि ॥ २२७॥
शाहे ! त्वयि पृथिव्याः पातरि पालके सति, सुरभ्याः सौरभेयस्य सेरिभ्याः सैरिभस्य च, हिंसा नोऽस्माकं, प्रमोदाय नेति नास्ति, गोवृषभमहिषीमहिपाणां हिंसा हननं न हर्षायाऽस्तीति ॥ २२७ ॥
