________________
द्वादशः सर्गः। तत्रत्यो वैराटवास्तव्यः, सर्वोऽपि संघः ऋपिचन्द्रस्य तस्य दर्शनात्, चकोरात्कर इवातिमात्रामनर्गलां मुदं, आसदत् प्राप्तवान् ।। ५७॥
युगप्रधानेऽनूचाने विचरत्यथ वर्मनि । काकनाशमनश्यंश्च सर्वेऽपि हि कुपाक्षिकाः ॥५॥
अथ तस्मिन् युगप्रधानेऽनूचाने वर्त्मनि विचरति सति, सर्वेऽपि हि कुपाक्षिकाः कुमतिनः, काकनाशं अनश्यन् काकाइव नष्टा इति ॥ ५८ ॥
स्थाने स्थानेऽथाऽभिरामग्रामाधिपपुराधिपैः।। बहु मेने तपानाथः पाथः पिपासितैरिव ॥५९॥
अथाऽभिराममनोहरैमाधिपपुराधिपैर्भूपतिभिः, स्थाने स्थाने स तपानाथस्तपागच्छाचार्यः, पिपासितैस्तृपितैः, पाथ इन पानीयमिव, बहु मेने भृशं मानितः ॥ ५९ ॥
वहन् बहुं महिमानं महिमं नगरं गुरुः।
आजगामौजसां धाम वनान्तरिव केसरी ॥६॥ गुरुः, किं कुर्वन्, वहुं महान्तं महिमानं वहन्, वनान्तर्वनमध्यं केसरीच, किं०, ओजसां धाम, महिमं नाम नगरम् , आ. जगामाऽऽगतवान् ॥ ६०॥
.मन्यमानैर्जनस्तत्र गुरुं तीर्थमिवाऽऽगनम् ।
महोत्सरा विदधिरे विश्वविस्मयहतवः ॥ ११ ॥ तत्र महिमनगरे, गुरुं तीर्थमिवागतं मन्यमानैर्जनैर्महोत्सवाः, किं०, विश्वस्य सर्वस्याऽथवा जगतः, विस्मयहेतवः आश्चर्यकारणं, विदधिरे कृता इति.॥ ६१॥
तस्थौ तत्र जगल्लोकलोचनानां सुधाञ्जनम् ।
