________________
द्वादशः सर्गः।
४६७ मिति कृत्वा; अथ जैनशासनरता जैनाः अर्हनहन् इति कृत्वा तथा नैयायिकाः कर्ता कर्तेति कृत्वा सोऽयं भगवान् अनेकैरनेकात्मकतयाध्यातः, त्रैलोक्यनाथो हरिनारायणः, वाञ्छितफलं विदधातु निष्पादयत्विति समासार्थः ।। १५८ ॥
सामान्यतः परमेश्वरस्वरूप प्रकाश्याऽथ विशेपतोऽतिशयादिस्वरूपनिरूपणेन परमेश्वरस्वीकारं समर्थयन्नाहकिञ्चाऽस्माकं महात्मैष द्विधाऽस्ति परमेश्वरः। सम्यगाराधितो ध्यातोऽभ्यर्चितो यो विमुक्तिकृत् ॥१७९॥
हे शाहे ! एप महात्मा योऽस्माकं अर्हन्निति नाम्नाऽभिप्रेतो विरैः प्रोक्तः परमेश्वरः, सोऽस्माकं द्विधा द्विपकारोऽस्तीत्यन्वयः । यः सम्यक् आराधितः क्ष्यातः अभ्यर्चितः विमुक्तिर्मोचनमष्टकर्मबन्धनेभ्यस्तां करोतीति मुक्तिपापक इति ॥ १७९ ॥
द्विधेति पदं प्रस्तावयतितत्राद्यः सोऽस्ति समवसरणे शरणं श्रियाम् । सुरासुरनरश्रेणिसेवितांहिद्वयः स्थितः ॥ १८० ॥ .
तत्र प्रकारद्वये, स आद्यः परमात्मा, समवसरणे स्थितोऽवस्थितिभाक्, अस्ति, किं०, श्रिया ज्ञानादिश्रीणां, शोभानां वा, शरणं धाम विहरमाण इत्यर्थः, अत एव सुरासुरनराणां श्रेण्या. सेवितांहिद्वय इति ॥ १८०॥ यत्कायः फलिनीहेमपद्ममुक्ताञ्जनप्रभः । अक्षालितः शुचिर्दत्ते सर्वेषां मुदमद्भुतः ॥ १८१ ॥
चतुस्त्रिंशदतिशयस्वरूपवर्णनप्रारम्भे प्रथम, यत्कायः, किं०, साधारणवर्णनगत्या फलिनी प्रियङ्गुनामा नीलवर्णस्तरुः, हेमेति स्वर्ण पीतं, पति पद्मरागो रक्तवर्णमणिविशेषः, मुक्तेति उज्ज्व
