________________
४७८ विजगप्रशस्त्याम् । - शाहेः पुरः शाहिसमक्ष, द्विजान् विप्रान् , जित्वा, तैः - रिभिः, वो यशास्तम्भ उदीच्या उत्तरस्या, दिशि निचख्ने निखात इति, उत्प्रेक्ष्यते-मूर्तिमान् कैलास इव, अत एव सुधोज्ज्वलः सुधाधवल इति ॥ २१८ ॥
शाहिना सत्कृताः सम्यक् संस्तुताश्च मुहुर्मुहुः । साडम्बरमलञ्चक्रुरनूचानाः प्रतिश्रयम् ॥२१९॥ . अथेति गम्यं, अथानूचानाः श्रीआचार्याः, साडम्बरं प्रतिश्रयमुपाश्रयम् , अलश्चक्रुरलङ्कृतवन्तः, कि०, शाहिनाऽकब्बरेण, सत्कृता दुर्वादिजयोद्भूतप्रभूतविस्मयादेव, मुहुर्मुहुर्वारं वारं, संस्तुता इति ॥ २१९॥ यमीहितकरश्छायापेशलः कान्तिसंकुलः । मङ्गलौकसि तत्रैष माहात्म्यमिन ईयिवान् ॥२२०॥
तत्र तस्मिन् लाभपुरे, इनः स्वामी, एष श्रीमरिः, माहात्म्य पौढिरूपं, ईयिवान् गतवानिति, तत्र कीदृशे, मङ्गलानां कल्याणानां ओकसि गृहे, इनः किं०, यमिना वतिनां ईहितं करोंतीति सः, पुनः कि०, छाया शोभा तया पेशलो मनोज्ञः, पुनः, कान्त्या संकुलो व्याप्त इति, पक्षे, इनः मूर्यस्तत्र विवक्षिते मङ्गलौकसि मङ्गलग्रहगेहे मेपे, माहात्म्यमीयिवान् मेपस्थितः मूर्य उच्च
वेन प्रतीयते “मेपादीशाः कुजः शुक्रः" इति वचनाद्, मेषः कुजगेहं तथा “अर्काथुच्चानि अजटप-" इति वचनादुच्चस्थानीयत्वात् प्रौढिं प्राप्नोत्येव, इनः सूर्यः, किं०, यमीहितकरो यमी यमु. ना तस्या हितकरस्तजनकत्वादिति, पुनः, छायानाम्नी स्वपत्री तया पेशलः, कान्तिसंकुलश्चेति प्राग्वदिति श्लेषालङ्कारः॥२२०॥ तत्रं तस्य कलावन्तं राजानं पश्यतः सतः । सौम्यस्याऽभू रतिर्बह्वी चित्रं चेतसि चाऽस्ति नः।२२१॥
