________________
विजयप्रशस्त्याम् ।
अष्टकोत्सवो भूयान् यदाऽभूत् तत्र चित्रकृत् । एकच्छत्रमिवाऽज्ञादि राज्यं जैनं जनैस्तदा ॥१३९॥
४५६
तदा सकलसंघकृताष्टाद्विकोत्सवसमये, जनैरन्यतीर्थीयैः, जैन राज्यमेकच्छत्रमिवाऽज्ञायि ज्ञातमिति, शेषं सुवोधम् ॥ १३९ ॥ सर्वतः कमलोल्लासकारिणं कान्तिहारिणम् । प्रकाशमिव धर्माशोर्महिमानमिमं गुरोः ॥ १४० ॥ संवीक्ष्याऽसहमानेन केनचिद् दुर्द्विजन्मना । प्रत्यादि पुरः पृथ्वीपतेरिति महामतेः ॥ १४१ ॥
युगपद् द्वयोर्व्याख्या - इमं यथावर्णितं, गुरोर्महिमानं संवीक्ष्य दृष्ट्रा असहमानेन केनचिद् दुर्द्विजन्मना दुष्टब्राह्मणेन, पृथ्वीपतेः शाहेः, पुर इति, इत्यग्रे प्रोच्यमानं, प्रत्यपादि प्रोक्तमिति, महिमानं किं०, सर्वतः सामस्त्येन, कमलाया उल्लासस्तत्कारिणं, पुनः किं, कान्त्या शोभया हारिणं मनोहरं, धर्मोशोः प्रकाशमिव यथा धर्माशोः सूर्यस्य प्रकाशमसहमानेन केनचिद् दुष्टेन द्विजन्मना कौशिकेनेति, प्रकाश किं०, कमलानां पङ्कजानामुल्लासकारिणं कान्तिद्युतिस्तया हारिणमिति श्लेषः ॥ इति युग्मव्याख्या ॥ १४० ॥ १४१ ॥
निरञ्जनं निराकारं निर्विकारं निरंहसम् ।
निराधारं निराबाधं नीरागं निष्परिग्रहम् ॥ १४२ ॥ पुनः
पापपुञ्जस्य हर्तारं कर्तारं च सुखश्रियः । नाऽनभिज्ञा अमी जैना मन्यन्ते परमेश्वरम् ॥१४३॥ इयमपि युग्मव्याख्या- दुष्टः किमाचष्टेत्याह हे शाहे ! अमी
