________________
द्वादशः सर्गः।
४४९ शाहिसत्कारसंप्राप्तौ शाहे. सभारूपा सीमन्तिनी स्त्री, गुरुं विलोक्याऽहष्यद् हृष्टेत्यन्वयः, सती विद्यमाना शोभना वा, गुरुं कि०, महान्ति व्रतानि सर्वप्राणातिपातविरमणादीनि यस्येति तं, तथाऽत्यतिशयेनाऽस्तो मन्युः क्रोधो येनेति तं, तथा दक्षाणां मनांसि हरतीति तं, पक्षे सती पार्वती महाव्रतिनमीश्वर वीक्ष्य दृष्यति, किं०, अत्यस्तो मन्युर्दैत्यो यज्ञो वा येनेति तं "मन्युदैत्ये ऋतौ क्रुधि" इत्यनेकार्थ इति, पुनः किं०, दक्षस्य पार्वतीपितुर्मनो हरतीति तं, गुरु गरिष्ठं, सभा सकान्तिरिति पार्वतीविशेषणम् ॥ ११२ ॥
निस्सरदशनज्योतिौक्तिकैः प्राभृतं सृजन् । ' शाहिः स्माह सुरचनैर्वचनैर्विनयी नयी ॥ ११३ ॥
. शाहिसूर्योर्मेलापके शाहिर्गुरु, प्रतीत्यध्याहारे, स्माह प्रोक्तवानित्यन्वयः । सुरचनैः सुघटैः, वचनैर्वाक्यैः, शाहिः किं०, विनयी, विनयवान् , अत एव नयी न्यायवान् , कथं स्माह, निःसरन्ति दशनानां दन्तानां ज्योतींषि तान्येव मौक्तिकानि तैः, पाभृतं सृजन् रचयनिवेति ॥ ११३ ॥
अस्ति शस्तं शरीरे वः परिवारे च पेशले । इहाऽऽगतिकृतामासीद् युष्माकं क्षेममध्वनि ॥११॥
कि स्माहेति दर्शयति-हे गुरवः वः शरीरे, च पुनः, पेशले परिवारे शस्तं मङ्गलमस्तीत्यन्वयः । प्रश्नान्तरम्-इहाऽऽगतिकृतां अस्मिन् देशे आगतिकृतां समागच्छतां, युष्माकमध्वनि मार्गे, क्षेमं कल्याणमासीदिति ॥ ११४ ।।
क्व सन्ति सकलप्राणिप्रीणनप्रवणाशयाः। श्रीहीरविजयाः सूरिसिन्धुराः साधुबन्धुराः ॥११५॥
५८